Της Νικολίνας Σκόνδρα,
Η Alice Lok Cahana γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1929 στην Ουγγαρία και έφυγε από τη ζωή στις 28 Νοεμβρίου 2017. Φοιτούσε σε εβραϊκό γυμνάσιο, καθώς οι Εβραίοι μαθητές απαγορευόταν να φοιτούν σε δημόσια σχολεία. Το 1944, μαζί με την οικογένειά της, μεταφέρθηκαν στο Άουσβιτς ως μέρος της μαζικής απέλασης των Ούγγρων Εβραίων. Ήταν μια από τους πέντε επιζώντες του Ολοκαυτώματος της Ουγγαρίας. Γι’ αυτό, η ιστορία της ζωής της αποτυπώθηκε σε μια ταινία ντοκιμαντέρ, που βραβεύτηκε με το βραβείο Steven Spielberg 1999 (“The Last Days”). To 1945, η Alice απελευθερώθηκε από το Bergen-Belsen, απ’ όπου ήταν μια από τις λίγες που επέζησαν. 
Στη συνέχεια, παντρεύτηκε τον Ραβίνο Moshe Cahana στο Ισραήλ, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Μετά τον πόλεμο, έζησαν για λίγο στη Σουηδία (1952-1957). Το 1959, μετανάστευσαν στο Χιούστον του Τέξας, όπου άρχισε επίσημα να σπουδάζει ζωγραφική. Βέβαια, το 1978 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ουγγαρία και να επισκεφθεί τη γενέτειρά της, όπου πια δεν υπήρχε τίποτα από την εβραϊκή κοινότητα, που γνώριζε. Μετά την επιστροφή της στην Ουγγαρία, η Alice άρχισε να δημιουργεί έργα, χρησιμοποιώντας κολλάζ, καθώς πίστευε ότι τα έργα της έπρεπε να αφορούν την υπέρβαση του ανθρώπινου πνεύματος. Ακόμα, χρησιμοποιούσε πραγματικές φωτογραφίες και έγγραφα, τα οποία δεν θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν ως απλές καλλιτεχνικές φαντασιώσεις. Κάποια έργα της περιλαμβάνουν αποκόμματα εφημερίδων, φωτογραφίες και σελίδες από το βιβλίο προσευχής της μητέρας της. Τα έργα της εμφανίζονται σε μουσεία σ’ όλο τον κόσμο, όπως το Yad Vashem, το Μουσείο Μνημείων του Ολοκαυτώματος των Ηνωμένων Πολιτειών, το Μουσείο Skirball στο Λος Άντζελες, το Hebrew Union College και το Κέντρο Μελετών Ολοκαυτώματος και Γενοκτονίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Τέλος, φωτογραφήθηκε για το βιβλίο και την έκθεση του φωτογράφου της Νέας Υόρκης Mark Seliger (“When They Came to Take My Father”), αναφέρεται στο βιβλίο του Michael Berenbaum (“A Promise To Remember”) και στα γραπτά της Barbara Rose.
