Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Με το βλέμμα στραμμένο στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση των Ευρωεκλογών βρίσκονται τα επιτελεία των κομμάτων προκειμένου να κερδίσουν τους αντιπάλους τους και να επιτύχουν τους μικρούς και τους μεγαλύτερους στόχους του. Πού βαδίζει, όμως, το κυβερνών κόμμα και ποιος είναι ο πήχης που έχει τεθεί;
Από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τα ηνία της γαλάζιας παράταξης, τον Ιανουάριο του 2016, έφερε το κόμμα του ξανά στην πρώτη θέση, μετά τη διπλή εκλογική ήττα του 2015 από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του Αλέξη Τσίπρα. Η πρώτη νίκη για τον Μητσοτάκη ήρθε τον Ιούλιο του 2019, ενώ το 2023 στις Εθνικές Εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου η πρωτοκαθεδρία του επιβεβαιώθηκε με το σαρωτικό 41% και τη μεγάλη διαφορά από τα αντίπαλα κόμματα. Τότε έγινε αντιληπτό ότι η όποια φθορά είχε υποστεί δεν μπορούσε να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για τη μεγάλη νίκη της. Ακόμη και μετά τα τραγικά γεγονότα των Τεμπών, των φυσικών καταστροφών ή των προβλημάτων της καθημερινότητας που απασχολούν μεγάλο μέρος των πολιτών η παράταξη της Ν.Δ. κατάφερε να παραμείνει στην πρώτη θέση στις σχετικές δημοσκοπήσεις.
Φυσικά, από το φθινόπωρο του 2023 και μετά η κάμψη στο εκτιμώμενο ποσοστό ήταν εμφανής, ενώ και στο εσωτερικό του κόμματος υπήρξαν ορισμένες αναταράξεις λόγω των επιλογών του Πρωθυπουργού που βρήκαν αντίθετο ένα μέρος των ψηφοφόρων του και οι οποίοι βρίσκονται στη δεξιά του πτέρυγα. Τα ευρήματα των πρόσφατων ερευνών πάντως παρουσιάζουν μια τάση ανόδου, η οποία φέρνει χαμόγελα στο Μαξίμου. Γιατί, όμως, το κόμμα δεν μέτρησε μεγάλες απώλειες ενώ η δυσαρέσκεια των πολιτών αποτυπωνόταν μέσω κινητοποιήσεων ή μετρήσεων;
Η απάντηση είναι ότι η Κυβέρνηση, αλλά και ο Πρωθυπουργός φαίνεται περισσότερο αξιόπιστοι από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και των αρχηγών τους. Και αυτό αποτελεί ήδη μία νίκη για τη Ν.Δ., καθώς ακόμη και σε περιπτώσεις που επαναπαύεται στις δάφνες τις και επιδεικνύει αλαζονεία, δεν υπάρχει κάποιος αντίπαλος που μπορεί να σταθεί επάξια απέναντί της, να ασκήσει ουσιαστική κριτική και να αντιπαραβάλει μία σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας. Ενδεικτικό είναι ότι στις μετρήσεις που εστιάζουν στην καταλληλότητα των αρχηγών των κομμάτων, ο Μητσοτάκης έχει αφήσει πίσω του με μεγάλη διαφορά τόσο τον Στέφανο Κασσελάκη όσο και τον Νίκο Ανδρουλάκη, οι οποίοι μάχονται για τη δεύτερη θέση.
Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός ζητά τη στήριξη των πολιτών όχι μόνο στο κόμμα του, αλλά και στον ίδιο. Γνωρίζει ότι παρέχει μία σταθερότητα που αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να εγγυηθούν οι υπόλοιποι. Παράλληλα, τα κορυφαία στελέχη της παράταξής του έχουν αναλάβει υπηρεσία, ώστε να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους και να δώσουν άλλη μία μεγάλη νίκη στο κόμμα.
