Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Σκακιστής
Το μοναδικό θετικό στην υπόθεση του ξεκαρδιστικού φιάσκου των vouchers ήταν η εγρήγορση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία, στο τέλος της ημέρας, ήταν εκείνα που εν πολλοίς γλίτωσαν τα κρατικά ταμεία από ένα ποσό κοντά στα ογδόντα εκατομμύρια. Καθόλου αμελητέο, εάν σκεφτεί κανείς γιατί προορίζονταν εκεί που προορίζονταν. Αρχικώς, τα vouchers παρουσιάζονταν ως «έξυπνη λύση» προκειμένου το κόστος της επιδότησης μιας σειράς δικαιούχων των εξακοσίων ευρώ να αφομοιωθεί από το ΕΣΠΑ, αργότερα διαπιστώθηκε πως το κράτος ζημιωνόταν μ’ αυτόν τον τρόπο περισσότερο απ’ ό,τι εάν τα κατέθετε απευθείας στους δικαιούχους, ύστερα γνωστοποιήθηκαν οι επτά σχετικές με την τηλεκατάρτιση πλατφόρμες που θα μοιράζονταν περί τα τριάντα εκατομμύρια και ούτω καθεξής… Ειπώθηκαν πολλά, αναδείχθηκαν ακόμη περισσότερα. Το πώς οι επτά πάροχοι πρόλαβαν να υποβάλλουν αστραπιαία τα σχετικά έγγραφα στη «Διαύγεια», λες και βρίσκονταν σε προσυνεννόηση με τον αρμόδιο υπουργό· το πώς ελέγχθηκαν εκατό χιλιάδες σελίδες υλικού κατάρτισης εντός μισής ημέρας, ωσάν ο σκακιστής Deep Blue να βρήκε νέα επαγγελματική στέγη χτυπώντας διπλοβάρδιες στο υπουργείο Εργασίας.
Μεταφραστής
Το φταίξιμο δεν ανήκει στα Π.Β.Κ.Κ. (Πέρα Βρέχει Κέντρα Κατάρτισης). Αυτό μπορούν, αυτό κάνουν. Σταυροκοπήθηκαν για χάρη του φωστήρα υπουργού που προώθησε τη συγκεκριμένη τακτική, φόρεσαν το επαγγελματικό τους πρόσωπο αραδιάζοντας το προς παρουσίαση υλικό κατάρτισης στον μεταφραστή της Google και γέμισαν τον τόπο με διαφημίσεις προς προσέλκυση των διασφαλισμένων χρημάτων. Έστω και με τη διαπίστωση του εμπαιγμού εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι προκειμένου να λάβουν τα εξακόσια ευρώ όφειλαν να περάσουν εκατό –κυριολεκτικά– ώρες με το Σκόιλ Ελικικού και τα λοιπά ακριβοπληρωμένα μαργαριτάρια των Π.Β.Κ.Κ., στο αρμόδιο υπουργείο και στο Μέγαρο Μαξίμου δε φάνηκε να ιδρώνει το αφτί. Η στιγμή που επετεύχθη αλλαγή πλεύσης ήταν όταν ήρθαν στο φως της δημοσιότητας οι φιλικές σχέσεις σχεδόν όλων των ιδιοκτητών των επτά πλατφορμών με το κυβερνών κόμμα. Όπως είχε πει κι ένας εξ αυτών τον περασμένο Ιούλιο, ιδιοκτήτης ΚΕΚ και σύζυγος ιδιοκτήτριας μιας εκ των πλατφορμών, «πήραμε το νταμπλ, πήραμε ευρωεκλογές, πήραμε περιφέρεια, πήραμε δημαρχία, έχουμε τώρα και υπουργό!» (Ν. Τάκης, 13/07/2019). Προκειμένου, λοιπόν, να μην εμφανιστούν κι άλλες πολιτικάντικες –θαμμένες σε προσωπικούς λογαριασμούς του διαδικτύου– δηλώσεις, αποφασίστηκε να αποσοβηθούν τα χειρότερα.
