Της Βασιλείας Τζιτζικάκη,
Η λευκή πόλη, όπως υποδηλώνει και το όνομά της είναι η μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Μία πόλη, η οποία βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σάββα και Δούναβη. Η πρωτεύουσα της Σερβίας είναι μία πόλη γεμάτη ζωή, πολύ κοντά στα πρότυπα της Ελλάδας, με ανθρώπους με δυνατό γέλιο, ανοιχτή καρδιά και έναν πολιτισμό που εύκολα όποιος την επισκεφτεί, θα αγαπήσει. Η πόλη μπορεί εύκολα να εξερευνηθεί μέσα σε ένα τριήμερο, καθώς υπάρχουν αξιοθέατα τα οποία θα θέλει κανείς να επισκεφτεί ξανά και ξανά.
Το Kalemegdan, το κάστρο της πόλης, βρίσκεται μέσα σε ένα καταπράσινο πάρκο, το οποίο οδηγεί στην πιο όμορφη θέα του Βελιγραδίου, από όπου μπορεί κανείς να θεάσει το σημείο στο οποίο ενώνονται οι δύο ποταμοί. Τα τανκς τα οποία έχουν τοποθετηθεί δίπλα στη βάση των τειχών του κάστρου, υπενθυμίζουν στον επισκέπτη την ιστορία της πόλης, η οποία δεν απέχει πολλά χρόνια από τη σημερινή εποχή.
Μετά από τη μαγευτική βόλτα στο Kalemegdan, όταν πλέον έχει μεσημεριάσει, δεν υπάρχει καλύτερη λύση από μία επίσκεψη και στάση για φαγητό στην Skadarlija, μία περιοχή με πλακόστρωτο, πολλά λουλούδια και χρώματα. Θυμίζει πολύ την περιοχή των Λαδάδικων της Θεσσαλονίκης. Είναι, ίσως, η πιο γραφική περιοχή του ιστορικού κέντρου. Ο επισκέπτης μπορεί να γευματίσει δοκιμάζοντας την σερβική κουζίνα -και όχι μόνο- σε πολύ οικονομικές τιμές, με εγγυημένα μεγάλη ποσότητα και ποιότητα γευμάτων στα όμορφα λουλουδιασμένα μπαλκονάκια και τις αυλίτσες των καταστημάτων της περιοχής, εκεί όπου σύχναζαν οι λογοτέχνες του προηγούμενου αιώνα.
Στη συνέχεια, δεν πρέπει να παραληφθεί μία βόλτα στην οδό Knez Mihailova, στο κέντρο της πόλης. Στον μακρύ πεζόδρομό της μπορεί κανείς να ψωνίσει από τα εμπορικά καταστήματα, να αγοράσει διάφορα σουβενίρ για να θυμάται το ταξίδι του, να δοκιμάσει τα λαχταριστά τοπικά εδέσματα από τους διάφορους φούρνους της περιοχής, να απολαύσει τα εντυπωσιακά μπαρόκ -συνδυασμένα με έντονη Αρτ Νουβό- κτίρια της περιοχής και όλα αυτά υπό τη μουσική υπόκρουση των μουσικών του δρόμου. Από την πρώτη ματιά, γίνεται αντιληπτό ότι η συγκεκριμένη λεωφόρος είναι η πιο ευρωπαϊκή του Βελιγραδίου.
Πέραν του κομματιού της κουλτούρας, πρέπει κανείς στα ταξίδια του να γνωρίζει κάποια σημαντικά πράγματα για τη χώρα την οποία επισκέπτεται και όσον αφορά την ιστορία της. Το Βελιγράδι φιλοξενεί πολλά μουσεία και τα περισσότερα από αυτά είναι πολεμικού χαρακτήρα, τίποτα όμως δεν μπορεί να επεξηγήσει και να περιγράψει καλύτερα την ιστορία, από το να δει κανείς τα ερείπια του βομβαρδισμού ενός ολόκληρου οικοδομικού τετραγώνου, ο οποίος συνέβη μόλις λίγα χρόνια πριν. Οι Σέρβοι αποφάσισαν να διατηρήσουν ακριβώς έτσι τα ερείπια, με τους ορόφους να λείπουν και με τα ίχνη των οβίδων εμφανή, ώστε να υπενθυμίζουν και να δείχνουν την αγριότητα του πολέμου. Ίσως αυτό να έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην κουλτούρα του συγκεκριμένου λαού και γι’ αυτό οι άνθρωποι αγαπούν πολύ τη ζωή, απολαμβάνουν την καθημερινότητα, χαμογελούν και συνεχίζουν να ζουν «δυναμικά». Φυσικά, πέραν αυτού του ιδιαίτερου «μνημείου», δεν μπορούν να παραληφθούν το Εθνικό Μουσείο, που είναι το παλαιότερο της πόλης και βρίσκεται στην πλατεία Δημοκρατίας, το Εθνογραφικό Μουσείο και το Μουσείο Γιουγκοσλαβικής Ιστορίας. Ένα μουσείο διαδραστικό, βιωματικό και σίγουρα πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα, είναι αυτό του Nikola Tesla. Σε αυτό μπορεί κανείς να δει, να αντιληφθεί και σε ορισμένες περιπτώσεις, να «παίξει» με τις εφευρέσεις του Tesla.
Επιπλέον, είναι άξιο θαυμασμού το να επισκεφτεί κανείς την εκκλησία του Αγίου Σάββα, τη μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία (που να τελεί λειτουργίες) στον κόσμο. Κοσμείται από ολόλευκο μάρμαρο και χρυσοποίκιλτες λεπτομέρειες.
Η νυχτερινή ζωή στο Βελιγράδι είναι ίδια με αυτήν της Ελλάδας, έντονη, μέχρι τα ξημερώματα ακόμα και τις καθημερινές. Υπάρχουν πολλά clubs, bars, μπυραρίες και μαγαζιά τα οποία ειδικεύονται και προσφέρουν διάφορα είδη κρασιού. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ντόπιοι μόλις αντιληφθούν ότι συνομιλούν με Έλληνες κατευθείαν μας κάνουν να αισθανόμαστε φοβερά οικεία, βάζοντας ακόμη και ελληνική μουσική να παίζει.
Το Βελιγράδι είναι μία πόλη που μπορεί κανείς εύκολα να νιώσει οικεία και να βρει αυτό που θέλει, όποιο κι αν είναι αυτό. Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μέρη που μπορούν να προσφέρουν οτιδήποτε έχει κανείς την ανάγκη να βρει, από ήρεμες βόλτες με όμορφη θέα, ησυχία για διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων στα καταπράσινα πάρκα, μουσικούς με βιολοντσέλα και βιολιά σε ξύλινα κιόσκια, μέχρι πιο κοσμοπολίτικα μέρη για φαγητό, γέλιο και λίγο παραπάνω ποτό.
Γεννήθηκε το 1996 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Αυτήν την περίοδο κάνει το μεταπτυχιακό της στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος με τίτλο «Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων και Οργανισμών». Έχει εργαστεί στο έργο «Ψηφιοποίηση Εφημερίδων στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης» με αποκλειστικό δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Μιλάει τέσσερις γλώσσες. Ενδιαφέρεται κυρίως για τα ταξίδια, τον πολιτισμό αλλά και την φωτογραφία.
