Της Αγγελικής Κουτουφά,
Ο Ικμπάλ Μασίχ ήταν δώδεκα ετών όταν εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η ιστορία του ξεκινά όταν ο πατέρας του τούς εγκατέλειψε για να δημιουργήσει μια καινούργια οικογένεια. Η μητέρα του εργαζόταν ως οικιακή βοηθός και ταυτόχρονα έκανε και άλλες δουλειές για να αναθρέψει τα παιδιά της. Είχε δυο μεγαλύτερες αδελφές και έναν αδελφό. Όταν ο αδελφός του αποφάσισε να παντρευτεί, η μητέρα του δανείστηκε χρήματα από ένα ταπητουργείο και πούλησε τον τετράχρονο τότε Μασίχ σαν σκλάβο για να εξοφλήσει το χρέος του γάμου. Το δάνειο ήταν 13 χιλιάδες Ρουμπιές περίπου 260 δολάρια.
Στην ηλικία των 5 ετών και για τα επόμενα 6 χρόνια ο Μασίχ δούλευε σαν σκλάβος στη γραμμή παραγωγής χαλιών όπου και εργάζονταν και άλλα παιδιά. 14 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα. Τα αφεντικά του ήταν τόσο σκληρά, που τον έδεναν με αλυσίδες προκειμένου να μην το σκάσει. Παράλληλα, του έδιναν ελάχιστη τροφή και πολλές φορές τον κλείδωναν σε ένα σκοτεινό υπόγειο για τιμωρία. Το 1992, ψηφίστηκε νόμος στο Πακιστάν που καθιστούσε παράνομη την παιδική εργασία. Παρ’ όλα αυτά, οι ιδιοκτήτες ανεπηρέαστοι συνέχιζαν να χρησιμοποιούν όλα τα παιδιά ως εργάτες.
Μια μέρα, ο Μασίχ αποφάσισε να φύγει από το ταπητουργείο και να καταγγείλει τον εργοδότη του στην αστυνομία. Η εταιρεία, όμως, στην οποία εργαζόταν, δωροδόκησε τους αστυνομικούς κι εκείνος επέστρεψε στην εφιαλτική του καθημερινότητα, όπου του στερούσαν τα γεύματα και τον χτυπούσαν για να τον τιμωρήσουν. Μερικούς μήνες αργότερα, το έσκασε ξανά, όμως αυτή τη φορά δεν απευθύνθηκε στην αστυνομία. Πήγε στο Απελευθερωτικό Μέτωπο του Πακιστάν για την Εκμετάλλευση της Παιδικής Εργασίας, όπου οι ακτιβιστές τον βοήθησαν να κερδίσει την ελευθερία του. Πήγε πρώτη φορά στο σχολείο και οι καθηγητές του μιλούσαν για έναν μαθητή που είχε δίψα για μάθηση. Παράλληλα, άρχισε να δίνει ομιλίες και να γίνεται δημοφιλής στο Πακιστάν. Χάρη στους αγώνες του υπολογίζεται ότι 3.000 παιδιά απελευθερώθηκαν από τη σκλαβιά. Καθώς ο Μασίχ γινόταν όλο και πιο γνωστός, τόσο αυξάνονταν και οι απειλές προς το πρόσωπό του από τα αφεντικά της βιομηχανίας χαλιών, η οποία είχε υποστεί ισχυρό πλήγμα μετά τις αποκαλύψεις του για την παιδική δουλεία.
Στις 16 Απριλίου 1995, ο δωδεκάχρονος Μασίχ επέστρεψε από την Αμερική στο Πακιστάν για να γιορτάσει το ορθόδοξο Πάσχα. Ενώ έκανε ποδήλατο μαζί με τους φίλους του, δολοφονήθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Οι δολοφόνοι του δεν συνελήφθησαν ποτέ, αλλά εικάζεται ότι το συμβόλαιο θανάτου του προέρχονταν από τη «μαφία των χαλιών». O δωδεκάχρονος επαναστάτης είχε αρχίσει να ξεσηκώνει με τη δράση του τα παιδιά – σκλάβους των εργοστασίων, που υπολογίζονταν σε αρκετά εκατομμύρια, καθώς τους υπενθύμιζε τα δικαιώματά τους. Αναλυτικότερα, η ιστορία του Ικμπάλ Μασίχ έχει αποτυπωθεί στο βιβλίο «Ικμπάλ, ένα παιδί ενάντια στην παιδική εργασία» που έχει γράψει ο συγγραφέας Φραντσέσκο Ντ’ Αντάμο.
Πολλά παιδιά που εργάζονται στις βιομηχανίες και τις φυτείες, δουλεύουν κάτω από εξαιρετικά ανθυγιεινές συνθήκες. Όσα εργάζονται στα λατομεία και τα ορυχεία υποφέρουν από πνευμονικές λοιμώξεις, άσθμα, βρογχίτιδα, δερματικές παθήσεις. Στη Ζιμπάμπουε, παιδιά δουλεύουν 60 ώρες τη βδομάδα μαζεύοντας βαμβάκι ή καφέ για 1 δολάριο. Στην Ονδούρα κορίτσια 12-13 ετών ζούσαν και εργάζονταν κλειδωμένα σε υφαντουργείο πολυεθνικής εταιρίας για πολλές ώρες, με άθλιους μισθούς, σε θερμοκρασία 40οC, χωρίς καθαρό πόσιμο νερό. Η παιδική εργασία έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του παιδιού.
Ένα παιδί που έχει κακοποιηθεί, εμφανίζει δυσκολίες προσαρμογής στην καθημερινότητα και προβλήματα συμπεριφοράς. Νιώθει ανασφάλεια και δυσκολεύεται να αναπτύξει το αίσθημα της εμπιστοσύνης προς τους γύρω του. Συχνά, εμφανίζει διαταραχές στη διάθεσή του ή στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του. Στη χώρα μας, η παιδική εργασία διαχρονικά παρουσιάζει φθίνουσα πορεία, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009. Κατά την περίοδο από το 2000 έως το 2016, παρουσιάστηκε καθαρή μείωση 94 εκατ. παιδιών στην παιδική εργασία και 134 εκατ. παιδιών συνολικά στην απασχόληση. Ο αριθμός των παιδιών σε επικίνδυνη εργασία μειώθηκε κατά περισσότερο από το ήμισυ στη διάρκεια της ίδιας περιόδου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000 με καταγωγή από το Ληξούρι, Κεφαλλονιάς. Αποφοίτησε το 2018 από το 1ο Λύκειο Αμαρουσίου και έκτοτε σπουδάζει Δημοσιογραφία στην σχολή Ant1MediaLab. Λατρεύει τα ταξίδια και να γνωρίζει νέα μέρη.
