Του Γιώργου Γιαννούλη,
Πλησιάζουμε στο τέλος του Μαΐου και τίποτα δεν θυμίζει την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν από δημοσκοπική οπτική ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις αρχές του έτους. Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατοχυρώνεται στη δεύτερη θέση ξανά, παρά τις δύο διασπάσεις που έχει υποστεί τον τελευταίο χρόνο και ψάχνει για συνεργασίες…
Πηγαίνοντας λίγο πιο πίσω, ακόμη και πριν τις Βουλευτικές Εκλογές του 2023, θα θυμηθούμε ότι και ο Αλέξης Τσίπρας αναζητούσε συνεργασία με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθώς και με άλλα κόμματα προς τα Αριστερά του ιδεολογικού άξονα. Μια «συνταγή» που, σε συνδυασμό με τη λεγόμενη απλή αναλογική, απέτυχε, συρρικνώνοντας τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο 20% και 18% στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2023. Ίσως, το όνειρο του Αλέξη Τσίπρα ήταν να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας στην Κεντροαριστερά, που θα παγιωνόταν στην Κοινωνία. Όμως, το ηχηρό και ισχυρό «ΟΧΙ» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΜέΡΑ 25 δεν του επέτρεψαν να πραγματοποιήσει τον στόχο του. Ποιος, άραγε, θα «καιγόταν» πολιτικά για να ενδυναμώσει τον φθαρμένο από κυβερνητικά, αλλά και αντιπολιτευτικά λάθη, ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Κανείς! Όλοι προβάλλονταν σαν σοβαροί αντιπολιτευτικοί δρώντες, ανεξαρτήτως του τι ίσχυε και ισχύει στην πραγματικότητα. Το εγχείρημα ήταν καταδικασμένο να αποτύχει, όπως και έγινε.
Σήμερα, ο Στέφανος Κασσελάκης επιδιώκει να επαναφέρει αυτήν την παλιά «συνταγή». Αυτήν τη φορά, τείνει χείρα φιλίας ακόμα και στην Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ο Πρόεδρος του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το τόλμησε, παρόλο που η πρώην Πρόεδρος της Βουλής είναι «κόκκινο πανί» για τον μέσο ψηφοφόρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –ενδεχομένως πιο «κόκκινο» και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη–, αφού η «έχθρα» τους κρατεί από το 2015 που μετά τη διαπραγμάτευση ήρθε το τρίτο μνημόνιο και η Ζωή Κωνσταντοπούλου έφυγε με τόσο σκληρό τρόπο. Η απάντηση ήταν αρνητική από την ίδια την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, χωρίς να προκαλείται κάποια έκπληξη. Βέβαια, θα λέγαμε ότι διαφωνία ως προς τα ανοίγματα υπάρχουν και από τον ίδιο τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., καθώς ο Κώστας Ζαχαριάδης θεωρεί λανθασμένη τέτοια κίνηση. Εδώ πρέπει να αναγνωριστεί ότι είναι κάτι λογικό. Δείχνει πολιτική απελπισία να «παρακαλάς» για συνεργασία την Πλεύση Ελευθερίας και το ΜέΡΑ 25 και ταυτόχρονα να δηλώνεις ότι δεν θες να φτιάξεις ένα κόμμα όπως ήταν το 2015… Ο Ζαχαριάδης, λοιπόν, εδώ έχει δίκιο. Άλλωστε και η απάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη ήταν αρκετά αιχμηρή. «Θα του “κόψουν το συνάλλαγμα” οι ολιγάρχες», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Γραμματέας του ΜέΡΑ 25, κλείνοντας την «πόρτα». Επίσης, δεν προκαλεί εντύπωση. Εδώ δεν έγινε συνεργασία επί Προεδρίας Τσίπρα. Θα ήταν εντελώς ουτοπικό να πιστέψουμε ότι θα συμφωνήσει με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του Κασσελάκη…
Κλείνοντας, η εδραίωση του εν λόγω κόμματος στη δεύτερη θέση προσφέρει κάποια ανακούφιση στα στελέχη του, ενώ, αντίθετα, «πονοκέφαλο» έχουν οι παράγοντες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μετά από δύο διασπάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο Ανδρουλάκης θα έπρεπε να καλύψει το κενό, αλλά δεν πείθει. Γενικότερα, παρά το γεγονός ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αντιμετωπίζει μια κρίση ταυτότητας, καταφέρνει να διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στην Αριστερά, ακόμα και με το δημοσκοπικό 15%. Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει ιδιαίτερα σιωπηλός τον τελευταίο χρόνο. Μπορεί να ετοιμάζει κάτι μετά τις εκλογές; Θα φανεί…
