Της Ευαγγελίας Πάντελη
Ορμώμενη από τα πρόσφατα γεγονότα στα Κουνουπιδιανά Χανίων και τον βασανισμό του άτυχου σκύλου, δεν γίνεται να μην αναφερθώ στην κακοποίηση ζώων, η οποία δυστυχώς υφίσταται μέχρι και σήμερα.
Παρά το γεγονός ότι αυστηροποιούνται οι νόμοι που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα και ότι μετά από απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ο βασανισμός των ζώων θα μεταφράζεται -έπειτα από την ψηφοφορία του νομοσχεδίου στην ολομέλεια της Βουλής- σε κακούργημα, το πρόβλημα παραμένει ακόμη ανοιχτό.
Σίγουρα, η υπουργική απόφαση μπορεί να είναι απόρροια, θα λέγαμε, μόνο θετικών και αισιόδοξων για το μέλλον κινήσεων, όμως το φαινόμενο αυτό δεν έχει λάβει τέλος. Τα ζώα, όπως και οι άνθρωποι, αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της κοινωνίας. Τα πρώτα, όμως, φαίνεται να εκλαμβάνονται σε πολλές περιπτώσεις ως άψυχα όντα και υποχείρια των δεύτερων (ανθρώπων).
Όσοι είχαν ή έχουν κατοικίδια ή και ζώα αγρού είναι πολύ πιθανό να έχουν νιώσει αυτό το χαρακτηριστικό συναίσθημα του ιδιαίτερου δεσμού μεταξύ ζώου και ανθρώπου, το οποίο προκύπτει από τη συνύπαρξη των δύο. Άλλωστε, είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά από πολλαπλές έρευνες ότι οι σχέσεις με τα ζώα φέρουν, ως επί το πλείστον, θετικό αντίκτυπο σε όλο το φάσμα του ανθρώπινου βίου. Σύμφωνα με έρευνες οι επαφές με σκύλο ή γάτα έχουν ως αποτέλεσμα μέχρι και τη μείωση λοιμώξεων καθώς και των συμπτωμάτων του αναπνευστικού συστήματος σε βρέφη. Επιπρόσθετα, βάσει δημοσιεύματος της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής» οι σκύλοι προσφέρουν βοήθεια σε μαθητές και παιδιά με αυτισμό, καθώς, όπως υποστηρίζεται, βοηθούν στη μείωση της «ορμόνης του στρες», ενισχύουν την αυτοεκτίμηση κ.α. Ακόμη, είναι γνωστή πλέον η πολύτιμη βοήθεια των σκύλων «οδηγών» τυφλών ατόμων και τα οφέλη αυτής. Όπως, επίσης, είναι ευρέως γνωστός ο σημαντικός ρόλος των εκπαιδευμένων σκυλιών στη διευκόλυνση των ερευνών της αστυνομίας. Τα θετικά αποτελέσματα της σχέσης ζώων και ανθρώπων βοηθούν και στην ψυχική υγεία και γι’ αυτό συνίστανται ως «παρέα» σε άτομα με ψυχικές διαταραχές.
Τα πλεονεκτήματα των κατοικιδίων και των ζώων εν γένει, όπως προαναφέρθηκε, είναι ποικίλα, εμπεριστατωμένα και τα περισσότερα είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα. Για τον λόγο αυτό δεν δύνανται να αναφερθούν στην ολότητά τους σε ένα μόνο άρθρο. Τα παραπάνω παραδείγματα έχουν ως στόχο τον προβληματισμό μας για το θέμα της κακοποίησης των ζώων και ακριβώς για αυτό η θετική επίδραση των κατοικιδίων στον βίο μας κατέλαβε και το περισσότερο μέρος αυτού του άρθρου.
Σχετικά με την κακοποίηση ζώων, είναι φανερό ότι πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση από όλους μας αλλά και από τις αρμόδιες αρχές. Τα ζώα προσφέρουν ανιδιοτελή συναισθήματα αλλά και υπηρεσίες στους ανθρώπους, χωρίς να έχουν τα ίδια «φωνή». Εκεί είναι που πρέπει να επέμβει ο άνθρωπος: στην προστασία της σωματικής τους ακεραιότητας.
Δυστυχώς, η κακοποίηση των ζώων δεν γίνεται πάντα γνωστή και αυτό ίσως να σχετίζεται με το ότι η πρόσβαση σε κάποιο ζώο είναι δυνατή σε όλους. Τι γίνεται, όμως, όταν υιοθετούνται ζώα από άτομα με βάναυσες προθέσεις προς αυτά; Τι γίνεται όταν δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση ή η πρέπουσα παρέμβαση από τις αρχές; Τα ζώα κακοποιούνται, θανατώνονται, γίνονται θύματα εκμετάλλευσης και αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι ανεπίτρεπτο σήμερα να εξακολουθούν να υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης ζώων και μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε στην εξάλειψή τους.
Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έγινε το «πρώτο βήμα» από τη μεριά της πολιτείας. Ωστόσο, το κυριότερο και πιο σημαντικό «βήμα» πρέπει να πραγματοποιηθεί και από τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.
