Της Μαρίας Κουλούρη,
Ίσως η παρομοίωση της ζωής με ένα τυχερό παιχνίδι να μην είναι τόσο άστοχη. Καθ’ όλη τη διάρκειά της, η τύχη διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο, επηρεάζοντας τις συνθήκες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με τις αποφάσεις μας. Η μοίρα της Μπλανς και του Γκαμπριέλ, που σημαδεύεται ανεξίτηλα από τον θάνατο των γονιών τους σε μικρή ηλικία, περιγράφεται στο βιβλίο Ένα θηρίο στον παράδεισο της Cécile Coulon, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Gutenberg.
Η συγγραφέας του βιβλίου, Cécile Coulon, είναι γεννημένη στις 13 Ιουνίου του 1990 στο Clermont-Ferrand της Γαλλίας. Είναι συγγραφέας και ποιήτρια, εκδίδοντας, μάλιστα, το πρώτο της μυθιστόρημα στην ηλικία των 16 ετών, με τίτλο Le voleur de vie (2007). Έχει γράψει 7 μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων το Trois Saisons d’orage (2017), για το οποίο βραβεύτηκε με το “Prix des libraires”, ενώ κατέχει στο ενεργητικό της και 3 βραβευμένες ποιητικές συλλογές.
Το βιβλίο, λοιπόν, είναι χωρισμένο σε πολλά μικρά κεφάλαια, καθένα από τα οποία φέρουν ως τίτλο ένα συναίσθημα ή μια κατάσταση, όπως «Πόνος» και «Γεράματα». Βασικοί ήρωες της ιστορίας είναι τα ορφανά αδέρφια Μπλανς και Γκαμπριέλ, αν και η πορεία της αφήγησης εστιάζει περισσότερο στη ζωή της Μπλανς. Ειδικότερα, η Μπλανς και ο Γκαμπριέλ ορφάνεψαν από μικρή ηλικία, καθώς οι γονείς τους σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μεγαλώνοντας έτσι από τη γιαγιά τους, Εμιλιέν, στο κτήμα που εκείνη διατηρούσε, τον «Παράδεισο». Η Εμιλιέν, ουσιαστικά, λειτουργεί ως η μόνη γονεϊκή φιγούρα γι’ αυτά τα παιδιά, αλλά και για τον Λουί, έναν έφηβο γείτονά της, ο οποίος αντιμετωπίζει καθημερινά τη βίαιη συμπεριφορά του πατέρα του. Εξαιτίας του τελευταίου, η Εμιλιέν αποφασίζει να κρατήσει τον Λουί στο κτήμα, τον οποίο μεγαλώνει σαν παιδί της, όπως την Μπλανς και τον Γκαμπριέλ, ενώ μεγαλώνοντας τα τρία αυτά παιδιά τη βοηθούν στις δουλειές του αγροκτήματος. Σε αντίθεση με την ατίθαση και δυναμική Μπλανς, ο Γκαμπριέλ πρόκειται για ένα φιλάσθενο και αδύναμο παιδί.
Όταν η Μπλανς είναι 13, αρχίζει να κάνει πολλή παρέα με έναν συμμαθητή της, τον Αλεξάντρ, με τον οποίο έχουν εξ αρχής ένα ιδιαίτερο δέσιμο, καθώς, εφόσον ήταν πολύ καλή στα μαθηματικά, τον βοηθούσε όποτε χρειαζόταν και αυτό τους έφερε κοντά. Η σχέση τους καταλήγει να γίνεται ερωτική στα 16. Ύστερα από δυο χρόνια, ωστόσο, ο Αλεξάντρ φεύγει από την πόλη με σκοπό να σπουδάσει σε μια εμπορική σχολή, έτσι η άλλοτε δυνατή και σκληρή Μπλανς μετατρέπεται σε «σκιά» του εαυτού της. Όλα αυτά τα χρόνια η Μπλανς αφοσιώνεται μονάχα στις εργασίες του αγροκτήματος, παραμερίζοντας το συναίσθημα του έρωτα, απογοητευμένη από την απουσία του Αλεξάντρ, παρόλο που ο Λουί είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί της. Όλα ανατρέπονται, όταν έπειτα από 12 χρόνια ο Αλεξάντρ επιστρέφει στο χωριό, όντας πλέον παντρεμένος με παιδί και πετυχημένος μεσίτης, όμως κρατά την οικογενειακή του κατάσταση κρυφή και ξανακάνει σχέση με την Μπλανς. Όταν, όμως, εκείνη ανακαλύπτει την αλήθεια, κλείνεται ξανά στον εαυτό της και στο… δωμάτιό της, χωρίς να τρώει και χωρίς να επικοινωνεί με την υπόλοιπη οικογένειά της. Αυτό το διάστημα του εγκλεισμού της την αλλάζει μετατρέποντάς τη σε «θηρίο». Έτσι, από τη στιγμή που βγαίνει από το δωμάτιο, δεν είναι ποτέ ξανά η ίδια.
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με συναρπαστική και ανατρεπτική ροή, το οποίο παρασύρει τον αναγνώστη όσο η ιστορία του ξετυλίσσεται. Η απλή γραφή του σε συνδυασμό με τις ρεαλιστικές περιγραφές του, που συχνά θυμίζουν διηγήματα νατουραλισμού, το καθιστούν ένα ανάγνωσμα που θα συναρπάσει τον πιο «απαιτητικό» αναγνώστη.
