Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Συγκεκριμένα, για να γυρίσει ο πράσινος ήλιος, θέλει και κάποια ακόμη χαρακτηριστικά, τα οποία θα τα δούμε μαζί στη συνέχεια. Όπως καταλάβατε, αφορμή για τη Βίβλο της εβδομάδας αποτελούν, φυσικά, οι ολοένα και αυξανόμενες φωνές, κυρίως εντός του Κινήματος Αλλαγής, για την επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ.
Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ σημαίνει…
Επιστροφή στο όνομα που εξαρχής έδωσε στο κόμμα ο Ανδρέας Παπανδρέου συνεπάγεται μια μίξη θετικών και αρνητικών επακόλουθων. Μιλάμε για αλλαγή ισορροπιών; Ξεκάθαρα! Και αυτός είναι και ο στόχος. Αυτές είναι οι βλέψεις. Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, σημαίνει επιστροφή στις ρίζες, επιστροφή στις αξίες και τις αρχές εκείνες με τις οποίες το κόμμα πρωτοστάτησε τις προηγούμενες δεκαετίες. Αποτέλεσε κινητήριο μοχλό στη θεμελίωση κοινωνικών δικαιωμάτων, που, σήμερα, θεωρούμε απλά…δεδομένα. Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ σημαίνει αναπροσδιορισμός της ατζέντας του σημερινού κινήματος. Αξιοποίηση των περιθωρίων βελτίωσης, με παρεμβάσεις και τομές, σε κάθε πτυχή του προγράμματός του. Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, όμως, πρέπει να σημαίνει εκσυγχρονισμός και βήματα μπροστά, όχι πισωγυρίσματα και άλματα στο παρελθόν. Από το παρελθόν πρέπει να μαθαίνουμε, να κρατάμε τα καλά στοιχεία και να δομούμε γύρω τους τη νέα πραγματικότητα. Χωρίς μιμητικές τάσεις, χωρίς επιδίωξη οφέλους από τις δάφνες του παρελθόντος, πολύ απλά γιατί αυτές μαράθηκαν. Στόχος είναι οι δάφνες του μέλλοντος. Και στόχος είναι αυτές να έχουν δύο χαρακτηριστικά: να είναι λαμπερότερες από εκείνες του παρελθόντος και το άνθος τους να πηγάζει από την ίδια την κοινωνία. Την κοινωνία, όμως, σύσσωμη και όχι επιλεκτικά. Γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι μπορεί επάξια να εκπροσωπήσει όλους τους Έλληνες, όλων των τάξεων, χωρίς να μπλέκει σε διλήμματα «πολλών και λίγων». Γιατί οι δημοκρατικές αξίες αντιπροσωπεύουν όλους όσους έχουν τη διάθεση και τη τόλμη να δουν τη κοινωνία να προοδεύει, να εξελίσσεται, να πρωτοπορεί, να βελτιώνεται.
Η επιστροφή, λοιπόν, στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι είναι κάτι το οποίο συζητιέται στις τάξεις του Κινήματος Αλλαγής. Ήδη υπήρχαν στελέχη, όπως ο Παύλος Γερουλάνος και ο Νίκος Παπανδρέου, που δεν έκρυψαν ποτέ την προτίμησή τους. Σταδιακά, όμως, φαίνεται ότι όλο και περισσότεροι το σκέφτονται, αυτή τη φορά με ρεαλιστικές βλέψεις. Βλέπετε, η στασιμότητα (και ενδεχομένως η μικρή ποσοστιαία άνοδος) προβληματίζει την ηγεσία και αυτό διότι τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχουν πτώση στα ποσοστά τους, κάτι το οποίο, όμως, δεν μεταφράζεται σε αύξηση των ποσοστών του Κινήματος Αλλαγής. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το γεγονός πως η Φώφη Γεννηματά και υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος «οργώνουν» την Ελλάδα και συνομιλούν με φορείς και σωματεία όλων των κλάδων, με την παράλληλη κατάθεση προτάσεων για φλέγοντα ζητήματα, οι οποίες, μάλιστα, πολλές φορές, υιοθετούνται από την κυβέρνηση, και όλα αυτά χωρίς δημοκοπικό αντίκρισμα, κατανοούμε ότι χρειάζονται άμεσα νέες λύσεις. Έτσι, λοιπόν, πληθαίνουν οι σκέψεις για την ανάγκη ενός μεγάλου «ταρακουνήματος», ειδικά όσο οδεύουμε προς το συνέδριο του κόμματος. Και ποιο ταρακούνημα θα μπορούσε να αποδειχθεί αποδοτικότερο από την επιστροφή στις ρίζες;
Είναι εφικτή η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ;
Σίγουρα δεν είναι ανέφικτη. Και σίγουρα δεν είναι και εύκολη. Εκτός από το ότι σύσσωμο το Κίνημα Αλλαγής θα πρέπει να κάνει το βήμα αυτό, χωρίς επιμέρους διαφωνίες και αντιπαραθέσεις, κάτι που προϋποθέτει ένα πλάνο με μακροπρόθεσμη στρατηγική και ένα σχέδιο, που να πείθει, υπάρχει και το περίφημο θέμα με το «ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ», τα χρέη δηλαδή του κόμματος. Σε πρώτη φάση, φαίνεται ότι είναι εφικτό να βρεθούν λύσεις με τις τράπεζες, για να ρυθμιστούν, όπως άλλωστε γίνεται και σε περιπτώσεις ιδιωτών. Έτσι κι αλλιώς, «το πολιτικό κόστος το έχουμε υποστεί», λένε στελέχη του ΚΙΝΑΛ, που είχαν δώσει προ ετών μάχη περί του αντιθέτου.
18 Οκτωβρίου 1981: Η πρώτη νίκη του ΠΑΣΟΚ σε εκλογές
Εντάξει, η αφορμή του θέματος της στήλης ήταν και η επέτειος αυτή. 18 Οκτωβρίου, λοιπόν, το μακρινό 1981, ο Ανδρέας Παπανδρέου έφερνε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και μάλιστα σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μια ημέρα ορόσημο, μια αφετηρία σπουδαίων αλλαγών. Μα και παράλληλα, μια αφορμή επανάπαυσης για την Κεντροαριστερά των ημερών μας. Ξέρετε, κάθε χρόνο δεκάδες κείμενα ανήμερα σημαντικών επετείων για τη Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία, κλείνουν εκφράζοντας την ελπίδα, εκείνη -η εκάστοτε- επέτειος, να αποτελέσει αφορμή για επανεκκίνηση, να αποτελέσει ερέθισμα για εκ νέου δραστηριοποίηση σε μακροπρόθεσμο σκέλος. Μολονότι οι προθέσεις υπάρχουν, δυστυχώς παρατηρείται μια στασιμότητα. Έτσι λοιπόν εγώ θα κλείσω με την ελπίδα, οι προθέσεις να λάβουν σάρκα και οστά άμεσα, ώστε να μετουσιωθούν σε πράξεις και να συμπορευτούν με γενναίες αλλαγές και τομές στο κοντινό μέλλον.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
