Της Στέλλας Πασίνη,
Ο Έρωτας, αυτός ο μυθικός θεός, που με τα βέλη του δίνει ζωή στις καρδιές, ξυπνάει συναισθήματα, θα γίνει συνένοχος σ’ ένα έγκλημα αγάπης. Όταν οι οικογένειες βάζουν ως προτεραιότητα μίση και βεντέτες που κρατούν χρόνια, η ζωή δύο νέων θα δοθεί στα χέρια της μοίρας. Ο Έρωτας, τότε, θα αποτελέσει την αιτία για να χαθούν δύο ψυχές, δύο ψυχές ερωτευμένες.
Η παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ θα πάρει σάρκα και οστά για ακόμα μία φορά με τον ομώνυμο τίτλο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα: H θαυμαστή και αξιοθρήνητη τραγωδία» στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Η πλοκή είναι γνωστή. Δύο οικογένειες στη Βερόνα της Ιταλίας κρατούν χρόνια έχθρα μεταξύ τους. Η μοίρα, όμως, επιθυμεί να λύσει αυτή τη διαμάχη που στο όνομά της έχουν χαθεί γενιές αθώων ψυχών. Ο γιος των Μονταίγων, ονόματι Ρωμαίος και η κόρη των Καπουλέτων, Ιουλιέτα, είναι η λύση της βεντέτας. Ο έρωτάς τους, όμως, είναι η δύναμη που θα οδηγήσει στην αλλαγή ή θα αποτελέσει την αφετηρία για μία νέα διαμάχη χωρίς τερματισμό;
Η παράσταση αυτή —αντίθετα με την πρωτότυπη εκδοχή— μπλέκει στα νήματά της το παραδοσιακό και κλασικό έργο με μία μοντέρνα και σύγχρονη εκδοχή του. Από τις ενδυμασίες έως τα σκηνικά, από τη μουσική συνοδεία και τις χορογραφίες έως τη σκηνική παρουσία των ηθοποιών θα αποτελέσουν μέρος ενός έργου, που σίγουρα θα συζητηθεί. Η ανατρεπτική παρουσίασή του φαίνεται ήδη από την αρχή με την εμφάνιση των ηθοποιών, οι οποίοι θα αναδείξουν με ζωντάνια και παραστατικότητα μία ιστορία αγάπης. Μέσα από αφηγήσεις σε λυρικό-ποιητικό τόνο με τη συνοδεία ροκ μουσικής, άλλοτε σε έντονους ρυθμούς και άλλοτε με αργές νωχελικές νότες, οι θεατές παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον, αναζητώντας τα κοινά σημεία με το πρωτότυπο έργο. Από την έναρξη, όμως, διαφαίνεται ότι η αρίθμηση των διαφορών θα είναι ασυγκράτητη, καθώς τα βλέμματα καθηλώνονται στη σκηνή.
Η παράσταση αυτή είναι αποτέλεσμα ενδελεχής εργασίας σκηνοθετικά, χορογραφικά και σκηνογραφικά του Κωνσταντίνου Ρήγου και των συνεργατών του, ενώ τη μετάφραση του έργου επιμελήθηκε ο Διονύσης Καψάλης. Η αιφνίδια εκδοχή της θεατρικής παράστασης αφήνει στην ατμόσφαιρα να πλανώνται διαφόρων ειδών ερωτήματα. Ποια δύναμη οδήγησε άραγε τον Κ. Ρήγο να προβεί στην παρουσίαση σκηνών τόσο εκσυγχρονισμένων; Η απάντηση είναι δύσκολο να δοθεί, καθώς γεννά νέες απορίες. Σε μία εποχή, μάλιστα, όπου ο κόσμος προοδεύει, το θέατρο, μήπως, οφείλει να είναι σύμμαχός του; Κατά πόσο ο εκσυγχρονισμός ενός κλασικού και πολυβραβευμένου έργου, όπως αυτό του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, μπορεί να προβεί σε μία διαμάχη με τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα της εποχής του;
Σίγουρα, η παράσταση έρχεται αντιμέτωπη με τέτοιου είδους ερωτήματα, τα οποία θίγουν θέματα κοινωνικά, πολιτισμικά, ακόμα και ιδεολογικά. Παρόλα αυτά, ο σκηνοθέτης δε διστάζει να «περάσει στην αντίπερα όχθη». Ρισκάρει. Γιατί τι θα ήταν η ζωή χωρίς ένα ρίσκο; Τι θα ήταν ο έρωτας χωρίς ρίσκο; Σ’ αυτά τα ερωτήματα κατάφερε να απαντήσει με μεγάλη δεξιοτεχνία χρόνια πριν ο Σαίξπηρ, αφήνοντας το στίγμα του μέχρι σήμερα, για να μπορούν να πλάθουν τα έργα του οι συνεχιστές του. Εκείνοι που θα προσπαθήσουν να πλαισιώσουν με ρεαλιστικό τρόπο τα θέματα που θίγει ο κλασικός συγγραφέας: πίστη, εμπιστοσύνη, τιμή, υπόληψη, χάσμα γενεών, έρωτας, δύναμη, εξουσία, πάθος, πόνος, ζωή και θάνατος. Μ’ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, προσεγγίζεται το έργο, καθώς αψηφά το συνηθισμένο και μπαίνει σε μονοπάτια άγνωστα για το ευρύ κοινό.
Με το άνοιγμα της αυλαίας, μερικοί στίχοι από το άσμα ενός αγγλικού τραγουδιού θα αναδείξουν τη βαθιά επιθυμία του έρωτα, ο οποίος πηγάζει μέσα από τον πόθο των δύο νέων. Οι ίδιοι στίχοι θα κλείσουν το έργο, υπενθυμίζοντας στους θεατές την επαναστατική δύναμη του Έρωτα. Ο τελευταίος, όμως, πολλές φορές οδηγεί σε ακραίες ενέργειες. Ποιος είναι τόσο δυνατός, ώστε να τον αψηφήσει; Ποιος είναι τόσο ικανός, ώστε να τον προσπεράσει; Οι δύο πρωταγωνιστές μας σίγουρα δεν ήταν. Παγιδεύτηκαν στα φτερά του και οδηγήθηκαν σ’ ένα τέλμα, περπατώντας σ’ ένα μονόδρομο χωρίς επιστροφή. Αφήνονται σε μονοπάτια άγνωστα και παρασύρονται στα νήματα της αγάπης, όντας νέοι και ενθουσιασμένοι. Άραγε, ποιο θα είναι το τέλος των πρωταγωνιστών μας; Πού θα τους οδηγήσει το πάθος τους;
Μία ιστορία αγάπης, που παίρνει πνοή μέσα σε μία κοινωνία, στην οποία καλλιεργείται το μίσος, θα αναγκαστεί να ισορροπήσει ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Ένα μοιραίο λάθος θα ανατρέψει όλα τα ανθρώπινα σχέδια. Ο χρόνος τελειώνει και η επαναστατική διάθεση διοχετεύεται στο απόλυτο και ιδανικό. Ποιος θα νικήσει τελικά; Ο φτερωτός θεός Έρωτας ή η μοίρα των θνητών;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- ΚΘΒΕ: «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στη Θεσσαλονίκη – Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, thessalonikiguide.gr, διαθέσιμο εδώ
