Της Κατερίνας Μπικιώτη,
Αναστάτωση έχει προκαλέσει στον φοιτητικό κόσμο, στους κατοίκους και στην ακαδημαϊκή κοινότητα της Θράκης το ενδεχόμενο της ίδρυσης μιας τέταρτης νομικής σχολής στην χώρα μας. Ένα ακόμη ακαδημαϊκό ίδρυμα που στόχο θα έχει την ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου, της έρευνας, του ακαδημαϊκού πολιτισμού. Μια τέτοια εξαγγελία μόνο αισθήματα χαράς και προσδοκίες για τις επόμενες γενιές θα έπρεπε να γεννά. Γιατί όμως όλοι οι προαναφερθέντες εκφράζουν με κάθε τρόπο της δυσαρέσκεια και την αντίστασή τους στην επικείμενη αυτή ίδρυση;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται αβίαστα αν διαπιστώσουμε ότι η Νομική Κομοτηνής και το έμψυχο δυναμικό της (ακαδημαϊκοί, διοικητικό προσωπικό και φοιτητές) παρά την εγκατάστασή τους στην παραμεθόριο, βρίσκονται στο κέντρο των εξελίξεων και ενημερώνονται πλήρως και εγκαίρως για τους όρους διαβίωσης, για τις συνθήκες στον επαγγελματικό στίβο, καθώς αποτελούν δυναμικό μέρος αυτών. Συνεπώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο κλάδος των νομικών αποτελεί έναν από τους πιο κορεσμένους επαγγελματικούς κλάδους και ότι την επομένη της ορκωμοσίας τους οι φοιτητές θα βιώσουν τις εξευτελιστικές συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάζονται να εργάζονται οι ασκούμενοι στην χώρα μας. Γνωρίζουν επίσης πολύ καλά πως η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να βελτιωθεί στα επόμενα τουλάχιστον χρόνια, καθώς επίσης ότι και στο επόμενο στάδιο ως εργαζόμενοι στον κλάδο, οι μισθοί τους θα είναι χαμηλοί, οι ανάγκες τους δεν θα καλύπτονται, τα όνειρά τους για πρόοδο σε οποιοδήποτε επίπεδο, επαγγελματικό ή προσωπικό, θα αναγκαστούν να περιμένουν για αρκετά χρόνια. Υπό αυτό το πρίσμα, το εγχείρημα της δημιουργίας μιας ακόμη Νομικής Σχολής χαρακτηρίζεται τουλάχιστον ανακόλουθο με την πραγματικότητα.
Ακόμη μεγαλύτερη περιέργεια προκύπτει από τις εξαγγελίες περί ίδρυσης νέας σχολής, αν λάβουμε υπόψη μας την κατάσταση στο τμήμα της Νομικής της Κομοτηνής. Με μία μόνο επιφανειακή ματιά αντιλαμβανόμαστε αμέσως τα προβλήματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα των ανθρώπων που εργάζονται ή φοιτούν εκεί. Μία ενδεικτική απαρίθμηση θα βοηθήσουν όσους δεν βρίσκονται κοντά να σχηματίσουν σαφή εικόνα για το «αναγκαίο» ή μη της ίδρυσης ενός ακόμη τμήματος. Κάποια από αυτά, λοιπόν, είναι η θέρμανση ελάχιστων ωρών στα αμφιθέατρα, που τις βραδινές ώρες το θερμόμετρο αγγίζει τους μείον βαθμούς κελσίου, το ταβάνι τις βροχερές ημέρες που στάζει, η βιβλιοθήκη που διαθέτει συγγράμματα κατά κόρον πεπαλαιωμένα και οι μοναδικές νέες εκδόσεις προέρχονται από δωρεές, οι καθηγητές που βρίσκονται στην δυσμενή θέση να καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδα μετακίνησης.
Η υποχρηματοδότηση μαστίζει το ελληνικό πανεπιστήμιο όχι μόνο της Κομοτηνής, αλλά τα περισσότερα πανεπιστημιακά τμήματα και οι κυβερνώντες αποφασίζουν να προβούν στην ίδρυση κι άλλου τμήματος για ένα αντικείμενο στο οποίο τα τρία υφιστάμενα τμήματα παράγουν αξιοθαύμαστο έργο καταρτίζοντας έγκριτους νομικούς επιστήμονες. Ωστόσο, οφείλουμε να το ομολογήσουμε πως παρά τα σοβαρά προβλήματα που απαριθμήσαμε πρωτύτερα στην Νομική της Κομοτηνής θα συναντήσεις φοιτητές που αντιστέκονται, φοιτητές χαρούμενους, με μεράκι να ασχοληθούν σοβαρά με το αντικείμενό τους. Φοιτητές πάντα έτοιμους να διερευνήσουν κι άλλες πτυχές του νομικού επαγγέλματος, να διοργανώσουν με δική τους πρωτοβουλία συνέδρια για να διευρύνουν το γνωστικό τους επίπεδο, αλλά και καθηγητές που ταξιδεύουν στην άλλη άκρη της Ελλάδος για να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις που με τόσο κόπο συγκέντρωσαν, πρόθυμοι να απαντήσουν σε κάθε απορία και να ανεχτούν την απειρία των νέων και κυρίως να μεταφέρουν το πάθος τους για την δαιδαλώδη ζωή του νομικού. Γιατί οι καθηγητές είναι αυτοί που ενθαρρύνουν τους φοιτητές να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να κατακτήσουν τα όνειρά τους κάθε φορά που οι τελευταίοι απογοητεύονται από την ανυπόφορη ελληνική πραγματικότητα.
Καταλήγοντας, εάν πράγματι η κυβέρνηση ανησυχεί και μεριμνά για την παροχή δημόσιας ποιοτικής παιδείας, προτιμότερο είναι οι προσπάθειες της να τείνουν στην βελτίωση της κατάστασης στα ήδη υπάρχοντα νομικά τμήματα και στην καλύτερη δυνατή απορρόφηση των αποφοίτων των σχολών αυτών.
Γεννημένη το 1997 στην Λάρισα διανύει το 4ο έτος των σπουδών της στη Νομική Σχολή του ΔΠΘ. Βασικά ενδιαφέροντα της, είναι η αντιμετώπιση του νομοθέτη και της δικαιοσύνης απέναντι σε ποικίλα θέματα και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γνώμονας στην πορεία της, η εμπέδωση των αξιών της ζωής.
