Της Άννας Βραϊμάκη,
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε προκαλέσει μια εκδήλωση τον περασμένο Φεβρουάριο που συμμετείχαν στελέχη – βουλευτές από τον κεντροαριστερό χώρο, όπως είναι ο Διονύσης Τεμπονέρας (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), ο Μανώλης Χριστοδουλάκης (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και η Έφη Αχτσιόγλου (Νέα Αριστερά).
Ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν «Απέναντι στην κυριαρχία του Μητσοτάκη ποιος». Αυτή η εκδήλωση φαίνεται να αποτελεί προοικονομία ειδικά στην περίπτωση των Ευρωεκλογών, εάν το κάστρο της Νέας Δημοκρατίας δεν αρχίσει να καταρρέει. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι οι συζητήσεις για την ένωση της κεντροαριστεράς δε φαίνεται να απασχολούν τόσο τον Στέφανο Κασσελάκη όσο και τον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς θα δώσουν αμφότεροι μια μεγάλη μάχη να αποκτήσουν την 2η θέση στις Ευρωεκλογές.
Η κάλπη μετά την 9η Ιουνίου είναι αυτή που θα υποδείξει στον καθένα από αυτά τα πρόσωπα σε ποιες κινήσεις θα πρέπει να κάνουν, ακόμα και στον πρώην Πρωθυπουργό και τέως Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Αλέξη Τσίπρα που παρακολουθεί όσα συμβαίνουν με ιδιαίτερη προσοχή.
Βέβαια, το 2017 είναι σ’ όλους μας γνωστή η απόφαση της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά που ήταν η πρώτη ιδρυτής του Κινήματος Αλλαγής. Πρόκειται για έναν ενιαίο κεντροαριστερού φορέα που συμμετείχε το «ΠΟΤΑΜΙ» του Σταύρου Θεοδωράκη. Αυτή η πράξη αποτελεί την πρώτη ένωση δυο κοινοβουλευτικών κομμάτων κατά την διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Το εγχείρημα αυτό σε λιγότερο από ένα χρόνο κατέρρευσε και αυτό οφείλεται στις πολιτικές εξελίξεις και πιο συγκεκριμένα στην Συμφωνία των Πρεσπών, αφού το «Ποτάμι» αποχώρησε από το νέο πολιτικό φορέα της κεντροαριστεράς.
Χωρίς αμφιβολία, θα μπορούσε να λεχθεί ότι από το 2017 που έγινε μια προσπάθεια ένωσης με αποτέλεσμα την κατάρρευση του πολιτικού σχήματος, οι πολιτικές εξελίξεις έχουν διαφορετική ροή. Το μόνο γεγονός που έχει μείνει σταθερό τα τελευταία χρόνια, είναι οι εκλογικές ήττες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που φέρνουν στο προσκήνιο εσωτερικά προβλήματα, ώστε να υπάρχει η πολυδιάσπαση του κεντροαριστερού χώρου. Η αδυναμία εναλλακτικής λύσης και η διαφοροποίηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προτού κυβερνήσει, επιβεβαιώνει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αντιπολίτευση μέσα στην Βουλή και πραγματικός αντίπαλος στις εκλογικές διαδικασίες.
Ακόμη, τελευταία φορά που οι προοδευτικές δυνάμεις ενώθηκαν προκειμένου να αποδυναμώσουν την κυριαρχία των γαλάζιων προσώπων ήταν τον Οκτώβριο του 2023, στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές της Αθήνας. Ο Χάρης Δούκας είναι το πιο συζητημένο πρόσωπο αφού κατάφερε να νικήσει τον ανιψιό του Πρωθυπουργού, δηλαδή τον Κώστα Μπακογιάννη.
Η εκλογική ήττα οφείλεται κυρίως στην προθυμία που έδειξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με τον υποψήφιο Δήμαρχο, Κώστα Ζαχαριάδη να στηρίξει στον β’ γύρο τον υποψήφιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και στον εφησυχασμό της γαλάζιας παράταξης.
Όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται, φαίνεται ότι υπάρχει ένα προβάδισμα του κόμματος του Στέφανου Κασσελάκη έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά η διαφορά μεταξύ τους βρίσκεται ανάμεσα στις 2 ποσοστιαίες μονάδες, γεγονός που αφήνει ανοιχτή τη δεύτερη θέση και για τα δύο κόμματα. Άραγε, θα καταφέρει ο νέος Πρόεδρος να κρατήσει μια ομάδα των ψηφοφόρων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μέχρι την καταληκτική ημερομηνία των εκλογών;
Αναμένοντας τις εξελίξεις, φαίνεται να υπάρχουν 2 σενάρια.
Το πρώτο σενάριο είναι η πιο δυσάρεστη εκδοχή για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αν το πολιτικό κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη έρθει στη δεύτερη θέση και δεν καταφέρει το 15%, δε θα είχε ο ίδιος ηγετική θέση στην πρωτοβουλία ανασύνθεσης του κεντροαριστερού χώρου. Παράλληλα, είναι σίγουρο ότι θα τεθεί ζήτημα ηγεσίας στην παράταξη του.
