Της Ανθής Αγγελοπούλου,
«Διάβασα κάποιο βιβλίο και πίστεψα πως είμαι σοφός. Διαβάζω τώρα πιο πολλά, κι όσο διαβάζω τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω την ασοφία μου. Αν το είπε άλλος δεν πειράζει, ας το ξαναπώ κ’ εγώ…», Κωστής Παλαμάς.
Ο λόγος, είτε ο προφορικός είτε ο γραπτός, είναι η ουσιαστικότερη μορφή επικοινωνίας. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους, γελούν, συζητούν, λογομαχούν, φλερτάρουν, ερωτεύονται. Μέσω της γραφής έχουν συμβεί ριζικές, επαναστατικές αλλαγές τόσο στον πολιτισμό, στην πολιτική, στην οικονομία, στην τέχνη, όσο και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, τη συνείδηση και τον τρόπο σκέψης.
Διαβάζοντας ένα βιβλίο διευρύνονται οι ορίζοντες του ανθρώπου, μαθαίνει την ιστορία και την εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους. Μαθαίνει τα λάθη και τα σφάλματα πολιτικών δημαγωγών που έσπειραν το μίσος, τις φυλετικές διακρίσεις κι οδήγησαν στον θάνατο αδίκως εκατομμύρια ψυχές, με σκοπό να μην επαναληφθούν τα ίδια σφάλματα στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά, μαθαίνει για τους ανθρώπους που προήγαγαν τις αξίες και τις αρχές της ανθρώπινης φύσης, που επαναστάτησαν στο όνομα της ελευθερίας για έναν ισάξιο κόσμο, δίχως τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ένα βιβλίο αποτελεί τη «μνήμη της ανθρωπότητας», καθώς περιέχει τα κατορθώματα και τα επιτεύγματα σπουδαίων ανθρώπων, χάρη στους οποίους ζούμε εμείς σήμερα μία ποιοτικότερη ζωή.
Το βιβλίο είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας, που κρατάει σε εγρήγορση τον νου του ανθρώπου, τον καλλιεργεί, οξύνοντας διαρκώς την κριτική του σκέψη. Είναι ο πιστός φίλος του ανθρώπου, ο οποίος θα είναι πάντα «εκεί» για να του δώσει απλόχερα και από κάτι, είτε μία νέα γνώση, είτε κάποιο ερώτημα, είτε έναν προβληματισμό.
Ο κάθε άνθρωπος, διαβάζοντας το ίδιο βιβλίο το ερμηνεύει, το αντιλαμβάνεται και το αναλύει διαφορετικά σε συνάρτηση πάντα με την ψυχολογική του διάθεση αλλά και τα βιώματά του.
Αναπτύσσεται η φαντασία του ανθρώπου. Διαβάζοντας, μπορεί ακόμη και η μία σελίδα να είναι ικανή, ώστε να «ταξιδέψει» νοερώς τον αναγνώστη σε τόπους που δεν έχει ποτέ επισκεφθεί, να συνδέσει τα προσωπικά του βιώματα με τους πρωταγωνιστές του εκάστοτε βιβλίου. Μπορεί μέσα από μία ιστορία να συγκινηθεί, να γελάσει, να κλάψει, να δεθεί με τους πρωταγωνιστές και να αναπτύξει αληθινά συναισθήματα για ένα βιβλίο.
«Δεν υπάρχει φρεγάτα σαν ένα βιβλίο,
Να μας πάει χώρες μακριά,
Ούτε ίππος ταχύς σαν μια σελίδα,
καλπάζουσας ποίησης.
Αυτό το πέρασμα μπορεί να το διασχίσει και ο φτωχότερος,
χωρίς την τυραννία διοδίων·
Πόσο λιτή είναι η άμαξα,
που μεταφέρει μια ανθρώπινη ψυχή».
Emily Elizabeth Dickinson, «Ένα βιβλίο».
