Της Ροδάνθης Αλεξίου,
Τα νέα για την εισβολή στο Καπιτώλιο, στις 6 Ιανουαρίου, έφτασαν σε εμένα, όπως συμβαίνει συχνά στη Z-Generation, με ένα repost φίλων μου στον προσωπικό τους λογαριασμό στο Instagram. Ένας φίλος μου, με την ίδια πηγή πληροφοριών με εμένα, εκείνη την στιγμή -τα social media- μού στέλνει μήνυμα: «Τι γίνεται στην Αμερική;». Καθώς ήμουν ακόμα πολύ μπερδεμένη τού απαντάω: «Δεν έχω ιδέα». Ανοίγω την τηλεόραση και πια οικογενειακώς παρατηρούμε τις χαοτικές εικόνες από την απευθείας σύνδεση με την Washington και αφού προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς αυτή η εισβολή ήταν πιθανή με την ασφάλεια που θα έπρεπε να υπάρχει σε ένα από τα πιο σημαντικά κτήρια για την αμερικανική δημοκρατία, μια ερώτηση δημιουργήθηκε σε όλους μας. Αν στους διαδρόμους του Καπιτωλίου τα άτομα που βρισκόντουσαν εκεί είχαν άλλο χρώμα δέρματος, θα είχαν λάβει διαφορετική αντιμετώπιση από την αστυνομία; Ο Πρόεδρος της χώρας τους θα τους ονόμαζε “thugs”, πριν καν σπάσουν τα τζάμια και περάσουν με τη βία τα κάγκελα ασφαλείας, ή θα ήταν «πατριώτες»;
Φυσικά, αυτή η ερώτηση πέρασε από το μυαλό πολλών. Ακόμα και του εκλεγμένου Προέδρου Biden. Αυτές οι συγκρίσεις δεν ήταν αβάσιμες. Πριν από έξι μήνες, στις αρχές του Ιουνίου του 2020, οι Αμερικανοί πολίτες διαδήλωναν κατά της αστυνομικής βίας μετά τον θάνατο του Αφροαμερικανού George Floyd και ενώ ήταν στην πλειοψηφία τους ειρηνικοί και ζητούσαν μόνο το τέλος της ρατσιστικής βίας από αστυνομικούς και την καταδίκη τους, αν προβούν σε τέτοιες ενέργειες, δεν δέχτηκαν την υποστήριξη από την κυβέρνηση, που άξιζαν. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος Trump, με τη σιωπή του και τα μη-ενωτικά tweets του, και οι Πολιτείες προσπαθούσαν να διαλύσουν ειρηνικούς διαδηλωτές με δακρυγόνα και συλλήψεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο της 1ης Ιουνίου. Αναζητώντας τις ψήφους των Ευαγγελικών, που τον είχαν βοηθήσει να κερδίσει τις εκλογές του 2016, ο Trump σχεδίασε μια φωτογράφηση έξω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη κρατώντας μια Βίβλο στα χέρια του, ενώ, μερικά μέτρα μακριά, η αστυνομία έριχνε δακρυγόνα σε διαδηλωτές του Black Lives Matter κινήματος. Δεν κατέστρεφαν τίποτα, όπως τα τζάμια του κτιρίου-σύμβολου της δημοκρατίας στη χώρα του, απλώς διαδήλωναν για ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα: την ίση αντιμετώπιση από την κοινωνία για όλους τους πολίτες της.
Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι, την επόμενη ημέρα, στις 2 δηλαδή Ιουνίου, η ασφάλεια στο Καπιτώλιο, εν όψει πιθανών διαδηλώσεων στο σημείο, ήταν ασφυκτική. Καμία απόπειρα εισβολής στο κτίριο δεν έγινε. Ενώ, όμως, ο ίδιος ο Πρόεδρος είχε καλέσει τους υποστηριχτές του την ημέρα επικύρωσης του αποτελέσματος, που ο ίδιος αμφισβητούσε, ενώ δεν υπάρχει κανένας επίσημος φορέας που αφήνει τέτοιες αμφιβολίες, και οι αρχές θα περίμεναν να εμφανιστούν διαδηλωτές, δεν είχαν πάρει ιδιαίτερα μέτρα. Πολλά βίντεο έχουν αναρτηθεί στα social media, παρουσιάζοντας την αδυναμία (και μερικές φορές αδιαφορίας) της ασφάλειας του Καπιτωλίου στην εισβολή μιας ομάδας ατόμων σε ένα κυβερνητικό κτήριο, οι οποίοι έμειναν εκεί για πάνω από μια ώρα και έφυγαν χωρίς να γίνουν συλλήψεις.
Σε έναν βαθμό δεν είναι δίκαιο να υπάρχει οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ των περιστατικών, τις διαδηλώσεις του Black Lives Matter movement και της εισβολής στο Καπιτώλιο. Εκτός από τις διαφορές στις αιτίες, που διαδήλωναν οι δύο ομάδες, όταν εισβάλλεις στην Βουλή της δημοκρατικής χώρας σου, περνάς ένα όριο. Επειδή έχουμε συνηθίσει πλέον να ακούμε παράλογα πράγματα να γίνονται και να λέγονται από πολιτικούς στην άλλη μεριά του Ατλαντικού (και όχι μόνο) και πια ο παραλογισμός έγινε το νέο φυσιολογικό, δικαιολογούμε πιο εύκολα επικίνδυνες για τη δημοκρατία ενέργειες.
Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι, όμως, όταν σε περιόδους πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων και όταν η γραμμή μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού, με όποιο περιτύλιγμα αυτός εμφανιστεί, είναι πολύ λεπτή, να μην εμφανιστούν τότε ηγέτες που στη ρητορική τους, ενώ υπόσχονται να μας βγάλουν από αυτή την κατάσταση, μας τραβήξουν απλώς πιο βαθιά σε αυτή χρησιμοποιώντας ομορφότερα λόγια.
Ενώ, λοιπόν, η Αμερική έχει να επουλώσει τα δικά της τραύματα, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί πλέον και στον ρόλο των social media στη ζωή μας. Συνέλαβαν σε έναν βαθμό στον φανατισμό και την παραπληροφόρηση πολιτών μέσω των αλγορίθμων τους και πρέπει να γίνει μεγάλη πρόοδος στη διαμόρφωση κατάλληλων νομοθεσιών, για να ρυθμιστεί ο ρόλος τους, χωρίς, βέβαια, να καταπιεστεί το δικαίωμα των χρηστών στον ελεύθερο λόγο. Μέχρι τότε, δεν έχουμε παρά να ενημερωνόμαστε και να συνειδητοποιήσουμε ότι η δημοκρατία χρειάζεται προσπάθεια, για να διατηρηθεί. Από την άλλη, αυτό νόμιζαν ότι έκαναν και όσοι εισέβαλαν στο Καπιτώλιο. Τότε η δημοκρατία δεν θέλει μόνο αγώνες για τη διατήρησή της, αλλά και να διαλέγουμε τις πηγές πληροφόρησής μας λίγο πιο προσεκτικά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Rioters breached US Capitol security on Wednesday. This was the police response when it was Black protesters on DC streets last year, CNN, διαθέσιμο εδώ
- Activists Cite Difference Between BLM Protests, Capitol Breach, NPR, διαθέσιμο εδώ
- ‘Extraordinary dichotomy’ in police response to Black Lives Matter protests, Capitol chaos: DC attorney general, ABC News, διαθέσιμο εδώ