Στο σενάριο αυτό, προστίθεται και η παρουσία του πρώην Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, καθώς εμφανίζεται προβληματισμένος για την εικόνα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Βεβαία, δεν είναι ακόμη σίγουρο εάν ο ίδιος θέλει να θέσει εκείνη τη στιγμή ζήτημα αμφισβήτησης για τον νεοεκλεγμένο Πρόεδρο ή να προβεί στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχήματος.
Αντίθετα, το δεύτερο σενάριο είναι αρκετά αισιόδοξο σε σύγκριση με το πρώτο. Στην περίπτωση που το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ξεπεράσει το ποσοστό των Εθνικών Εκλογών και αποκτήσει μια διαφορά ασφαλείας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε τα δεδομένα αλλάζουν. Ο Στέφανος Κασσελάκης, εξ αρχής, έχει απορρίψει μια συνένωση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμία χημεία με τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το πιθανότερο είναι να κάνει ένα ευρύ κάλεσμα σε στελέχη των άλλων κομμάτων που ανήκουν, όμως, στον χώρο της κεντροαριστεράς. Έχει δηλωθεί, εξάλλου, ότι θα αλλάξει την φυσιογνωμία του Συνεδρίου – ενδεχομένως και την ονομασία- προκειμένου να προχωρήσουν στην εκλογή νέου Προέδρου που πρώτος ο ίδιος θα βάλει υποψηφιότητα.
Από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα πράγματα δε βαδίζουν όπως υπολόγιζε η Χαριλάου Τρικούπη, δηλαδή ότι θα κατακτήσει την 2η θέση, παρόλο που είναι ολοφάνερο ότι το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει καθοδική πορεία. Ο Νίκος Ανδρουλάκης ισχυρίζεται ότι στην περίπτωση που η παράταξη του κατακτήσει την 2η θέση, θα αναλάβει την πρωτοβουλία για την ανασύσταση του κεντροαριστερού – προοδευτικού χώρου.
Η πρωτοβουλία αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί και στην περίπτωση που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρθει στην 3η θέση, αλλά με την προϋπόθεση να έχει αυξητική πορεία συγκριτικά με τις Εθνικές Εκλογές και η διαφορά με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να μην ξεπερνά τις 2-3 μονάδες. Έτσι, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα καταφέρει να κάνει τον κάλεσμα στη Νέα Αριστερά, καθώς αποδεικνύεται ότι υπάρχουν γέφυρες επικοινωνίας.
Επιπλέον, αρκετές πιθανότητες υπάρχουν να κάνει κάλεσμα και σε στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που θεωρούν ότι η εν δυνάμει ίδρυση του νέου πολιτικού κόμματος από τον Στέφανο Κασσελάκη, δε θα αντιπροσωπεύει την Αριστερά.
Βέβαια, το κακό σενάριο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ανοιχτό, επειδή εάν κυμανθεί όπως στις Εθνικές Εκλογές του 2023 και η διαφορά με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ξεπερνά τις 3 μονάδες, τότε ο Νίκος Ανδρουλάκης θα είναι αναγκασμένος να διαχειριστεί τα προβλήματα στο εσωτερικό του. Άραγε θα υπάρξει αμφισβήτηση του προσώπου του και οι πράσινοι ψηφοφόροι θα οδηγηθούν σε εσωκομματικές εκλογές;
Τελευταίο σενάριο, όμως, είναι η ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου από ένα τρίτο πρόσωπο που θα ενώσει τα αναφερόμενα κόμματα και στην συνέχεια θα πραγματοποιηθούν εκλογές που θα συμμετάσχουν μόνο οι πολίτες που ψηφίζουν τα κόμματα αυτού του χώρου. Αρκετοί, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και στον Αλέξη Τσίπρα με σκοπό να επιτευχθεί αυτή η ιδέα.
Οι συνεργάτες του πρώην Πρωθυπουργού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαψεύδουν αυτό το σενάριο και ταυτόχρονα το χαρακτηρίζουν ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Στην ίδια γραμμή, κινείται και ο Αλέξης Τσίπρας καθώς δε διαθέτει τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο προκειμένου να αναλάβει μια καινούρια παράταξη, ώστε να την οδηγήσει στην διακυβέρνηση της χώρας.
Γίνεται αντιληπτό οι εξελίξεις στον κεντροαριστερό χώρο θα τρέξουν με γρήγορους ρυθμούς, γιατί και οι δυο Πρόεδροι έχουν θέσει τους στόχους τους.
Ποιος θα κατακτήσει τη δεύτερη θέση;
Αναμένουμε τις εξελίξεις!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Η Κεντροαριστερά μετά τις κάλπες – Οι χωριστοί δρόμοι και το bing bang, ΤΟ ΒΗΜΑ, διαθέσιμο εδώ
