Του Λάμπρου Κουρή,
Σε αυτό το άρθρο, θα συνεχίσουμε το ταξίδι στη Μέση Γη. Θα ειπωθούν πράγματα για τον Sauron, τους λαούς της Μέσης Γης, δηλαδή τα Ξωτικά, τους Νάνους και τους Ανθρώπους, και μερικά άλλα πράγματα. Θα διαβάσετε και για τους τρομερούς δράκους της Μέσης Γης. Ας αρχίσουμε, λοιπόν.
Sauron: Πρώην βοηθός του Aule, του Σιδηρουργού. Νωρίς στην ιστορία της Μέσης Γης, τον πλησίασε ο Morgoth, τον οποίο ακολούθησε στον πόλεμο κατά των Ξωτικών, των Ανθρώπων και των Νάνων. Στην αρχή της Δεύτερης Εποχής, ο Sauron πήγε στα ανατολικά της Μέσης Γης, εκεί που βρίσκεται η Mordor. Δεν ενόχλησε, μέχρι τον έκτο αιώνα της Δεύτερης Εποχής. Από τότε, άρχισε τις ετοιμασίες για τον πόλεμο κατά των Ξωτικών. Το έτος 1200 της Δεύτερης Εποχής, πήρε τη μορφή ενός Annatar, για να εξαπατήσει τα Ξωτικά. Το 1600 της Δεύτερης Εποχής, τελείωσε η δημιουργία των Δαχτυλιδιών της Δύναμης, φτιαγμένα από τα εξαπατημένα Ξωτικά. Τότε, ο Sauron έφτιαξε το Ένα, ώστε να εξουσιάζει όσους φορούσαν τα Δαχτυλίδια. Τα άλλα ήταν 7 για τους Νάνους, 9 για τους Ανθρώπους και 3 για τα Ξωτικά. Μόνο οι Άνθρωποι επηρεάστηκαν αρνητικά και έγιναν τα 9 Δαχτυλιδοφαντάσματα. Αόρατες μορφές, αναγκασμένες να υπηρετούν τον Sauron. Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής, ο Sauron αντιμετώπισε και τους Ανθρώπους του Numenor. Δεν μπορούσε να τους νικήσει στρατιωτικά, και γι’ αυτό άφησε να τον αιχμαλωτίσουν. Μέχρι σχεδόν τα τέλη της Δεύτερης Εποχής, έπεισε πολλούς Ανθρώπους του Numenor να δοξάζουν τον Melkor και τον βασιλιά τους, Ar Pharrazon να επιτεθεί στο Valinor, επιθυμώντας την αθανασία. Το Numenor βυθίστηκε, το Valinor αποκόπηκε από τη Μέση Γη και ο Sauron δραπέτευσε στη Mordor, έχοντας, όμως, χάσει την υλική μορφή του. Στο τέλος της Δεύτερης Εποχής, τα Ξωτικά και όσοι Άνθρωποι έμειναν από τους Πιστούς του Numenor, ενώθηκαν κατά του Sauron, στον Πόλεμο της Τελευταίας Συμμαχίας. Ο Sauron έχασε έξω από τη Mordor, αφού, όμως, σκοτώσει τον Elendil, πατέρα του Isildur και του Anarion. Παρά την ήττα αυτή, ο Sauron επέστρεψε κατά την Τρίτη Εποχή, αναζητώντας το Ένα Δαχτυλίδι, το οποίο δεν είχε καταστραφεί ποτέ. Το Ένα καταστράφηκε το έτος 3019 της Τρίτης Εποχής, μαζί και ο Sauron, ο οποίος προετοιμαζόταν για εκατονταετίες.
