Της Αγγελικής Κωνσταντάρας,
Πόσο ελεύθερο χρόνο έχεις για τον εαυτό σου; Τι σε γεμίζει πραγματικά; Υπάρχει κάποια δραστηριότητα που θα ήθελες να έχεις περισσότερο χρόνο, ώστε να την απολαμβάνεις; Τι από αυτά που σου προκαλούν πίεση και αγανάκτηση θα μπορούσες να αποβάλλεις από την καθημερινότητά σου ή, αν αυτό είναι αδύνατο, πώς θα μπορούσες να «συμφιλιωθείς» μαζί τους, για να πάψουν να σε ταλαιπωρούν; Αυτά είναι ερωτήματα που θα πρέπει να θέτουμε στον εαυτό μας για να εξακριβώνουμε το κατά πόσο ισορροπούμε ανάμεσα στα «πρέπει», που είτε κάποιοι άλλοι είτε εμείς οι ίδιοι θέτουμε στον εαυτό μας, και στα «θέλω»μας, δηλαδή τις επιθυμίες και τις ουσιαστικές ανάγκες μας. Η εσωτερική μας ισορροπία αποτελεί ακριβώς ένα «ισοζύγιο» αναγκών και υποχρεώσεων, για την σταθερότητα του οποίου θα πρέπει να μεριμνούμε με τους ακόλουθους τρόπους:
Θέτω προτεραιότητες
Όπως και για την επαγγελματική επιτυχία ο σχεδιασμός κι η ιεράρχηση των στόχων μας καθίστανται ιδιαίτερα αποτελεσματικοί, έτσι και για να διασφαλίσουμε την εσωτερική μας ισορροπία καλό θα ήταν να θέσουμε σε προτεραιότητα κάποιες ανάγκες και κάποιες υποχρεώσεις μας αντίστοιχα. Αυτό θα το πετύχουμε αν πάρουμε λίγο χρόνο για να «ζυγίσουμε» τις δυνάμεις μας, καταστρώνοντας παράλληλα ένα ρεαλιστικό προγραμματισμό των υποχρεώσεών μας,ο οποίος θα περιλαμβάνει και κενά ελεύθερου χρόνου. Ξέρω ότι λόγω του φόρτου εργασίας η ανεύρεση ελεύθερου χρόνου μοιάζει σε πολλούς ουτοπική, όμως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Με μία δεύτερη ματιά στο πρόγραμμά μας θα διαπιστώσουμε ότι μπορούμε να ξεκλέψουμε χρόνο για χαλάρωση από επουσιώδεις δραστηριότητες ή μετακινήσεις, αρκεί να το ρυθμίσουμε με «έξυπνο» τρόπο.
Αφουγκράζομαι τον εαυτό μου
Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε στον εαυτό μας χώρο και χρόνο, ώστε να καταλάβουμε τα όρια και τις επιθυμίες μας. Μία ήρεμη κουβέντα με τον εσωτερικό κόσμο μας μπορεί αρχικά να μας μπερδέψει ή να μας αναστατώσει, όμως σταδιακά θα μας προσφέρει πολύτιμες απαντήσεις σχετικά με την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε προς την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση. Γιατί στο τέλος της ημέρας, εκείνο που έχει σημασία είναι να βρίσκονται σε αρμονία οι εσωτερικές μας σκέψεις και ανάγκες με τις ίδιες τις πράξεις μας. Αξίζει όμως, να επισημανθεί ότι εφόσον εκκινήσουμε μία τόσο επίπονη διαδικασία αυτογνωσίας, είναι αναγκαίο να απαλλαγούμε από εξωτερικές επιταγές και επίμονες επιδείξεις πάνω στον «ιδανικό» τρόπο ζωής. Η επίγνωση της μοναδικότητάς μας δεν επιτρέπει την τυφλή υιοθέτηση προτύπων ζωής που αφενός δεν ανταποκρίνονται στις ουσιαστικές ανάγκες μας, αλλά αντίθετα τις εξοστρακίζουν…
Φροντίζω την ψυχή μου
Ήδη από την αρχαιότητα,η ψυχή είχε πρωτεύοντα ρόλο στην ανθρώπινη υπόσταση. Για τον Πλάτωνα, το σώμα είναι ναός της ψυχής, κάτι που καταδεικνύει την σπουδαιότητα της ψυχής για την νοηματοδότηση της ανθρώπινης φύσης. Ο Αριστοτέλης υιοθετεί την δυναμική αντίληψη περί ζωής, που εξακολουθεί να ισχύει και στο Μεσαίωνα, σύμφωνα με την οποία ζωή και ψυχή συνδέονται άρρηκτα, ενώ η θεωρία των ζωικών πνευμάτων προτάσσει την ψυχή έναντι του σώματος, καθώς αυτή επιδρά καταλυτικά στις φυσικές λειτουργίες. Η βασιμότητα αυτής της άποψης αποδεικνύεται σήμερα από την ύπαρξη ψυχοσωματικών νοσημάτων, που οφείλονται σε ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη ή άγχος. Από την παραπάνω θεωρητική προσέγγιση συνάγεται ότι η ψυχική υγεία είναι κάτι για το οποίο δεν θα πρέπει να αδιαφορούμε, αλλά αντίθετα οφείλουμε στον εαυτό μας να την φροντίζουμε συνεχώς. Ένας τρόπος να ανακουφίσουμε την ψυχή μας είναι να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε και να εκλογικεύσουμε τις πηγές της ψυχικής μας φθοράς, για να διαπιστώσουμε ότι μία πιο ήρεμη και συνετή αντιμετώπιση των πραγμάτων μας καθιστά όχι μόνο πιο αποτελεσματικούς, αλλά και πιο ευτυχισμένους.
