Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
Το όνομα Lolita είναι υποκοριστικό του Lola, που βγαίνει από το Dolores. Και αυτός είναι και ο τίτλος του μυθιστορήματος του Ρώσο-Αμερικανού Vladimir Nabokov. Αργότερα, το 1962 το μυθιστόρημα μεταφέρεται στους κινηματογράφους, σε σκηνοθεσία του Stanley Kubrick. Το ψυχολογικό δράμα ξανά παίζεται για άλλη μία φορά, το 1997, με σκηνοθέτη τον Adrian Lyne και σεναριογράφο τον Stephen Schiff. Σήμερα θα μιλήσουμε για την τελευταία.
Η ιστορία διαδραματίζεται το 1947, όταν η μικρή και σκανταλιάρα Dolores (Dominique Swain) μένει με τη μητέρα της στο New Hamsphire και ζει ανέμελα ως ένα συνηθισμένο 14χρονο κορίτσι. Μια μέρα, τους χτυπάει την πόρτα ο Άγγλος καθηγητής Humbert Humbert (Jeremy Irons), ως φιλοξενούμενος της μητέρας της. Στην αρχή, είναι διστακτικός στο να αποδεχτεί την πρόταση και ήδη σκέφτεται ποια δικαιολογία να προφασιστεί ώστε να φύγει, αλλά ο χρόνος παγώνει για εκείνον όταν αντικρίζει την κόρη της Charlotte Haze (Melanie Griffith), Dolores, ή Lo, όπως τη φωνάζουν. Εκείνη τη στιγμή αποφασίζει, χωρίς δεύτερη σκέψη, να εγκατασταθεί στο σπίτι.
Η συνέχεια είναι, τουλάχιστον, αλλόκοτη. Ο μεσήλικας καθηγητής φαίνεται να τρέφει έντονα συναισθήματα για τη μικρή Lo, και γρήγορα αρχίζει να κάνει διάφορες πονηρές σκέψεις, κρατώντας ένα κρυφό τετράδιο στο οποίο καταγράφει τα πάντα. Ενώ επιδιώκει να είναι διακριτικός στην αρχή, δεν υπάρχει στιγμή που να μην κάνει έκδηλο το πάθος του για το μικρό κορίτσι. Η Dolores χωρίς να ξέρει, αλλά ούτε και να καταλαβαίνει, τον πλησιάζει όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να φουντώνει το πάθος του και να δηλώνει πια ερωτευμένος.
Τα πράγματα για μία στιγμή αλλάζουν, όταν η μητέρα της Lo θέλει να πάει τη μικρή σε κατασκήνωση για αρκετά μεγάλο διάστημα και γράφει ένα γράμμα στον καθηγητή εκφράζοντας τα συναισθήματά της για τον ίδιο. Οι επιλογές που είχε ήταν μόνο δύο, είτε να φύγει είτε να μείνει και να την παντρευτεί. Μαντέψτε… ο Humbert είναι από εδώ και πέρα ο πατριός της Lo. Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, ότι έκατσε μόνο και μόνο για είναι κοντά της.
Οι μέρες κυλάνε, σχεδόν φυσιολογικά, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ο Humbert δίνει κάθε νύχτα ηρεμιστικά στη Charlotte -και γυναίκα του πια- προκειμένου να αποφύγει την ίδια και τα συζυγικά του καθήκοντα. Η Charlotte, όμως, ανακαλύπτει το κρυμμένο τετράδιο του άντρα της και ανακαλύπτει όλα όσα σκέφτεται ο ίδιος για την ίδια αλλά και για την ευάλωτη κόρη της. Πάνω στην ένταση και τον πανικό της, φεύγει από το σπίτι αναστατωμένη, με αποτέλεσμα να τη χτυπάει ένα αυτοκίνητο θανάσιμα.
Τότε, ο Humbert αρπάζει την ευκαιρία και επισκέπτεται την «κόρη του», Lolita στην κατασκήνωση όπου βρισκόταν με δικαιολογία την ασθένεια από την οποία υπέφερε η μητέρα της. Σύντομα η αλήθεια φανερώνεται και οι δυο τους, «πατέρας και κόρη», ταξιδεύουν συνεχώς, αλλάζοντας μέρη κατοικίας. Η σχέση τους έχει μετατραπεί σε μία ιδιόμορφη ερωτική σχέση που κανένας δεν θα ενέκρινε…
Τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Θα ταξιδεύουν σαν τα «ερωτευμένα πουλιά» ανέμελοι; Κι αν κάποιος τους έχει υποψιαστεί; Πρόκειται αναμφίβολα για μία ταινία που θα κάνει τον θεατή να νιώσει… άβολα, για να το θέσουμε κομψά. Θίγεται το ζήτημα της παιδεραστίας και της παιδικής πορνογραφίας, ενώ υπάρχει μεγάλη δόση εκβιασμού, αδιαμφισβήτητης παρενόχλησης και φυσικά, εκμετάλλευσης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η ταινία “Lolita” της κατέστρεψε τη ζωή, efimerida.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Lolita review, commonsensemedia.org, διαθέσιμο εδώ.
