Της Άννας Καρρά,
Σήμα κατατεθέν της εποχής που διανύουμε είναι η αλλοίωση των προσωπικών σχέσεων, με σημαντικά επακόλουθα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Πολλοί θα αναρωτιούνται γιατί οι παλιότεροι μπορούσαν και διατηρούσαν τις σχέσεις τους αναλλοίωτες και υγιείς στο πέρασμα του χρόνου. Ή μήπως έτσι έδειχναν; Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται τρομακτική άνοδος των διαζυγίων και των μονογονεϊκών οικογενειών, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για την ύπαρξη και την εξέλιξη του θεσμού της οικογένειας.
Με μια γρήγορη μάτια στα κοινωνικά δίκτυα, όπως Instagram ή Tik Tok, μπορεί κανείς να αντιληφθεί την ευκολία σύναψης, αλλά και διακοπής μιας σχέσης μεταξύ των νέων. Πολλοί ρίχνουν τις ευθύνες στο διαδίκτυο και την ευκολία που προσφέρουν, άλλοι, όμως, υποστηρίζουν πως είναι φαινόμενο της εποχής. Η αλήθεια είναι πως η τόση ευκολία και πρόσβαση που προσφέρουν αυτά μπορεί κάποιος εύκολα να φλερτάρει, αλλά και να κρατήσει επαφές με περισσότερα πρόσωπα ταυτόχρονα. Από την άλλη, πιστεύω πως σαν νέα γενιά δεν καταβάλλουμε ιδιαίτερες προσπάθειες να φτιάξουμε κάτι που ίσως έχει χαλάσει, αλλά προτιμούμε να επιλέξουμε κάτι καινούργιο. Με σημαντικό επακόλουθο σε κάθε τσακωμό να αποχωρούμε από αυτήν τη σχέση. Δεν διαπραγματευόμαστε πια τα θέλω μας, αλλά τα απαιτούμε. Κάποιος θα έλεγε πως αυτό είναι καλό, με δεδομένο ότι μητέρες και γιαγιάδες μες υπόμεναν μια σχέση ή έναν γάμο για να μην στιγματιστούν ως χωρισμένες ή γιατί δεν είχαν που αλλού να πάνε. Καλό θα ήταν όμως να βρεθεί μια μέση λύση και να μην ξεφεύγουμε σε ακρότητες. Οι σχέσεις, είτε φιλικές είτε ερωτικές, δεν είναι εύκολες και θέλουν προσπάθεια και επιμονή, προκειμένου να καταφέρουν να αναπτυχθούν ομαλά.
Πέρα από τις ερωτικές σχέσεις, που όπως προαναφέραμε περνούν κρίση, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα δυσεύρετες οι ουσιαστικές και μακροχρόνιες συνδέσεις, κρίση έχουν υποστεί και οι φιλικές σχέσεις. Πλέον παρατηρούμε πως δυσκολευόμαστε να βρούμε σε αλλά πρόσωπα τη φιλία, η οποία διακατέχεται από εμπιστοσύνη, κατανόηση και στήριξη. Και αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας από εμάς κοιτάει τον εαυτό του και την ικανοποίηση των δικών του συμφερόντων. Στο πέρασμα του χρόνου σίγουρα αν όχι όλοι από εμάς, οι περισσότεροι έχουμε πληγωθεί ή έχουμε πληγώσει κάποιον φίλο μας, με συνέπεια να σταματήσαμε να επικοινωνούμε και να περνάμε στιγμές μαζί του. Άλλωστε, όσο μεγαλώνουμε αλλάζουν τα θέλω και οι στόχοι μας, γεγονός που οδηγεί στον αποχωρισμό και στην κατεύθυνση μας προς διαφορετικούς δρόμους. Σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αποτυχία ο αποχωρισμός, καθώς ο κάθε άνθρωπος έρχεται στην ζωή μας για να μας διδάξει κάτι είτε θετικό είτε αρνητικό. Και εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να «κρατήσουμε» σφικτά αυτά τα μαθήματα και να προχωρήσουμε μπροστά ανοιχτοί σε νέες γνωριμίες. Γιατί έτσι είναι η ζωή, πάντα θα προχωράει μπροστά!
Ας μην λησμονούμε, πως ο καθένας από εμάς κουβαλάει στη σχέση του τα βιώματα, τον τρόπο σκέψης, αλλά και όλες τις πληγές του παρελθόντος, με αποτέλεσμα να απαιτείται μεγάλη προσπάθεια, ώστε να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε ομαλά σε αυτήν την σχέση. Εγώ πάντως πιστεύω πως το συστατικό της επιτυχίας είναι η αλληλοκατανόηση και οι υποχωρήσεις, σε αντίθεση με τον υπέρμετρο εγωισμό που προκαλεί εντάσεις και φιλονικίες.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας προτρέψω όλους να συνάπτετε σχέσεις, γιατί μόνο μέσα από αυτές θα μπορέσετε να μάθετε και να κατανοήσετε περισσότερο τον εαυτό σας, αλλά και τον κόσμο. Όσες πληγές και μαθήματα προστεθούν στο σώμα και στην ψυχή σας με άλλες τόσες χαρές και συγκινήσεις θα γεμίσει η ζωή σας. Ζήστε την ζωή χωρίς φόβο! Μην φοβάστε να ερωτευτείτε και να δοθείτε ολοκληρωτικά! Μην φοβάστε να στηριχτείτε πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο! Μην φοβάστε…
