Της Μαργαρίτας Οικονόμου,
Ποιος μπορεί να ανακαλέσει την πρώτη φορά που είδε το φως να γίνεται τέχνη, όπως το μετέτρεψε ο Keith Sonnier σε ένα ζωντανό γλυπτό, όπου το neon συναντά τα εφήμερα υλικά, δημιουργώντας μια εμπειρία που ξεπερνά το απτό και αγγίζει το διαχρονικό;
Ο Keith Sonnier, ένας από τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες της μεταπολεμικής εποχής, ξεχώρισε για τον τρόπο με τον οποίο ανέτρεψε τα όρια της γλυπτικής, φέρνοντας το φως και τα εφήμερα υλικά στο προσκήνιο. Συνδυάζοντας τα φώτα νέον με υλικά όπως ύφασμα, γυαλί και αλουμίνιο, δημιούργησε ένα νέο είδος γλυπτικής που ακροβατεί ανάμεσα στο υλικό και το άυλο, στο φως και τη σκιά. Τα έργα του είναι όχι μόνο οπτικές εμπειρίες, αλλά και βαθιά υπαρξιακές, αμφισβητώντας την έννοια της μόνιμης μορφής και αναδεικνύοντας την εφήμερη φύση της τέχνης και της ζωής.
Ο Keith Sonnier, μια από τις πιο επιδραστικές μορφές της σύγχρονης γλυπτικής, είναι γνωστός για την πρωτοποριακή χρήση των φωτεινών σωλήνων νέον, μια υλική επιλογή που απέδωσε στα έργα του μια απροσδόκητη ζωντάνια. Το neon, από μόνο του ένα βιομηχανικό υλικό, στα χέρια του καλλιτέχνη μετατρέπεται σε ποιητικό μέσο, μια φωτεινή παλέτα που δίνει σχήμα και χρώμα στις πιο αέρινες και διαχρονικές ιδέες. Τα φωτεινά του γλυπτά, που συχνά συνδέονται με την έννοια της ροής και της κίνησης, θυμίζουν οπτικά το ταξίδι της ανθρώπινης συνείδησης, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι τη στιγμή της φθοράς. Ο Sonnier, πέρα από τη γλυπτική, χρησιμοποίησε την perfomance και το βίντεο για να εντάξει την έννοια του χρόνου στα έργα του, μετατρέποντας το φως σε ένα μέσο που εξερευνά τη ροή του χρόνου και τη μνήμη.
Σε μια εποχή που η τέχνη αναζητούσε νέες μορφές έκφρασης, η δουλειά του Sonnier μας θύμισε πώς το φως, με την αέναη κίνηση και τις συνεχείς μεταμορφώσεις του, είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να συλλάβουμε την έννοια της αλλαγής και της παροδικότητας, δημιουργώντας διαλόγους με την αρχιτεκτονική και το περιβάλλον γύρω τους. Με μια ρομαντική αίσθηση του απλού και του καθημερινού, ο Sonnier μετέτρεψε τα τεχνολογικά υλικά σε ονειρικές κατασκευές, γεμάτες χρώμα και συναίσθημα. Καθώς το φως έρεε στις φόρμες του, τα έργα του έμοιαζαν να ζουν και να αναπνέουν, μεταφέροντας τους θεατές σε έναν κόσμο όπου η ομορφιά αναδύεται από το ίδιο το φευγαλέο και το παροδικό. Οι ζωντανές φωτεινές γραμμές που πλέκονται μέσα στον χώρο, παραμένουν μια διαρκής υπενθύμιση ότι η ομορφιά μπορεί να βρίσκεται στα πιο απλά και καθημερινά πράγματα, αρκεί να τα δούμε μέσα από το πρίσμα του φωτός.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Rest in Neon Keith Sonnier!, borusancontemporary.com, διαθέσιμο εδώ
