Του Γιάννη Δράμαλη,
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί την ανθρωπότητα, με συζητήσεις να γίνονται τις τελευταίες δεκαετίες για μια εναρμονισμένη προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης από όλες τις χώρες του πλανήτη. Οι ΗΠΑ, ως το ισχυρότερο οικονομικά και πολιτικά κράτος στον κόσμο, θα ήταν αναμενόμενο να σταθούν στην πρώτη γραμμή της πρωτοβουλίας αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος. Η αλήθεια, όμως, είναι πιο περίπλοκη.
Οι ΗΠΑ συγκαταλέγονται στις χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη, μαζί με την Κίνα, η οποία όχι μόνο κατέχει την αρνητική πρωτιά του μεγαλύτερου ρυπαντή στον πλανήτη, αλλά αρνείται να συμμορφωθεί με διεθνείς κανονισμούς και συμφωνίες προώθησης φιλικών πολιτικών για το περιβάλλον και να συνεισφέρει στη γενικότερη παγκόσμια προσπάθεια. Η αμερικανική κοινωνία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα που αφενός δεν συναντώνται σε αρκετές άλλες κοινωνίες, όπως το ζήτημα της κατοχής όπλων, το σύστημα υγείας, οι αμβλώσεις και τα φοιτητικά χρέη, αφετέρου όμως έρχονται στο προσκήνιο σε κάθε καινούρια εκλογική αναμέτρηση. Η κλιματική κρίση, δε, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της αμερικανικής κοινωνίας, πρόσφατες εξελίξεις ωστόσο, όπως οι απαξιωτικές δηλώσεις του Donald Trump για την κλιματική αλλαγή και η όλο και πιο αισθητή αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως, την έφεραν στην πρώτη γραμμή των θεμάτων των εκλογών του 2024.
Στην πολιτική σκηνή, οι απόψεις περί κλιματικής αλλαγής διίστανται, με τις δύο παρατάξεις να εκφράζουν ακριβώς αυτές τις διαμετρικά αντίθετες στάσεις. Μία μερίδα Αμερικανών πολιτών θεωρεί πως η κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει και είναι ένα ψέμα που προωθούν μικρές και ισχυρές ομάδες για να ελέγξουν ευκολότερα τα πλήθη. Αυτοί που υιοθετούν αυτήν την άποψη τάσσονται υπέρ των Ρεπουμπλικάνων, οι οποίοι υποβαθμίζουν τη σημασία της κλιματικής κρίσης και προωθούν την απομάκρυνση των ΗΠΑ από την παγκόσμια σκηνή. Από μία πιο ρεαλιστική ματιά βέβαια, οι Ρεπουμπλικάνοι ενδιαφέρονται για την ευημερία αποκλειστικά και μόνο του δικού τους κράτους, κάτι που θα συναντούσε εμπόδια ή έστω θα καθυστερούσε εάν επρόκειτο να δαπανηθούν υπέρογκα ποσά για τη σωτηρία του πλανήτη, μέσω μεγάλων επιχειρήσεων εξυγίανσης του περιβάλλοντος. Πόσο μάλλον όταν την ίδια στιγμή ο μεγαλύτερος σύγχρονος παράγοντας ρύπανσης στον πλανήτη και νούμερο ένα εχθρός και ανταγωνιστής των ΗΠΑ, η Κίνα, αρνείται να κάνει το οτιδήποτε.
Από την άλλη πλευρά, πολίτες πιο ευαισθητοποιημένοι συντάσσονται με τους Δημοκρατικούς. Το συνολικό όραμα των Δημοκρατικών σχετικά με την κλιματική πολιτική ταιριάζει περισσότερο στην εικόνα μιας Αμερικής κοσμοκράτειρας, ειρηνοποιού και ηγέτιδας, που δίνει το καλό παράδειγμα και προωθεί καινοτομίες, οδηγώντας τον πλανήτη στο μέλλον. Ακριβώς τον ρόλο που κατά τους Δημοκρατικούς θα πρέπει να διαδραματίζουν οι Η.Π.Α στην παγκόσμια σκηνή. Μία Αμερική με καθαρό αέρα, νερό, ουδέτερη κλιματικά και τροφοδοτούμενη πλήρως από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το όραμά τους.
Για τους Δημοκρατικούς η ανθρώπινη δραστηριότητα σε όλα τα πεδία έκφρασής της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το περιβάλλον και το κλίμα ευρύτερα. Κατ’ επέκταση, όπως μία βλαβερή για το περιβάλλον πρακτική θα επιδείνωνε την κλιματική αλλαγή, μία επωφελής θα βοηθούσε στην άμβλυνση του φαινομένου. Γι’ αυτό κρίνονται σημαντικές οι παρακάτω οι προτάσεις των Δημοκρατικών:
- Επιβολή προστίμων σε επιχειρήσεις που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα και χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα.
- Παροχή κινήτρων στην ιδιωτική πρωτοβουλία για την αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
- Χορήγηση επιδοτήσεων για την κυκλοφορία και χρήση προϊόντων από ανανεώσιμα υλικά και κατασκευασμένα με ανανεώσιμα υλικά και οικολογικές τεχνικές.
- Νέες τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.
- Ρύθμιση της αγοράς για να προσαρμοστεί σε φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές.
Το κράτος θα πρέπει να διαδραματίζει έναν κεντρικό ρόλο σε αυτήν τη μετάβαση, μιας και πεποίθηση των Δημοκρατικών αποτελεί η αξιοποίηση των δυνάμεων του κράτους για τη στήριξη των πολιτών. Ωστόσο, δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με αυτό το ζήτημα. Άλλο ένα σημαντικό σημείο της πολιτικής που προωθούν είναι η διατήρηση των πολιτικών της διακυβέρνησης Obama, που για τους Δημοκρατικούς αποτελούν πρωτοποριακές αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση και προέβλεπαν μέτρα για τον περιορισμό της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και της χρήσης ορυκτών καυσίμων.
Τέλος, παρουσιάζει ενδιαφέρον και η στάση που διατηρεί η Kamala Harris σχετικά με το ζήτημα, μιας και φαίνεται πως η ίδια έχει σκοπό να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση με αποφασιστικότητα. Υπόσχεται τη διάτρηση και ενίσχυση πολιτικών φιλικών προς το περιβάλλον της διακυβέρνησης του προκατόχου της, Joe Biden, ενώ το παρελθόν της στην καταπολέμηση πρακτικών ρύπανσης ίσως προϊδεάζει μελλοντικές πρωτοβουλίες της.
Καθώς τα καλοκαίρια γίνονται όλο θερμότερα και ο πλανήτης κινδυνεύει να έρθει αντιμέτωπος με πρωτοφανείς κρίσεις και προβλήματα, όπως η μετανάστευση λόγω κλίματος, η λύση δε θα μπορούσε να είναι προφανέστερη, ο άνθρωπος όμως εύκολα ξεχνάει και αδιαφορεί και δύσκολα αναλαμβάνει ευθύνες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Comparing where 2024 presidential candidates stand on key issues, The Washington Post, διαθέσιμο εδώ
- Environment, Democrats, διαθέσιμο εδώ
- Here’s Where Kamala Harris Stands on Climate, The New York Times, διαθέσιμο εδώ
