Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
«Το γλυκό δεν είναι ποτέ τόσο γλυκό χωρίς το πικρό»
Η κινηματογραφική περίοδος του 2000 χαρακτηρίζεται από έργα-σπαζοκεφαλιές, προσπαθώντας να μπουν στο μυαλό σου, τη στιγμή που εσύ ανυποψίαστος παρακολουθείς μία απλή σκηνή. Πρόκειται για τρομερά ψυχολογικές ταινίες που με εργαλείο τις ψευδαισθήσεις αφήνουν στον θεατή μία αίσθηση αγωνίας, περιέργειας και κυρίως έκπληξης, αφού οι μοναδικές ανατροπές τους σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και το Vanilla Sky, μία ταινία του 2001 την οποία, ενώ νομίζεις ότι ακολουθείς πιστά την πλοκή, στην πραγματικότητα όμως σου έχουν ξεφύγει πολλές λεπτομέρειες. Η ταινία είναι ένα remake της ισπανικής Abre los ojos (Άνοιξε τα μάτια) του 1997. Συστατικά στοιχεία είναι ο ρομαντισμός, η φαντασία και το μυστήριο, σε έναν χορό σκέψεων και εικόνων.
Κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι ο David Aames, τον οποίο υποδύεται ο Tom Cruise, ένας νέος ελκυστικός και φιλήδονος, που εκδίδει το δικό του περιοδικό στην ταχύρρυθμη πόλη της Νέας Υόρκης. Ως ένας νέος εργένης και επιτυχημένος άνδρας, λοιπόν, ο David φαίνεται να απολαμβάνει πολύ τη ζωή, με διάφορες περιστασιακές ερωμένες, χωρίς να έχει κάτι σοβαρό στη ζωή του. Μία από αυτές τις ερωμένες είναι η πολύ επίμονη και ασφυκτικά πιεστική Julie, στη θέση της οποίας είναι η Cameron Diaz. Παρά την ανέμελη και επιφανειακή ερωτική του ζωή, ένα πάρτυ που θα διοργανώσει στο σπίτι του, θα γίνει η αφορμή για να του αλλάξει ολόκληρη τη ζωή. Σε αυτήν τη συγκέντρωση, λοιπόν, θα γνωρίσει μία ξεχωριστή κοπέλα, τη Sofia, την οποία παίζει η Penelope Cruz. Ο αυθορμητισμός της, η ισπανική της προφορά και η ευγενική της καρδιά είναι αυτά τα μαγικά συστατικά που θα κάνουν τον David να γνωρίσει για πρώτη φορά τον έρωτα.
Δεν προλαβαίνει να αναπτύξει μία βαθύτερη σχέση με την όμορφη και έξυπνη Sofia, μιας και θα γίνει θύμα ενός αυτοκινητικού δυστυχήματος, ενώ στη θέση του οδηγού βρίσκεται η παρορμητική και ζηλιάρα Julie. Το περιστατικό δεν θα αφήσει αλώβητο τον David, του οποίου το πρόσωπο θα παραμορφωθεί τρομακτικά. Έτσι, μαζί με το ωραίο του πρόσωπο χάνει και τον εαυτό του, την αυτοκυριαρχία του, τους φίλους του. Και το πρόσωπο του δεν είναι το μόνο που έχει υποστεί ζημιά. Βλέπετε, ο πρωταγωνιστής μας βαδίζει σε έναν λεπτό ιμάντα μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει αυτά τα δύο. Από τη μία ζει πολύ όμορφες στιγμές με την αγαπημένη του Sofia, από την άλλη, τον στοιχειώνει ολοένα και περισσότερο η Julie.
Συνοψίζοντας, σίγουρα πρόκειται για μία ταινία που μπερδεύει το μυαλό και τα συναισθήματα. Δεν μπορείς να καταλάβεις με μία απλή «ανάγνωση» περί τίνος πρόκειται, αλλά ακόμη και να καταλάβεις, υπάρχουν πολλές εκδοχές, απόψεις και ερμηνείες για το που πραγματικά βρίσκεται το νόημα της συγκεκριμένης ταινίας, που τόσο επιμελώς σκηνοθέτησε ο Cameron Crowe.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Vanilla Sky, maxmag.gr, διαθέσιμο εδώ
