Της Μαρίας Ραβάνη,
Αρχές Νοέμβρη και μία από τις καθιερωμένες, πλέον, πορείες-διαμαρτυρίες στην Ελλάδα (μιας και κάθε χρόνο οργανώνεται μία αντίστοιχη μετά τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου), κατέληξε —επίσης για ακόμη μία φορά— σε σύγκρουση των διαμαρτυρόμενων πυροσβεστών με τις αστυνομικές δυνάμεις που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Η πλευρά της κυβέρνησης έκανε λόγο για μεμονωμένους ταραξίες, οι διαμαρτυρόμενοι, ωστόσο, πυροσβέστες κατήγγειλαν την αναίτια και επικίνδυνη επίθεση της αστυνομίας, που κατέληξε στον τραυματισμό αρκετών παρευρισκόμενων, αλλά και σε συλλήψεις.
Ο αρμόδιος Υπουργός, κ. Κικίλιας, έκανε λόγο για «προβοκάτσια» από «μερικούς δεκάδες δήθεν αγανακτισμένους», που δεν είχαν άλλο σκοπό παρά να δημιουργήσουν εντυπώσεις, μιας και, όπως υπογράμμισε ο ίδιος σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, αυτοί οι «προβοκάτορες» ήταν εκείνοι που έφταιγαν για τα επεισόδια που ακολούθησαν, διότι προκάλεσαν φθορές στο κτήριο και κινήθηκαν επιθετικά προς τα ΜΑΤ.
Γνωστός δημοσιογράφος ανέφερε στον τηλεοπτικό αέρα, ότι οι εποχικοί πυροσβέστες ζητούν να προσληφθούν άμεσα, αφού τους επόμενους μήνες «θα περιφέρονται». Αρκεί, βέβαια, κάποιος να αναλογιστεί εάν τα 4.000 οργανικά κενά που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Πυροσβεστικό Σώμα δεν πρέπει να μας ανησυχούν προς το παρόν, αλλά πρόκειται, ίσως, για μία συζήτηση που μας ενδιαφέρει μόνο το καλοκαίρι (Spoiler alert: Θα είναι πολύ αργά τότε). Και αν συμβεί κάποιο περιστατικό, όπως πλημμύρες, έντονες βροχοπτώσεις, αυτοκινητιστικά ατυχήματα ή ακόμη και πυρκαγιές (όπως ακριβώς συνέβη 2 ημέρες πριν τη συγκέντρωση των πυροσβεστών στο Υπουργείο παρά τη «λήξη» της αντιπυρικής περιόδου), τότε μάλλον θα φωνάξουμε τα ΜΑΤ με τις ολοκαίνουργιες ΑΥΡΕΣ για να σώσουν την κατάσταση — εξάλλου, τι χρειαζόμαστε τα άτομα που έχουν εκπαιδευτεί για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους καταστάσεων, η δουλειά τους είναι; (Ναι, είναι).
Φαίνεται, επομένως, σαν να προκύπτει ένα χάσμα μεταξύ κοινωνικού αισθήματος και κυβέρνησης. Η δεύτερη από μεριάς της, εμμένοντας στο δημόσιο αφήγημα που έχει υιοθετήσει εδώ και αρκετούς μήνες —όλως τυχαίως κοντά στη λήξη της αντιπυρικής περιόδου— ανέφερε διάφορα «επιχειρήματα» για τη βίαιη αυτή αντιμετώπιση των διαμαρτυρόμενων. Από τον πρωθυπουργό, που έσπευσε να δικαιολογήσει την παράλογη χρήση αστυνομικής βίας, αναφέροντας ότι προκλήθηκαν ζημιές στο κτήριο και πως οι αστυνομικοί κλήθηκαν να παρέμβουν, έως τους διάφορους υπουργούς και κυβερνητικούς εκπροσώπους που προσπάθησαν να μαζέψουν όσα πλέον δεν μαζεύονται. Έγινε λόγος για επικλήσεις στον σεβασμό μεταξύ ενστόλων και προφανώς δεν έλειψε το λίγο-πολύ γνωστό «παραμυθάκι» των ελάχιστων παραβατικών στοιχείων μέσα στο πλήθος των διαμαρτυρόμενων που δρουν ενάντια στα συναισθήματα, τις απαιτήσεις και τα δικαιώματα του συνόλου του Πυροσβεστικού Σώματος. Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πως οτιδήποτε από όλα αυτά δικαιολογεί τη χρήσης βίας και δακρυγόνων μέσα σε έναν κλειστό χώρο, με λίγες μόνο εξόδους διαφυγής. Και όλα αυτά ενώ λίγες ώρες πριν, ένας πυροσβέστης από την περιοχή της Εύβοιας χάνει με τραγικό τρόπο τη ζωή του, όταν το όχημα που οδηγούσε έπεσε σε χαράδρα, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό εκείνου, καθώς και τον τραυματισμό του συνοδηγού του.
