Του Γιώργου Γιαννούλη,
Λίγες μόλις ώρες νωρίτερα, ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ως επικεφαλής του πρώτου κοινοβουλευτικού κόμματος ανακοίνωσε την πρότασή του για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτός θα είναι ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Ιωαννίνων, Κωνσταντίνος Τασούλας.
Ξεκίνησε, λοιπόν, η αντίστροφη μέτρηση για τις 25 Ιανουαρίου, ημέρα που θα γίνει η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του. Σύμφωνα με την τελευταία Συνταγματική Αναθεώρηση του 2019, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποσυνδέθηκε από την πιθανότητα πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Έτσι, σύμφωνα με το άρθρο 32 του Συντάγματος, αν δεν επιτευχθεί η εκλογή με 200 ψήφους κατά την πρώτη ψηφοφορία, η διαδικασία επαναλαμβάνεται ύστερα από 5 ημέρες με την ίδια πλειοψηφία. Αν δεν συγκεντρωθούν οι 200 ψήφοι, γίνεται 3η ψηφοφορία που απαιτείται να υπερψηφίσουν τα 3/5 του συνόλου των βουλευτών, δηλαδή 180. Αν δεν επιτευχθεί ούτε η εν λόγω πλειοψηφία, γίνεται 4η ψηφοφορία με απλή πλειοψηφία (των 151). Τέλος, υπάρχει η περίπτωση της σχετικής πλειοψηφίας επί των παρόντων, που βέβαια, δεν πρέπει να είναι λιγότεροι από 120 βουλευτές. Για τον κύριο Τασούλα, φαίνεται ότι θα χρειαστούν 4 ψηφοφορίες αφού από την Αντιπολίτευση κατατίθενται διαφορετικές προτάσεις.
Αναλυτικότερα, πολλά είναι τα σενάρια που ακούγονται τις τελευταίες εβδομάδες. Σενάρια επί σεναρίων, πρόσωπα άλλοτε από την κεντροαριστερά, άλλοτε από την κεντροδεξιά, πολιτικοί και μη. Ο Κωνσταντίνος Τασούλας, ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Υπουργός ακόμα και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, η πανεπιστημιακός Μαρία Ευθυμίου, ο πρώην Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο πρώην Υπουργός και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ήταν μερικά από τα ονόματα που γράφονταν και ακούγονταν στα δημοσιογραφικά γραφεία. Τα τελευταία 24ωρα, η συζήτηση είχε επικεντρωθεί σε δύο πρόσωπα, τον Κωνσταντίνο Τασούλα και τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Μπορούσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ένας πολιτικός γενικώς παρεμβατικός, να περιοριστεί στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας; Δύσκολο για πολλούς. Θα υπήρχε ρίσκο που δεν έπρεπε. Δεδομένου, συνεπώς, ότι ο Πρωθυπουργός προτάσσει την σύμπνοια και την σταθερότητα, το θέμα τίθεται σε άλλες βάσεις. Έτσι, επικράτησε ο κύριος Τασούλας έναντι του κυρίου Βενιζέλου. Άλλωστε, η συναίνεση δεν επιτυγχάνεται αποκλειστικά από κεντροαριστερό πρόσωπο. Γι’ αυτό, λέγεται «συναίνεση».
Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, επέλεξε την υποψηφιότητα που προέρχεται από την κεντροδεξιά. Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν ήδη τις προτάσεις τους. Μόνο το ΠΑΣΟΚ, περίμενε τον Πρωθυπουργό. Μάλιστα, απαιτούσε στον δημόσιο διάλογο να προταθεί προοδευτικός Πρόεδρος, με αφορμή τη συναίνεση. Του έδωσε την ευκαιρία ο ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας πρώην Υπουργό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, τη Λούκα Κατσέλη. Αλλά το ΠΑΣΟΚ, αν και αξιωματική αντιπολίτευση, επέλεξε το «κενό» (τουλάχιστον μέχρι την στιγμή της ανακοίνωσης του Πρωθυπουργού).
Γενικώς, ακούγαμε συνεχώς το αίτημα για Πρόεδρο από τον προοδευτικό χώρο που θα συμβάλλει στην ενότητα. Μα, δεν είναι κάπως οξύμωρο; Ταυτίσαμε την πρόοδο με μια συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική τάση, την κεντροαριστερά, απορρίπτοντας κάθε πρόταση, ακόμη και προσώπων που δεν ανήκουν σε καμία ιδεολογία; Κάτι δεν πάει καλά…
Ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να είναι πολιτικό πρόσωπο, είτε από την κεντροδεξιά, είτε από την Κεντροαριστερά. Εκεί το χάνουν μερικοί… Πάνω από όλα, πρέπει να συμβάλλει στη σταθερότητα και την ενότητα. Κρίθηκε, λοιπόν, ότι ο Κωνσταντίνος Τασούλας, προερχόμενος από την κεντροδεξιά, μπορεί να είναι ρυθμιστής του πολιτεύματος. Ο γιαννιώτης πολιτικός, εκλεγμένος βουλευτής της εν λόγω περιφέρειας από το 2000 και Πρόεδρος της Βουλής από το 2019, υπήρξε εκλεγμένος με ρεκόρ ψήφων και σταθερή πορεία στο πολιτικό γίγνεσθαι. Και σίγουρα είναι πιο σταθερός στις απόψεις του σε σύγκριση με κάποιους άλλους δυσαρεστημένους (;) που πολιτεύονται με… «διαρροές»!
Ακόμη, διατυπώνεται ως ενόχληση το γεγονός ότι μια κεντροδεξιά κυβέρνηση επέλεξε ένα κεντροδεξιό πρόσωπο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ναι, είθισται να προτείνεται πρόσωπο από την αντίπερα ιδεολογικοπολιτική «όχθη». Όμως, η μη τήρηση της συνήθειας αυτής δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Για την Ιστορία, η Νέα Δημοκρατία είχε προτείνει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και για δεύτερη θητεία του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ και το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει τον Χρήστο Σαρτζετάκη για τον εν λόγω θεσμό.
Προτάθηκε, λοιπόν, σύμφωνα με την κυβέρνηση πολιτικό πρόσωπο που λόγω του ευμετάβλητου γεωπολιτικού τοπίου στην περιοχή μας, στη γειτονιά μας, θα πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, σεβασμό και σταθερότητα. Κρίσιμη η συγκυρία, δύσκολη εποχή! Θα επιτευχθεί άραγε η πολιτική ενότητα; Μην ξεχνάμε το κύρος του θεσμού. Συμβολικός μεν, αλλά πολύ σημαντικός για την υγιή λειτουργία της Δημοκρατίας και της σταθερότητας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Οι Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Σύνταγμα, hellenicparliament.gr, διαθέσιμο εδώ
