Της Πέτρας Παπαπέτρου,
Τα αποτελέσματα των εκλογών επιβεβαίωσαν τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε εγχώριο την άνοδο της Ακροδεξιάς, που είναι αποτέλεσμα της αντιδραστικότητας μερίδας της κοινωνίας απέναντι στις κυβερνώσες (μετριοπαθείς) παρατάξεις, αλλά και της μεγάλης αποχής. Το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στις απώλειες της Νέας Δημοκρατίας και στις αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος της «γαλάζιας» παράταξης, ωστόσο δεν πρέπει να μας περνάει απαρατήρητη η άνοδος του ποσοστού της Ελληνικής Λύσης και η επιτυχία εκλογής εκπροσώπου από τη Νίκη και του κόμματος της Λατινοπούλου, Φωνή Λογικής.
Εξοστρακίζοντας το ΚΚΕ με οριακή διαφορά, το ακροδεξιό κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου κατέλαβε την τέταρτη θέση. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις την έδειχναν με ενισχυμένο ποσοστό, ανάμεσα στο 8-10%, ξεπερνώντας το επίσης ενισχυμένο Κ.Κ.Ε. Μόλις έναν χρόνο πριν, στις βουλευτικές εκλογές, το κόμμα του Δημήτρη Κουτσούμπα συγκέντρωσε ποσοστό 7,23%, ενώ η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου 4,45%. Επίσης, σε απόλυτους αριθμούς, η Ελληνική Λύση αύξησε τον αριθμό των ψηφοφόρων της κατά περίπου 107.000 σε σχέση με τις Βουλευτικές Εκλογές του 2023. Στην πάροδο ενός έτους, το ακροδεξιό κόμμα υπερδιπλασίασε το ποσοστό του, αξιοποιώντας με επιτυχία τη διάλυση των Σπαρτιατών και τη δυσαρέσκεια που παρουσιάστηκε στην παραδοσιακή εκλογική βάση της ΝΔ.
Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η θέση του Κ. Βελόπουλου στην ερώτηση σχετικά με τον «Καταλληλότερο Πρωθυπουργό». Ο εν λόγω πρόεδρος και ιδρυτής της Ελληνικής Λύσης κατέγραφε σύμφωνα με έρευνες, ποσοστό 7,4%, κατακτώντας την τρίτη θέση, με τον Ν. Ανδρουλάκη να ακολουθεί με 7,2%. Το κόμμα φαίνεται καθημερινά να προσελκύει νέους ψηφοφόρους, ιδιαίτερα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, όπως σημειώνει η έρευνα της MRB.
Αντίστοιχα, «η Νίκη ανεβαίνει σιγά-σιγά και με δυναμισμό», όπως ανέφερε σε πρόσφατες δηλώσεις του ο αρχηγός του κόμματος Νίκη, Δημήτρης Νατσιός, καθώς το βαθιά συντηρητικό κόμμα κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό της (από 3,7% σε 4,42%), αλλά όχι τον αριθμό των ψηφοφόρων της (μειώθηκαν κατά 20.000). Έτσι, κατάφερε να εκλέξει ένα εκπρόσωπο στο Ευρωκοινοβούλιο, τον Νίκο Αναδιώτη, ο οποίος είχε προκαλέσει με τις δηλώσεις του πως «η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία». Επιτυχία θεωρείται και το αποτέλεσμα του κόμματος Φωνή Λογικής, που εξέλεξε την αρχηγό του, Αφροδίτη Λατινοπούλου, με την ακραία «αντι-woke» ρητορική της.
Όμως, άνοδος της ακροδεξιάς δεν αποτελεί μονομερές ελληνικό φαινόμενο. Τα ακροδεξιά κόμματα σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, αλλά και συνολικά στο Ευρωκοινοβούλιο αύξησαν τις έδρες τους, αν και τα κόμματα του πολιτικού κέντρου διατηρούν την πλειοψηφία. Στον αντίποδα, όμως, στις σκανδιναβικές χώρες τα αριστερά και «πράσινα» κόμματα παρουσίασαν εκλογικά κέρδη, ως απάντηση στην ακροδεξιά άνοδο.
Ανησυχία έχει προκαλέσει η γενικότερη προτίμηση των ακροδεξιών κομμάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Όσον αφορά την Ελλάδα, η άνοδος αυτή έγινε εμφανής, αρχικά, από τις Βουλευτικές Εκλογές του 2023, όπου 3 κόμματα της ακροδεξιάς (ΝΙΚΗ, Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση) κατοχύρωσαν τη θέση τους στη Βουλή. Ψηφοφόροι των προαναφερθέντων κομμάτων, αλλά και σημαντικό ποσοστό πρώην υποστηρικτών της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται πως μέσω κατακερματισμού να μετακινήθηκαν σε αυτές τις (ευρωπαϊκές) εκλογές σε μικρότερα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ.
Όπως γίνεται πλέον φανερό, οι Έλληνες ψηφοφόροι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Σύμφωνα με την ιστορία της πολιτικής, η Ακροδεξιά καλπάζει όταν ο λαός έχει πλέον εξουθενωθεί από τις υπόλοιπες Κυβερνήσεις. Ξεχνώντας ή μάλλον αμελώντας, τι πραγματικά πρεσβεύουν αυτά τα κόμματα, τι εγκλήματα έχουν διαπράξει κατά της ανθρωπότητας και τη ναζιστική ιδεολογία που διατηρούν και αναπαράγουν, ο λαός κερδίζεται. Κερδίζεται από τις υποσχέσεις αυτών των κομμάτων που παρουσιάζονται ως «σωτήρες» του, από τη δυναμικότητα και την ισχυρή αντικυβερνητική στάση που φαίνεται να κατέχουν. Μείζονος σημασίας, όμως, είναι η υπενθύμιση των ψηφοφόρων για τα ιδανικά που υποστηρίζουν αυτά τα κόμματα, τις ιδεολογίες που πρεσβεύουν και τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας. Πολιτικοί αυτής της κατηγορίας δεν έχουν να προσδώσουν τίποτα στον λαό πέρα από ασυδοσία, τρομοκρατία και παραπληροφόρηση.
