Της Αθανασίας Γκοντέβα,
Αδιαμφισβήτητα, το 2018 έκλεισε με ένα μείζον οικονομικό ζήτημα από το οποίο δεν έλειψαν σκηνές εντάσεως στη θεωρία, αλλά και στην πράξη. Λόγος γίνεται για τον ιταλικό προϋπολογισμό για τον οποίο χρειάστηκε να πραγματοποιείται δουλειά μέρα – νύχτα και να υπάρχει διαρκής επικοινωνία μεταξύ της κυβέρνησης του Τζουζέπε Κόντε και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπου την τελική απόφαση θα λάμβανε η τελευταία.
Μέσα από ένα σύντομο ιστορικό χρονοδιάγραμμα, το προσχέδιο από τον κρατικό προϋπολογισμό της Ιταλίας για το 2019 σημείωνε αρχικά έλλειμμα ύψους 2,4% του ΑΕΠ. Αυτό το έλλειμμα ήρθε ως μια αθέτηση των όσων είχαν ειπωθεί υπό την κυβέρνηση του Πάολο Τζεντιλόνι περί μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος το 2019 στο 0,8% του ΑΕΠ από το 1,6% του 2018. Τουναντίον, η κυβέρνηση συνεργασίας καλείται να μειώσει την αύξηση που σημειώθηκε κατά 0,6% μονάδες του ΑΕΠ.
Έτσι, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απορρίπτει το πρώτο σχέδιο και να απειλεί με κυρώσεις, εξαιτίας υπερβολικού ελλείμματος, δεν έμενε κάτι άλλο για την Ιταλική κυβέρνηση, παρά να δουλέψει σκληρά∙ προκειμένου να στείλει ένα αναθεωρημένο σχέδιο προϋπολογισμού, το οποίο θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στους κανονισμούς περί Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε ένα πλαίσιο αγωνίας και συνάμα ελπίδας, η Ιταλία κατόρθωσε βάσει περικοπών και τροποποιήσεων στους οικονομικούς πίνακές της, να στείλει έναν αναθεωρημένο προϋπολογισμό με το δημόσιο έλλειμμα να είναι στο 2,04% του ΑΕΠ για το 2019.
Έπειτα από αρκετή προσπάθεια και διάφορες πολιτικές δηλώσεις, όπως αυτή του Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη του ακροδεξιού κόμματος, ότι «γίνεται επίθεση σε έναν λαό», η Κομισιόν συμφώνησε με την Ιταλία σε έλλειμμα 2,04%. Ωστόσο, αυτή η συμφωνία σήμαινε παράλληλα τη μη πραγματοποίηση αύξησης συντάξεων και θέσπισης κατώτατου εισοδήματος για τους φτωχούς, όπως είχε προταθεί από την Ιταλική Κυβέρνηση, διότι προβλέπεται εξοικονόμηση 10,25 δισ. ευρώ. Ακόμη, αντί του 1,5% αύξηση που είχε προβλεφθεί για το 2019, αναμένεται μόλις 1%.
Όπως ήταν λογικό και επόμενο, όταν αυτή η συμφωνία «ήρθε μπροστά» στο Ιταλικό Κοινοβούλιο, υπήρξαν ακραίες εντάσεις, η τεταμένη ατμόσφαιρα ήταν κυρίαρχη και η έγκριση του προϋπολογισμού ακολούθησε μετά από τα «χέρια» των βουλευτών, σχεδόν στην πνοή της προβλεπόμενης προθεσμίας… Για το αίσιο, κατά τα άλλα, τέλος με την αποφυγή κυρώσεων στην Ιταλία για υπερβολικό έλλειμμα, δε μένει παρά να φανεί εντός του έτους για το εάν άξιζε αυτή η σκληρή διαπραγμάτευση εντός και εκτός της χώρας. Το σίγουρο όμως είναι, ότι η Ιταλία αυτήν τη διαπραγμάτευση, θα την θυμάται.
Εξ Αμαρουσίου Αττικής ορμώμενη, 1996, απόφοιτη του Τμήματος: Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ίδιο Πανεπιστήμιο στο πρόγραμμα: Δημόσιο Δίκαιο και Δημόσια Πολιτική. Αυτόν τον καιρό απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα. Αγαπά τον εθελοντισμό, και ενδιαφέρεται για την επικαιρότητα εξού και γράφει για το OffLine Post.
