Της Ειρήνης Λάττα,
Όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε πως όσο περνούν τα χρόνια και όσο μεγαλώνουμε, ο ελεύθερός μας χρόνος όλο και μειώνεται. Αντίθετα, οι υποχρεώσεις, επαγγελματικές και προσωπικές, αρχίζουν και αυξάνονται ραγδαία, και αφήνουμε τελευταία την εύρεση χρόνου για τον ίδιο μας τον εαυτό, κάνοντας πράγματα που μας ευχαριστούν και μας δημιουργούν τις λεγόμενες ενδορφίνες, τις οποίες παράγει ο οργανισμός μας και μας βοηθάνε να καταπολεμήσουμε το άγχος και να είμαστε περισσότερο χαρούμενοι και ήρεμοι. Είναι τόσο έντονη η καθημερινή κούραση και τόσο γρήγοροι και επίπονοι οι ρυθμοί ζωής, που οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν, για να εργάζονται, σε μία δουλειά, η οποία αρκετές φορές δεν τους προσφέρει όσα θα ήθελαν ή δεν είναι αυτή που ονειρεύονταν.
Ποιο το αποτέλεσμα; Προχωράνε σε άλλους τομείς της προσωπικής τους ζωής; Έχουν χρόνο να μείνουν μόνοι με τον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν βαθύτερα όσα τους απασχολούν; Ή, μήπως, κάνοντας άλλες δραστηριότητες ξεχνιούνται και δεν παραδέχονται καν αν κάτι τους προβληματίζει και τους δημιουργεί θλίψη και άγχος;
Όλα αυτά απορρέουν από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, στον οποίο κάθε άνθρωπος μπορεί να επενδύσει με ποικίλους τρόπους. Μπορεί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, βελτιώνοντας τη φυσική του κατάσταση, την υγεία, την ψυχολογία του, αλλά και πολλές αρετές, όπως είναι το συνεργατικό πνεύμα και η ευγενής άμιλλα. Ακόμη, μπορεί να ασχοληθεί με τις τέχνες και να δει κάποια θεατρική παράσταση ή ταινία, καθώς και να ταξιδέψει σε όσα μέρη επιθυμεί η καρδιά του, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους, νέους πολιτισμούς και διαφορετικό τρόπο ζωής από ό,τι είχε συνηθίσει, αλλά και να ανταλλάξει ιδέες. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο να έρθει πιο κοντά στη φύση, να υιοθετήσει κάποιο χόμπι ή να διαβάσει καινούρια βιβλία. Με αυτόν τον τρόπο κάθε άνθρωπος μπορεί να αποφύγει τη μοναξιά, αλλά και να χρησιμοποιήσει τη μοναχικότητα σαν εργαλείο, για να ενωθεί περισσότερο με τον ίδιο του τον εαυτό και φυσικά με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Πάμε, όμως, στο σήμερα και στο γιατί δε μας φτάνει ο χρόνος που διαθέτουμε. Πέραν από τις τόσες ασχολίες που έχουμε καθημερινά, τον ελάχιστο χρόνο που μας απομένει, πώς ακριβώς τον διαχειριζόμαστε, οι περισσότεροι από εμάς; Θα σας πω εγώ! Με social media, Νetflix και μπόλικο κουτσομπολιό που απορρέει από τα likes, τα follows και ό,τι άλλο μπορούμε να βρούμε διαδικτυακά. Και μετά τι ακολουθεί; Η γκρίνια πως δε μας φτάνει ο χρόνος και πως ζούμε για να ευχαριστούμε τους άλλους, χωρίς να καταλαβαίνουμε πως αν το θέλαμε πραγματικά, δε θα το λέγαμε ζητώντας και τα ρέστα.
Έχουμε άραγε αναρωτηθεί πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος όταν κοιτάμε κάθε story που εμφανίζεται μπροστά μας ή βλέποντας το ένα βιντεάκι του Tik Tok μετά το άλλο, για το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή; Και φυσικά δε μιλάω για μία επαφή με τον έξω κόσμο και για τους λίγους που υπάρχουν στα social media που ασκούν υγιή επιρροή και εμπνέουν όσους βλέπουν τα βιντεάκια τους, αλλά για την αλλόγιστη παρακολούθηση κάθε βίντεο χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και χωρίς κανένα μέτρο.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, ποιο είναι από όλα αυτά; Πως ναι, η εργασία αυξάνεται, αλλά πρέπει να την κάνουμε με ευχαρίστηση, αλλιώς ίσως να πρέπει να την αλλάξουμε. Ο ελεύθερος χρόνος διαρκώς μειώνεται, αλλά πρέπει να επιλέγουμε έξυπνα και ποιοτικά τις ασχολίες μας, καθώς και τους ανθρώπους που αφήνουμε να εισχωρήσουν στη ζωή και την καθημερινότητά μας. Οι λίγες αυτές ώρες άλλωστε που έχουμε ελεύθερες, είναι εκείνες που θα μας γεμίσουν τις μπαταρίες για τις υπόλοιπες!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Σχεδιάγραμμα : Ελεύθερος χρόνος, ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ, διαθέσιμο εδώ
