Της Μαρίας Γκόρου,
Το Φάντασμα της Όπερας είναι μία από τις πιο διάσημες ιστορίες μυστηρίου και ρομαντισμού με φόντο την Όπερα του Παρισιού. Πρόκειται για μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Γκαστόν Λερού κι εκδόθηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες στη γαλλική εφημερίδα Le Gaulois, από 23 Σεπτεμβρίου του 1909 έως τις 8 Ιανουαρίου του 1910. Το μυθιστόρημα έχει ως θεματολιγικό πυρήνα εν μέρει τα ιστορικά γεγονότα της Όπερας του Παρισιού, την περίοδο του 19ου αιώνα, καθώς επίσης κι από μία φανταστική ιστορία σχετικά με τη χρήση του σκελετού μίας πρώην μαθήτριας μπαλέτου στην όπερα Der Freischütz του Καρλ Μαρία φον Βέμπερ, το 1841.
Πιο συγκεκριμένα, το μυθιστόρημα αυτό περιγράφει τη ζωή στο Παρίσι της δεκαετίας του 1880, όπου η λυρική σκηνή Οπερά Γκαρνιέ πιστεύεται ότι είναι στοιχειωμένη από μια οντότητα, γνωστή ως το Φάντασμα της Όπερας. Το Φάντασμα είναι ένα πλάσμα απογοητευμένο και θυμωμένο, το οποίο κρύβει το φρικτό προσωπείο του στα νερά μιας υπόγειας λίμνης και το εμφανίζει μόνο σε αυτή που αγαπά. Η Κριστίν Νταέ είναι η μοναδική που τον αντικρίζει και πραγματικά μαγεύεται από την ομορφιά της. Γίνεται ο μέντορας της κι ο φύλακας άγγελός της, ενώ βλέπουμε στη συνέχεια ότι το σατανικό μυαλό ντύνεται με την ανθρώπινη μορφή. Όταν εμφανίζεται ο υποκόμης και φλερτάρει με την Κριστίν, τότε το Φάντασμα ζηλεύει αφάνταστα. Η Κριστίν φυλακίζεται από το Φάντασμα εξαιτίας της ζήλιας του κι ελευθερώνεται από τον υποκόμη.
Το βιβλίο έχει μεταφερθεί πολλές φορές με επιτυχία στο θέατρο και τον κινηματογράφο, με πιο αξιόλογη την ταινία του 1925 με τον Λον Τσάνλεϊ. Το 1986 ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ βασισμένος στο μυθιστόρημα “Le Fantôme de l’Opéra” δημιούργησε το μιούζικαλ “The Phantom of the Opera”. Αναλύει θέματα που αφορούν τον ρομαντισμό και την τραγωδία, καθώς εξερευνάται η έννοια της ανεκπλήρωτης αγάπης και θυσίας. Η έννοια της εμφάνισης και της ταυτότητας κάνει επίσης την εμφάνισή της, μέσα από τον αγώνα του Φαντάσματος να αποδεχθεί τον εαυτό του και να κερδίσει την αγάπη παρά την εμφάνισή του. Ο συνδυασμός του μυστηρίου, μουσικής και γοτθικής αισθητικής, ακόμα, κάνει την ιστορία πιο συναρπαστική.
Συμπερασματικά, το βιβλίο, όπως κι αν προβάλλεται στο κοινό είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση, είναι μια μαγική πλοκή, η οποία συνδυάζει το ρομαντικό στοιχείο με την κλασική τέχνη και δημιουργεί ένα αριστούργημα, το οποίο παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, συνεχίζει να μαγεύει και ταξιδεύει σε ένα φανταστικό κόσμο, που έχει τις ρίζες του το 19ον αιώνα και μας κρατάει συντροφιά από πολύ μικρή ηλικία, καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα που γράφτηκαν ποτέ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το Φάντασμα της Όπερας, wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
- Το Φάντασμα της Όπερας, culture21century.gr, διαθέσιμο εδώ
