Της Νικολίνας Σκόνδρα,
Η Marieke Vervoort γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1979, στο Βέλγιο και υπήρξε παραολυμπιακή αθλήτρια, έχοντας αποκτήσει αρκετά μετάλλια. Υπέφερε από αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία, μια ανίατη εκφυλιστική ασθένεια των μυών και της σπονδυλικής στήλης, η οποία προκαλεί παράλυση στα πόδια και από επιληψία. Πιο συγκεκριμένα, η αθλητική της καριέρα ξεκίνησε παίζοντας μπάσκετ σε αναπηρικό αμαξίδιο και στη συνέχεια αγωνίστηκε στο κολύμπι και στο τρίαθλο.
Το 2006 και το 2007 (Ironman Triathlon στη Χαβάη), υπήρξε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο paratriathlon, όμως αποσύρθηκε, λόγω της επιδείνωσης της υγείας της. Ακόμα, το 2012, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, κέρδισε χρυσό μετάλλιο και το ασημένιο μετάλλιο. Στη συνέχεια, το 2013 σημείωσε νέο ευρωπαϊκό ρεκόρ στο Βέλγιο. Την ίδια χρονιά, ενώ αγωνιζόταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αθλητισμού IPC στη Λυών της Γαλλίας, τραυματίστηκε στον ώμο της. Όμως δεν παραιτήθηκε, καθώς το 2014, στο Grand Prix Athletics ParAthletics IPC που πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία, έθεσε νέα παγκόσμια ρεκόρ. Το 2015, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αθλητισμού IPC κέρδισε χρυσά μετάλλια και έτσι έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Το 2016, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο.
Βέβαια, παρά την αθλητική της επιτυχία, σκεφτόταν την ευθανασία της. Χαρακτηριστικά, είχε δηλώσει, καθώς ετοιμαζόταν για τους Παραολυμπιακούς Ρίο (2016), ότι το Ρίο ήταν η «τελευταία ευχή» και ότι «…πρέπει να ζεις καθημερινά και να απολαμβάνεις τις μικρές στιγμές. Όταν έρθει η μέρα, όταν έχω περισσότερες κακές μέρες παρά καλές μέρες, έχω τα έγγραφα ευθανασίας μου…». Τελικά, έφυγε από τη ζωή στις 22 Οκτωβρίου του 2019.
