Της Νικόλ Καστόρα,
Κάποιοι έρωτες αρνούνται να πεθάνουν… Ταράζονται! Ξυπνούν μέσα στη νύχτα και αναζητούν το άλλο τους μισό! Και αν εκείνο δεν είναι δίπλα τους, ξεκινούν ταξίδι τα μεσάνυχτα προκειμένου να το συναντήσουν. Αν πάλι τα ίχνη που χάραξαν από κοινού έχουν αρχίσει να σβήνουν, τότε αρχίζουν από την αρχή… ζούνε την κάθε στιγμή από την αρχή: το πρώτο βλέμμα, το πρώτο φλερτ, το πρώτο τηλεφώνημα, το πρώτο φιλί, αλλά και το πρώτο κλάμα. Αυτό κάνει και ο νυχτερινός εκφωνητής! Αναζητάει ύστερα από τριάντα περίπου χρόνια τον έρωτα της ζωής του. Η αναζήτηση αυτή δεν θυμίζει καμία άλλη, αφού δεν γίνεται από το τηλέφωνο ή από τα Social, αλλά αντιθέτως, γίνεται μέσω του ραδιοφώνου, με τρόπο ολοκληρωτικά αυθεντικό, ειλικρινή, ρομαντικό και ποιητικό. Το ερώτημα, όμως, είναι… θα του τηλεφωνήσει η νυχτερινή χορεύτρια;
O Ρένος Χαραλαμπίδης σεναριογραφεί και σκηνοθετεί με απίστευτο λυρισμό και ατμοσφαιρικότητα μια ρομαντική διαδρομή δύο ψυχών που χάθηκαν στην πορεία, αλλά επιθυμούν να ξανασμίξουν! Ο Χαραλαμπίδης εκτός των άλλων, πρωταγωνιστεί νοσταλγικά, καθηλωτικά και τελείως ανεπιτήδευτα στην ταινία, υποδυόμενος έναν ραδιοφωνικό παραγωγό, ο οποίος σε λίγες ώρες θα φτάσει τα πενήντα, μια ηλικία ιδιαίτερα σημαντική, όχι μόνο γιατί φτάνει στο μέσο της διαδρομής της ζωής του, αλλά κυρίως γιατί έχει έναν παλιό λογαριασμό που πρέπει να κλείσει, μόλις σημάνουν μεσάνυχτα. Πριν από τριάντα χρόνια, λοιπόν, όταν ήταν εύζωνας, γνώρισε μια νυχτερινή χορεύτρια και ερωτεύτηκαν με πάθος! Κύριο μέσο της σχέσης τους ήταν ο τηλεφωνητής, αφού σχεδόν πάντα ο εύζωνας δεν ήταν σπίτι, για να σηκώσει το τηλέφωνο. Μια σχέση πολύ έντονη, αέρινη, θυελλώδης, με πολλά στιχάκια, αφιερώσεις και βόλτες στην πύλη του Αδριανού και τη ρωμαϊκή αγορά με συντροφιά το αθηναϊκό φεγγάρι. Δυστυχώς, όμως, ήταν και πολύ καταστροφική, με αποτέλεσμα, να φτάσει στο τέλος, το οποίο όμως συνοδευόταν από μια υπόσχεση: «θα σε αναζητήσω, όταν θα γίνεις πενήντα χρονών», του υποσχέθηκε.
Έτσι ο εύζωνας, πενήντα χρονών πια, αναζητάει τη χορεύτρια προκειμένου να κλείσει κάθε λογαριασμό μαζί της. Ή μήπως όχι; Αδυνατώντας να τη βρει με οποιοδήποτε τρόπο, αποφασίζει να την αναζητήσει μέσω της ραδιοφωνικής του εκπομπής. Ξεκινάει, λοιπόν, να παίζει κάθε ηχογραφημένο μήνυμα που του άφησε στον τηλεφωνητή, μέχρι να του τηλεφωνήσει. Ένα παιχνίδι στο χρόνο, ένα ταξίδι στο παρελθόν με προορισμό το μέλλον! Μαγικά πλάνα με μια αισθησιακή μορφή που δεν βλέπουμε ποτέ ολόκληρο το πρόσωπό της… μια διακαλλιτεχνικότητα που καθηλώνει τον θεατή, αφού η γλυπτική συναντά και αναδεικνύει την ελληνική κληρονομιά, πάντα με λυρική διάθεση. Η ομορφιά της Αθήνας σε συνδυασμό με τα μοναδικά artistic πλάνα, καθώς και η ξεχωριστή λάμψη του ραδιοφώνου, αποπνέουν την απόλυτη πρωτοτυπία, η οποία εγγυημένα θα σας ταξιδέψει. Αν και η ταινία κυρίως αφορά τη ραδιοφωνική αλληλογραφία ενός μεγάλου που ωρίμασε και συνειδητοποίησε, τα παρεμβατικά τηλεφωνήματα, όχι και τόσο άγνωστα… αποτυπώνουν την σημασία των ανθρώπινων σχέσεων, που με κάποιο τρόπο σημάδεψαν τη διαδρομή της ζωής μας.
Οι σκηνές στο καρτοτηλέφωνο, οι μαγικά μελωδικές και αισθησιακές φωνές των πρωταγωνιστών και το… «μωρό μου φάλτσο» δημιουργούν μια αποπνικτική νοσταλγία στον θεατή, για όσα θα ήθελε να έχουν γίνει διαφορετικά, για όσα μετάνιωσε και για όσα άργησε πολύ… ή μήπως στον έρωτα ποτέ δεν είναι αργά; Ή ίσως πολλά πράγματα δεν εξαρτώνται από εμάς, αλλά συντελούνται ξαφνικά… για αυτό και δεν πρέπει να καθυστερούμε να παλέψουμε για αυτόν που αγαπάμε, αφού πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να τον χάσουμε! Ο Χαραλαμπίδης με απόλυτη ενσυναίσθηση αποτυπώνει την σημασία του «τώρα» που οδηγεί στα «για πάντα», ακόμα και αν αυτό έχει χαθεί για πάντα, αλλά ζει ακόμα, αφού οι αναμνήσεις το έχουν καταγράψει επ’ άπειρο! Και εσύ; Τί περιμένεις; «Τηλεφώνησέ μου!» Μην καθυστερείς!
«Ωριμότητα σημαίνει να παίξεις το ίδιο έργο χωρίς λάθη»
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