Το Ένα Δαχτυλίδι: Η ικανότητα του Ενός, είναι να κάνει τον χρήστη του αόρατο στον κόσμο των Ζωντανών, αλλά ορατό στον κόσμο των Σκιών. Είναι πολύ πιθανό ότι ο Tolkien εμπνεύστηκε αυτή την ικανότητα από το Δαχτυλίδι του Γύγη, αλλά υπάρχουν κι άλλες επιρροές. Γαλλικές, Εσθονικές, ακόμα και Ουαλικές. Για την ιστορία, το Ένα ήρθε στην κατοχή του βασιλιά Isildur της Gondor, επειδή ο ίδιος δεν μπορούσε να αντισταθεί στην επιρροή του. Λίγο καιρό μετά, πέθανε σε ενέδρα από Orks. Το Ένα εγκατέλειψε τον προσωρινό του κάτοχο για χιλιάδες χρόνια, μέχρι το 2463 της Τρίτης Εποχής. Τότε, το Ένα βρέθηκε από δυο Hobbits, τα ξαδέρφια Smeagol και Deagol. Ο Smeagol σκότωσε τον ξάδερφό του και πήρε το Δαχτυλίδι. Για σχεδόν 500 χρόνια, γύριζε μόνος του παραμορφωμένος και ξεχασμένος, μέχρι το 2941. Τότε, τον βρήκε ο Bilbo Baggins, ο οποίος απλά έτυχε να βρει το πεσμένο Δαχτυλίδι και το πήρε. Όταν το αντιλήφθηκε το Gollum, ήταν αργά. Έτσι, φτάνουμε στο 3019, έτος καταστροφής του Ενός Δαχτυλιδιού. Μαζί με το Δαχτυλίδι, πέθανε και το Gollum, το οποίο είχε προσφερθεί να βοηθήσει τα Hobbits Frodo και Sam.
Δράκοι: Όντα που δημιουργήθηκαν από τον Morgoth κατά την Πρώτη Εποχή. Πριν αναφερθούν τα ονόματα των Δράκων, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν Δράκοι και στη Σκανδιναβική μυθολογία, ακόμα και στον Χριστιανισμό. Ένα παράδειγμα για την πρώτη περίπτωση είναι ο Δράκος στο Έπος του Beowulf. To άλλο παράδειγμα είναι ο Δράκος στις απεικονίσεις του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος είναι έφιππος, με δόρυ που δείχνει προς τον πεσμένο Δράκο. Στο έργο του Καθηγητή, υπάρχουν πολλοί Δράκοι. Ένας από αυτούς είναι ο Glaurung, ο οποίος πήρε μέρος σε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της Πρώτης Εποχής: την Ιστορία των Παιδιών του Hurin. Ένας άλλος Δράκος ήταν ο Ancalagon ο Μαύρος. Ένας από του μεγαλύτερους Δράκους, μπορούσε να σταθεί πάνω σε δυο βουνά. Ταυτόχρονα. Πέθανε στον Πόλεμο της Οργής, στο τέλος της Πρώτης Εποχής. Τρίτος Δράκος που θα αναφερθεί, και ίσως ο σημαντικότερος, είναι ο Smaug. Είναι ο τελευταίος του είδους του. Ο Bilbo και οι 13 Νάνοι, τον βρήκαν μέσα στο βουνό του Erebor, εκεί όπου κάποτε ήταν ένα βόρειο βασίλειο Νάνων. Θα πεθάνει το 2941 της Τρίτης Εποχής, από ένα βέλος που πέταξε ένας Άνθρωπος από τη Λιμνούπολη, ο Bard. Το όνομά του προέρχεται από τον παρελθοντικό χρόνο του παλιού γερμανικού ρήματος smugan, που σημαίνει «μπαίνω σε τρύπα». Ο Tolkien ίσως να τον εμπνεύστηκε από το Έπος του Beowulf, μαζί με το κομμάτι των 13 ληστών που πάνε να κλέψουν από τον θησαυρό που φυλάει ένας Δράκος. Ο ίδιος ο Tolkien, όμως, λέει ότι προτιμάει τον Fafnir, έναν Δράκο από τη Σκανδιναβική μυθολογία. Ο Smaug εμφανίζεται και στις 2 από τις τρεις ταινίες Hobbit, με ψηφιακή λήψη κίνησης και με την εμβληματική φωνή του Benedict Cumberbatch.