Είναι αρκετά περίεργο όταν σαν κοινωνία ακούς επί μήνες να επευφημούν το έργο των πυροσβεστών διάφοροι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, ξαφνικά να βλέπεις να μιλάνε για τους ίδιους ανθρώπους, για τους ίδιους επαγγελματίες με τόσο απαξιωτικό τρόπο. Και για να μην παρεκτρεπόμαστε όσον αφορά τη συζήτηση που γίνεται τα τελευταία χρόνια για τους εποχικούς πυροσβέστες. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας, που εδώ και χρόνια ρισκάρουν τη ζωή τους για την ελληνική κοινωνία κάθε καλοκαίρι, ζητούν από την ελληνική πολιτεία ορισμένα εύλογα πράγματα: να εξασφαλίσουν με κάθε δυνατό τρόπο το εργασιακό τους μέλλον, αλλάζοντας τις συμβάσεις τους, ιδίως τώρα που η λεγόμενη αντιπυρική περίοδος φαίνεται πως διαρκεί πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν (λόγω των ραγδαίων αλλαγών που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στο περιβάλλον). Τα αιτήματά τους σχετίζονται όχι μόνο με τους ίδιους, αλλά και με την ασφάλεια όλων των πολιτών αυτού του κράτους. Εξάλλου, η υποστελέχωση είναι ένα «τέρας» γνωστό πλέον σε όλους μας.
Καταλήγοντας, ίσως όντως να πρέπει να θεσπίσουμε μία επίσημη επέτειο κάθε 31 Οκτωβρίου, όπως ανέφερε και ο Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Συμβασιούχων Πυροσβεστών, κ.Μπαρδάκης για να θυμόμαστε και να τιμούμε την «ευγνωμοσύνη» που δείχνει το ελληνικό κράτος στους ήρωες του, συλλαμβάνοντάς τους, χτυπώντας τους και χαρακτηρίζοντάς τους ως «προβοκάτορες». Δεν είναι ούτε οικογενειάρχες ούτε πολίτες ούτε εργαζόμενοι που απλά απαιτούν να γίνουν σεβαστά τα εργασιακά τους δικαιώματα· είναι άνθρωποι που πλέον δεν έχουν καμία χρησιμότητα για την ελληνική πολιτεία. Και οι πολιτικοί ιθύνοντες αυτού του τόπου κάνουν τα πάντα για να μας το επισημάνουν. Το ερώτημα είναι, τί κάνουμε εμείς…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ξεσπούν οι εποχικοί πυροσβέστες για τα επεισόδια: «Μας πετάνε στον δρόμο, τα ΜΑΤ μας επιτέθηκαν», Dnews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Β. Κικίλιας: Aδιανόητο είναι να εισβάλουν εποχικοί πυροσβέστες στο Κέντρο Επιχειρήσεων του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, Capital.gr, διαθέσιμο εδώ
- Εποχικοί πυροσβέστες / Προσλήφθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και απολύονται από τη ΝΔ – Έκθετος ο Κικίλιας, avgi.gr, διαθέσιμο εδώ
- Εποχικοί πυροσβέστες – Επεισόδια: Σε εισαγγελέα και Συνήγορο του Πολίτη το υλικό για διερεύνηση – Αντιδράσεις κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, Ertnews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Οι εποχικοί πυροσβέστες ζητούν παραίτηση Κικίλια, που μιλά για «προβοκάτσια», efsyn.gr, διαθέσιμο εδώ