Δέκτες
Η κατάργηση των vouchers άφησε έκθετους όσους τα υπερασπίζονταν με μανία όλο το προηγούμενο διάστημα. Από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας, ο οποίος έβρισκε «μόνο τέσσερα λάθη σε εκατό χιλιάδες σελίδες υλικού», έως τον αγαπημένο Άδωνι Γεωργιάδη που επαιρόταν πως δεχόταν σχόλια και ηλεκτρονικά μηνύματα από χιλιάδες επιστήμονες για το πόσο καλή απεδείχθη η κατάρτιση. Ο δεύτερος, εντάξει, πιθανόν να εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να αποδείξει πόσο καλός ρήτορας παραμένει παρά τον τεράστιο φόρτο εργασίας που του υπαγορεύει η καθημερινή του εμφάνιση στους τηλεοπτικούς δέκτες. Γι’ αυτό και σκέφτηκε να σηκώσει το λάβαρο της υπεράσπισης, ακόμη κι εάν το υπερασπιζόμενο προϊόν έζεχνε από μακριά. Πάντοτε τίμιος, ωστόσο, όπως το σήκωσε, έτσι και το κατέβασε με τυπικές διαδικασίες από τη στιγμή που το προϊόν αχρηστεύθηκε· «Να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν ήταν πρόγραμμα του υπουργείου Ανάπτυξης αλλά του υπουργείου Εργασίας» (Αδ. Γεωργιάδης, 24/04).
Γυάλα
Ο κ. Βρούτσης, πάλι, έχει την τύχη να αποτελεί κομμάτι των στιγματισμένων υπουργών, κάτι σαν τους ηθοποιούς που θριάμβευσαν μονάχα σ’ έναν ρόλο και μετέπειτα τους εμπόδισε να γνωρίσουν περαιτέρω επιτυχία. Όπως, παραδείγματος χάριν, το ψευδώνυμο της κας. Διαμαντοπούλου έχει οριστεί ως Μις Φωτοτυπία (για το καταπληκτικό επίπεδο του υπουργείου Παιδείας, κάποια χρόνια πριν), έτσι και το προσωνύμιο του κ. Βρούτση είναι το Μίστερ Ανεργία, χάρη στις εξαίρετες νομοθετικές πρωτοβουλίες του και τα απανωτά ρεκόρ (μη) απασχόλησης που σημείωσε η χώρα όντας αρμόδιος. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι ύστερα από το φιάσκο των vouchers, παραμένει στη θέση του. Προνόησε, μάλιστα, να δώσει συγχαρητήρια στον εαυτό του από το βήμα της Βουλής για την τόλμη του να συνειδητοποιήσει τις ελλείψεις και να αποσύρει τη σχετική διάταξη. Έξοχος, τουλάχιστον για τα δεδομένα της καλοφτιαγμένης αυτοαναφορικής του γυάλας.
Χλωρίνη
Το πώς το ανθρώπινο είδος ονειρευόταν για το Σωτήριον έτος 2020 παγκόσμια ειρήνη και ιπτάμενα αμάξια, αλλά κατέληξε με «πλανητάρχη» τον παρανοϊκό Τραμπ είναι κάτι που σίγουρα χρήζει ανάλυσης. Ιδίως, όταν οι καθημερινές ανοησίες του θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, όπως προχθές, όταν αναρωτήθηκε για το εάν οι ενέσεις χλωρίνης αποτελούν θεραπευτική μέθοδο στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, οι ασόβαρες τοποθετήσεις, σε συνδυασμό με τις διαδηλώσεις των κοκκινολαίμηδων σε πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του lockdown, πέτυχαν να συσπειρώσουν την πτέρυγα των Δημοκρατικών. Ήδη, ο φιναλίστ των εσωκομματικών εκλογών Μπέρνι Σάντερς υποστήριξε τον Τζο Μπάιντεν, ενώ είχαν προηγηθεί έτεροι υποψήφιοι και πρώην πρόεδροι. Εξαρχής, το Δημοκρατικό κατεστημένο έθεσε τις προτεραιότητές του αναφορικά με τον «κατάλληλο» υποψήφιο, σε σημείο ώστε όταν η δυναμική του Μπ. Σάντερς κατέστη εμφανής, οι υπόλοιποι υποψήφιοι να πέφτουν σαν τα κοτόπουλα παρέχοντας στήριξη στον Τζ. Μπάιντεν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο διάττων αστέρας Πιτ Μπούτιτζετζ, η χρησιμότητα του οποίου διήρκεσε λιγότερο και από εκείνη του Ποταμιού για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Έστω κι έτσι, όμως, απέναντι στις ενέσεις χλωρίνης, ακόμα και ο μονόφθαλμος δικαιούται να αναφωνήσει τετέλεσται στην τετραετή φάρσα του Τραμπισμού και του συνακόλουθου παγκόσμιου κινήματός του.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
