Του Γιάννη Λεωτσάκου,
Αδιαμφισβήτητα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι το «πρόσωπο των ημερών», ένας τίτλος που μπορεί να αποδοθεί συχνά-πυκνά στο πρόσωπο της από τον Ιούνιο του 2023 που το κόμμα της πέτυχε την είσοδο του στη Βουλή με 8 βουλευτές. Η σεξιστική επίθεση που δέχτηκε από τον Δημήτρη Κυριαζίδη, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στον νομό Δράμας, ο οποίος την προέτρεψε να πάει να κάνει ή έστω να υιοθετήσει παιδί(!), σε συνδυασμό με τις ομιλίες της στις συνεδριάσεις για την πρόταση δυσπιστίας και τις δηλώσεις σχετικά με το έγκλημα των Τεμπών, έχουν δώσει πολλούς «πόντους» στην επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, προκαλώντας πονοκέφαλο σε όλους αυτούς που είχαν βιαστεί να προεξοφλήσουν το 2023 την εξαφάνιση του κόμματος της. Ποιος, όμως, θα μπορούσε να προβλέψει ότι η Πλεύση Ελευθερίας θα «φλέρταρε» δύο χρόνια αργότερα με την δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις;
Η σημερινή παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου μπορεί να φαίνεται ότι διαφέρει από αυτή που είχαμε συνηθίσει την περίοδο 2012-2015, αλλά τα κοινά στοιχεία στη πράξη είναι πολλά. Εκλεγμένη με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 και στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, είχε ξεχωρίσει για τις παρεμβάσεις της, τον εμπρηστικό της λόγο αλλά και για τις… ιστορικές συνεντεύξεις της κατά την διάρκεια του δύσκολου καλοκαιριού του 2015. Ως Πρόεδρος της Βουλής το 2015 για μόλις έξι μήνες, εφάρμοζε(;) πιστά τον κανονισμό της Βουλής και επιδιδόταν συχνά σε κόντρες με βουλευτές.
Το καλοκαίρι του 2015, αποχώρησε με κρότο από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α μαζί με και εντάχθηκε στη ΛΑ.Ε λόγω της διαφωνίας της με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και την γενικότερη εφαρμογή μέτρων οικονομικής λιτότητας. Μετά την αποτυχία της ΛΑ.Ε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο και την χλιαρή αρχή της Πλεύσης Ελευθερίας, η οποία ιδρύθηκε το 2016 και δεν κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 3% στις Ευρωεκλογές και στις βουλευτικές εκλογές του 2019 αντίστοιχα, πολλοί πίστευαν ότι το πολιτικό της τέλος ήταν οριστικό. Μέχρι που η (φαινομενική) αλλαγή της Ζωής με τις viral καρδιές που σχημάτιζε με τα χέρια, τα χαμόγελα, τα φωτεινά ρούχα και την θετικότητα που χαρακτήριζαν τις ομιλίες της, πέτυχε να κάνει το πιο ολοκληρωμένο re-branding. Μέσα σε λίγους μήνες, ξεχάστηκε η εικόνα της επιθετικής και σκληρής Ζωής, γεγονός που της έδωσε ώθηση για να εισέλθει στη Βουλή με ποσοστό 3,17%.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής της με την Πλεύση Ελευθερίας, έκανε ξεκάθαρο ότι ήρθε (ξανά) για να μείνει και για να κάνει.. φασαρία, η οποία όμως ακόμα και αυτή την περίοδο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ιδεολογικά. Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να καταλάβει κανείς τι ακριβώς πρεσβεύει η Ζωή και το κόμμα της. Σίγουρα, λόγω και του παρελθόντος της στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, πολλοί θα σπεύσουν να την χαρακτηρίσουν αριστερή, ένας χαρακτηρισμός βέβαια που η ίδια δεν χρησιμοποιεί, σχεδόν σαν να τον αποφεύγει… Από την μια πλευρά, το κόμμα δεν διαθέτει συγκροτημένο πρόγραμμα και θέσεις, ενώ από την άλλη δεν διαθέτει σημαντικά ή προβεβλημένα στελέχη πέρα της Ζωής. Αυτό το γεγονός, ίσως είναι και ένα από τα μειονεκτήματα της. Χωρίς σημαντικά στελέχη, δεν θα μπορέσει να υπάρξει σημαντική άνοδος στα ποσοστά, παρά την δημοφιλία της αρχηγού.
Κοντολογίς, το ζήτημα των Τεμπών και η γενικότερη δυσαρέσκεια που υπάρχει για την τωρινή κυβέρνηση αλλά και για όλα τα «συστημικά» πολιτικά κόμματα που έχουν περάσει από την διακυβέρνηση της χώρας, δίνουν σημαντική ώθηση στην Πλεύση Ελευθερίας. Σύντομα, όμως, ο μαζικός θυμός των πολιτών θα ξεθυμάνει, και χωρίς σαφείς πολιτικές θέσεις και χωρίς στελέχη που δεν τα λένε Ζωή Κωνσταντοπούλου, το πλοίο δεν θα μπορέσει να πλεύσει μακριά…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Οι ευνοημένοι της συγκυρίας, efsyn.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η Ζωή που «τα λέει έξω από τα δόντια», lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