Γεμίζω τις μπαταρίες μου
Λόγω της καθημερινής μας φρενίτιδας, ο ύπνος και ο ελεύθερος χρόνος μοιάζουν απρόσιτη πολυτέλεια. Η σωματική και – πολύ περισσότερο – η ψυχική μας υγεία δεν αποτελούν όμως, όπως είδαμε, τον τελευταίο τροχό της αμάξης στον αγώνα της ζωής, αλλά προαπαιτούμενα ώστε να ριχθούμε με επιτυχία σε αυτόν. Γι’ αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να ακολουθούμε μία ισορροπημένη διατροφή, ανάλογη των ενεργειακών μας αναγκών και να φροντίζουμε να παίρνουμε τον απαραίτητο χρόνο ανάπαυσης και χαλάρωσης. Έστω μισή ώρα ύπνου (power nap) αρκεί για να ανακτήσουμε ζωντάνια και να αναζωογονηθούμε. Ως προς την ψυχική και πνευματική μας φροντίδα, δραστηριότητες όπως αθλήματα, ζωγραφική, χορός θα καταφέρουν, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά μας, να μας αποσυμφορήσουν και δώσουν την απαραίτητη ώθηση για να αντεπεξέλθουμε στις απαιτητικές υποχρεώσεις μας. Ιδιαίτερα ωφέλιμη καθίσταται, σύμφωνα και με πρόσφατες μελέτες, η ενασχόληση με την μουσική και ειδικά με το χορωδιακό τραγούδι. Αυτό δεν ενισχύει μόνο την κοινωνικότητά μας, αλλά μας βοηθά και να εξωτερικεύσουμε με δημιουργικό τρόπο τα συναισθήματά μας, να τα μοιραστούμε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και τελικά να ελευθερώσουμε την ψυχή μας από «βαρίδια», δίνοντας χώρο στην ψυχική ευφορία. Στους τρόπους «ψυχικής φόρτισης» αξίζει να αναφέρουμε την επαφή με την φύση και τον πολιτισμό, στο πλαίσιο μίας σύντομης απόδρασης ή ενός μακρινού ταξιδιού.
Δίνω χώρο στην αγάπη
Σε μία εποχή που ο ρομαντισμός αργοπεθαίνει, βαλλόμενος από την φιλοδοξία και τον ανταγωνισμό, η ψυχή έχει ξεχάσει να αγαπά. Αντιμετωπίζει με καχυποψία την σύνδεση με άλλες ψυχές, καθώς φοβάται την απόρριψη και την εξάντληση, που στο τέλος θα την εκκενώσει. Η αγάπη όπως κάθε άλλο παρά άδειους μας καθιστά· αυτή είναι που στην πραγματικότητα μας γεμίζει και επουλώνει τις πληγές της απογοήτευσης και του άγχους. Όσο βυθισμένοι κι αν είμαστε στο τεχνοκρατικά και αυστηρά διαμορφωμένο χρονοδιάγραμμά μας, ας επενδύσουμε περισσότερο στη δημιουργία ουσιαστικών σχέσεων και στην καλλιέργεια του δεσμού μας με τους φίλους και την οικογένειά μας. Θα δούμε ότι εισάγοντας στη ζωή μας αυτό το μαγικό συναίσθημα, που συνεπάγεται ενδιαφέρον και ενσυναίσθηση, θα αισθανθούμε πραγματική πληρότητα και ισορροπία. Μη φοβάστε λοιπόν να αγαπήσετε,να ερωτευθείτε, να δεσμευτείτε ψυχικά και να διεκδικήσετε μία θέση στην καρδιά των αγαπημένων σας. Μπορεί η αγάπη να κάνει κάποιες φορές την καρδιά να πονάει, όμως αυτό σημαίνει ότι ψηλώνει (όπως εύστοχα παρατηρεί το γνωστό άσμα).
Αυτές ήταν λοιπόν, κάποιες συμβουλές για να βρούμε την ψυχική μας ισορροπία. Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε να βυθίζεστε στο άγχος και την απελπισία, πάρτε μία βαθιά ανάσα και σκεφτείτε αισιόδοξα. Θα δείτε ότι όλα θα αντιμετωπισθούν με σύμμαχο την ψυχραιμία και την λογική, χωρίς να διασαλεύσετε την ψυχική σας ηρεμία.
Γεννήθηκε το 2001 στην Πάτρα, όπου και πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια. Σπουδάζει στην Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η επιλογή της σχολής αυτής είναι σε αρμονία με τα ενδιαφέροντά της, καθώς έχει συμμετάσχει σε συνέδρια προσομοίωσης επιτροπών του Ο.Η.Ε (MUN), της Unesco αλλά και σε προσομοίωση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ICJ) σε ρόλο δικαστή αλλά και συνηγόρου. Της αρέσει επίσης να συμμετέχει σε ρητορικά αγωνίσματα, όπως το debate. Στον ελεύθερό της χρόνο, απολαμβάνει να παίζει πιάνο, να ταξιδεύει και να παρακολουθεί ταινίες, ενώ η χορωδία είναι το δεύτερό της σπίτι.