Gollum και Grendel: Αφού προηγουμένως ανέφερα τον Beowulf, θα το κάνω και τώρα. Το δεύτερο όνομα που αναφέρω, είναι ένα πλάσμα που πρέπει να σκοτώσει ο Beowulf. Κάτι σαν άθλος. Αυτό το πλάσμα έχει κάποιες ομοιότητες με το Gollum. Και οι δυο ζουν σε υπόγεια σπηλιά, κοντά σε λίμνη. Επίσης, έχουν τον ίδιο τρόπο κυνηγιού. Περιμένουν το θήραμα να κοιμηθεί και ορμάνε γρήγορα να το φάνε.
Rohirrim και Αγγλοσάξονες, Dunlendings και Ιθαγενείς Βρετανοί: Το έργο του Tolkien έχει κι άλλες επιρροές από τους γερμανικούς και τους βρετανικούς λαούς. Οι Rohirrim είναι εμπνευσμένοι από τους λαούς που κατέβηκαν από τη Δανία και τη βόρειοδυτική Γερμανία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Βρετανία τον 5ο αιώνα μ.Χ. Τότε, οι Ρωμαίοι είχαν φύγει από το νησί και άφησαν πίσω τους γηγενείς Κέλτες. Σταδιακά, οι Άγγλοι κατακτούσαν εδάφη, πηγαίνοντας πιο βαθιά στη Βρετανία, εις βάρος των Κελτών. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη Μέση Γη, την Τρίτη Εποχή, αλλά λίγο διαφορετικά. Το βασίλειο της Gondor, κάποια στιγμή, είχε δεχθεί επιθέσεις από ένα λαό ανθρώπων από την ανατολή και χρειάστηκαν βοήθεια. Συμμάχησαν με τους Rohirrim και νίκησαν τους εισβολείς. Τους ευχαρίστησαν, δίνοντας μια περιοχή, στην οποία ζούσαν άλλοι άνθρωποι, οι Dunlendings. Μεταξύ τους, υπήρχε έχθρα ακόμα και μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής. Οι Dunlendings πείστηκαν να συμμαχήσουν με τον Sauron και τον Saruman. Οι Rohirrim έχουν σαν γλώσσα αυτή των Αγγλοσαξώνων και αυτό φαίνεται και στα ονόματα των χαρακτήρων. Οι άνθρωποι του Rohan αυτοαποκαλούνται Eotheod, δηλαδή «Λαός των αλόγων». Ο βασιλιάς που εμφανίζεται στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, λέγεται Theoden, σημαίνει «του λαού». Η ανιψιά του λέγεται Eowyn, δηλαδή «Χαρά των αλόγων». Ο νεκρός γιός του Theoden λεγόταν Theodred, δηλαδή «Λαϊκή Συμβουλή». Αδερφός της Eowyn ήταν ο Eomer. Το όνομα αυτό σημαίνει «Μεγάλο Άλογο».
Εδώ τελειώσαμε το ταξίδι μας στη Μέση Γη. Είδαμε ήρωες και τέρατα, θεούς και δαίμονες. Ταξιδέψαμε στο χρόνο από τα πανάρχαια χρόνια της Εποχής των Φανών, μέχρι τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού. Είδαμε, επίσης, ιστορίες αντίστασης κατά φαινομενικά πανίσχυρων εχθρών. Τέλος, πρέπει να ειπωθεί ότι, χωρίς το έργο του Tolkien, η λογοτεχνία του φανταστικού ίσων να ήταν πολύ διαφορετική, αν όχι φτωχή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Tolkien J.R.R. (1996), Το Σιλμαρίλλιον, Αθήνα: Εκδόσεις Αίολος
- Tolkien J.R.R. (2016), Beowulf, Νέα Υόρκη: HarperCollins Publishers
