Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
Η καλαθοσφαίριση στην Ελλάδα, το γνωστό μας μπάσκετ, αποτελεί σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο αγαπητά αθλήματα με χιλιάδες φιλάθλους. Στους περισσότερους από εμάς το άκουσμα του αθλήματος αυτού μας φέρνει στο νου τις μεγάλες επιτυχίες της δεκαετίας του ΄80 και πιο συγκεκριμένα την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 1987 ή την κατάκτηση της δεύτερης θέσης του Ευρωμπάσκετ του 1989. Πριν, όμως, φτάσει η Ελλάδα στην κατάκτηση αυτών των κορυφαίων συλλογικών διοργανώσεων, υπάρχει από πίσω μια ολόκληρη περίοδος με σκληρές προπονήσεις, δυσκολίες, ήττες αλλά και λαμπρές νίκες, προσφέροντας πολύτιμες εμπειρίες και γνώσεις που αξιοποιήθηκαν στο μέλλον.
Μια τέτοια πολυδιάστατη και εις βάθος έρευνα πραγματοποίησε ο δημοσιογράφος Σωτήρης Θεολογίδης μετουσιώνοντάς την σε βιβλίο που φέρει τον τίτλο Το άγνωστο ελληνικό μπάσκετ 1942-1979, που μπορείτε να το βρείτε από τις Εκδόσεις Επίκεντρο. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στον Κολινδρό Πιερίας και αποφοίτησε από την Σχολή Υπομηχανικών Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων της Θεσσαλονίκης. Η δημοσιογραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε από την απογευματινή εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» όπου για την περίοδο 1969-1981 ασχολούνταν με την σελιδοποίηση των αθλητικών. Τα επόμενα χρόνια, όμως, θα ασχοληθεί και με το πολιτικό ρεπορτάζ, λαμβάνοντας τη θέση του υπεύθυνου του ανταποκριτικού Γραφείου του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ενώ θα συνεργαστεί με σημαντικές εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ωστόσο, η αγάπη του για τον αθλητισμό δεν έπαψε όλα αυτά τα χρόνια, καλύπτοντας ως αθλητικογράφος πλήθος δραστηριοτήτων. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως έχει προηγηθεί το έργο του Ιστορίες μέσα από το καλάθι, όπου εξετάζεται η εμφάνιση και εξέλιξη του μπάσκετ στην Ελλάδα μέχρι το 1940.
Το νέο βιβλίο του Θεολογίδη, λοιπόν, συνεχίζει θα μπορούσαμε να πούμε την αφήγηση από το σημείο που είχε σταματήσει το προηγούμενο, ξεκινώντας από τα δύσκολα και σκληρά χρόνια της κατοχής, διασώζοντας ένα κομμάτι της ιστορίας που δεν είναι πολύ γνωστό. Έτσι, το μπάσκετ και γενικότερα ο αθλητισμός της περιόδου αυτής αποτέλεσε μια διέξοδο για τους ανθρώπους και, όπως περιγράφεται, για να επιτευχθεί αυτό ιδρύθηκε τον Απρίλιο του ΄42 η Ένωση Ελλήνων Αθλητών (ΕΕΑ), με μέλη της αθλητές που συμμετείχαν στο παρελθόν στους Βαλκανικούς Αγώνες. Παράλληλα, εξετάζει και τους τρεις κύριους συλλόγους μπάσκετ της εποχής που διατηρήθηκαν, δηλαδή ο Πανελλήνιος, ο Σπόρτιγκ και ο Ολυμπιακός.
Το τέλος της κατοχής για την Ελλάδα έφερε για τον αθλητισμό, και το μπάσκετ ειδικότερα, μια περίοδο ανασύνταξης, όπως χαρακτηρίζει ο συγγραφέας τα έτη ανάμεσα στο 1944 και το 1951. Το διάστημα αυτό ανασυγκροτούνται οι μπασκετικές ομάδες των μεγάλων πόλεων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Πάτρα κ.ο.κ.) οργανώνοντας, έτσι, τόσο τοπικά πρωταθλήματα όσο και μικτά πρωταθλήματα πόλεων. Παράλληλα, εξετάζεται και η ανάπτυξη σημαντικών ομάδων που διατηρούνται μέχρι σήμερα, όπως για παράδειγμα η ΑΕΚ, η οποία μετά το πρωτάθλημα του 1947 ανασυστήνει την ομάδα του μπάσκετ της, ο Παναθηναϊκός κ.α. Επιπλέον, αναδεικνύεται και μια όχι τόσο γνωστή δράση των ελληνικών ομάδων μπάσκετ που άρχισαν να κάνουν δειλά δειλά τα βήματά τους και εκτός χώρας, εκεί όπου υπήρχε μεγάλος αριθμός ομογενών, με κυριότερες την Τουρκία (Κωνσταντινούπολη), την Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια και Κάιρο) και άλλες περιοχές εντός της Βαλκανικής.
Έτσι, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, ο Θεολογίδης συνθέτει μια εικόνα για το εγχώριο μπάσκετ που σε πολλούς από εμάς είναι άγνωστη και που εν πολλοίς βρίσκεται πίσω από τις επιτυχίες της δεκαετίας του ΄80. Αξίζει να σημειωθεί πως σε όλο το έργο συναντάμε τους πρωταγωνιστές-αθλητές της εποχής μέσα από δηλώσεις τους, συνεντεύξεις και αναφορές στον Τύπο, ενώ όλο το βιβλίο διατρέχουν σπάνιες φωτογραφίες τις οποίες κατάφερε να συγκεντρώσει ο συγγραφέας, καθώς και αναλυτικές αναφορές στα σκορ των αγώνων που έλαβαν χώρα όλα αυτά τα έτη, καθιστώντας το πόνημα αυτό πραγματικό θησαυρό της σύγχρονης αθλητικής ιστορίας.
