Της Έλενας Καππέ,
Ο Ιούλιος Βερν ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα περιπετειώδη μυθιστορήματα του και την επιρροή του στο λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής φαντασίας. Είναι περισσότερο γνωστός από τα μυθιστορήματα του «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης» (1864), «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» (1870) και «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» (1873).
Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1828 στη Ναντ και ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά του δικηγόρου, Πέτρου Βερν, και της συζύγου του Σοφίας Αλλότ ντε λα Φυΐ, που έφερε καταγωγή από οικογένεια ευγενών. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο σπίτι με τους γονείς του. Η οικογένεια περνούσε τα καλοκαίρια σ’ ένα εξοχικό σπίτι, λίγο έξω από την πόλη, στις όχθες του ποταμού Λίγηρα. Ο πατέρας του σκεπτόταν να πάρει τον Ιούλιο στο γραφείο του όταν θα μεγάλωνε, αλλά ο μικρός Ιούλιος είχε άλλες ιδέες μιας και πάντα τον ενέπνεε η γραφή, του άρεσε το διάβασμα και σκεφτόταν φανταστικές ιστορίες.
Πιο συγκεκριμένα, ο Πέτρος Βέρν ήθελε να σπουδάσει τον γιο του και να τον κάνει δικηγόρο για να αναλάβει το γραφείο της οικογένειας. Έτσι όταν ο Ιούλιος ήταν μικρός υπέφερε από τους περιορισμούς του πατέρα του, μιας και ήταν οπαδός της αυστηρής πειθαρχίας και ήθελε να εφαρμόσει ο γιος του έναν αλύγιστο κώδικα ζωής. Ίσως όμως η αυστηρή πειθαρχία, μαζί με την ανάγνωση δύο ωραίων έργων να έγιναν τελικά η αιτία που σαν παιδί ο Ιούλιος Βερν ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα ταξίδια και τις εξερευνήσεις, ένα πάθος που έδειξε αργότερα ως συγγραφέας περιπετειών και επιστημονικής φαντασίας.
Σε ηλικία 9 ετών ο Ιούλιος στάλθηκε μαζί με τον αδελφό του σε οικοτροφείο. Στο οικοτροφείο, σπούδασε λατινικά. Ως φοιτητής στο Παρίσι, ο Βερν ζούσε στις τυπικές φοιτητικές συνοικίες μ’ ένα πολύ μικρό επίδομα, το περισσότερο από το οποίο το ξόδευε στα βιβλιοπωλεία και στα θέατρα. Η θέληση για διάβασμα ήταν ακόρεστη και τον τραβούσε οτιδήποτε βιβλίο μπορούσε να αγοράσει ή να δανειστεί. Για έναν ολόκληρο χρόνο, το 1848, ο Ιούλιος Βερν έμεινε στο Παρίσι μελετώντας και δουλεύοντας. Όταν ο πατέρας του όμως ανακάλυψε ότι ο γιος του περισσότερο έγραφε παρά μελετούσε νομικά, απέσυρε την οικονομική του υποστήριξη και έτσι ο Βερν αναγκάστηκε να εργαστεί ως χρηματιστής, επάγγελμα που μισούσε παρά το γεγονός ότι ήταν επιτυχημένος σ’ αυτό.
Το 1862, κι αφού συνάντησε μεγάλες δυσκολίες να βρει εκδότη για το έργο του, ο Ιούλιος Βερν γνώρισε τον Πιέρ-Ζυλ Ετζέλ, έναν πάρα πολύ σημαντικό εκδότη του 19ου αιώνα, ο οποίος εξέδωσε, μεταξύ άλλων, έργα του Βίκτωρος Ουγκώ και άλλων. Ο Ετζέλ διάβασε μία ιστορία του Βερν, σχετικά με την εξερεύνηση της Αφρικής με αερόστατο, η οποία είχε απορριφθεί από άλλους εκδότες επειδή ήταν πολύ επιστημονική για τα δεδομένα της εποχής, όμως αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία στον νέο συγγραφέα. Από κει και πέρα, τα έργα του έγιναν ανάρπαστα κάνοντας τον, τον δεύτερο πιο μεταφρασμένο συγγραφέα μετά την Αγκάθα Κρίστι και αποκτώντας φήμη σε όλο τον κόσμο.
Στις 24 Μαρτίου 1905, κι ενώ έπασχε από διαβήτη, ο Ιούλιος Βερν πέθανε στο σπίτι του επί της σημερινής Boulevard Jules – Verne, με τη χαρά ότι το έργο του είχε αγαπηθεί και εκτιμηθεί.
Τελειόφοιτη φοιτήτρια του τμήματος Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, με κατεύθυνση στην Ιστορία της Επιστήμης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννημένη το 1996 στην Αθήνα. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και ασχολείται εδώ και χρόνια με τη προσφορά εθελοντικού έργου σε ευπαθείς ομάδες. Στόχος της είναι μια ακαδημαϊκή καριέρα στον τομέα της ιστορίας καθώς και ένα αξιόλογο κοινωνικό έργο. Σημαντικότερο, θεωρεί το να προσφέρει βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς. Η ευγνωμοσύνη στα μάτια τους είναι η μεγαλύτερή της ανταμοιβή.
