Του Άγγελου Μπαλαρά,
Όχι, ο τίτλος αυτός δεν αναφέρεται στο Halloween. Ούτε σχετίζεται με το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη «Νυχτερίδες και αράχνες», παρ’ ότι πράγματι δέχτηκε κάποιες μικρές επιρροές από αυτό. Για να αποσαφηνίζεται σιγά-σιγά το μυστήριο, ο τίτλος του παρόντος άρθρου χωρίζεται σε δύο σκέλη και μας πάει προς Ισπανία μεριά. Αρχικά, το πρώτο – νυχτερίδες – παραπέμπει στη Βαλένθια και συγκεκριμένα στην ομώνυμη ομάδα της πόλης, το παρατσούκλι της οποίας είναι αυτό το μικροσκοπικό ιπτάμενο θηλαστικό (που φιγουράρει και στο έμβλημα του συλλόγου). Το δεύτερο σκέλος του τίτλου – δηλαδή τα φαντάσματα – αναφέρεται στο νέο γήπεδο της ομάδας και για να ακριβολογούμε, στη μη κατασκευή αυτού. Ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο με πλούσιο παρασκήνιο, το οποίο κατέληξε να «πονάει» επί 17 χρόνια την ομάδα της ανατολικής Ισπανίας.
Estadi de Mestalla: έμβλημα όλης της πόλης
Αυτή τη στιγμή, η ομάδα της Βαλένθια αγωνίζεται στο ιστορικό και πατροπαράδοτο «σπίτι» της, το Mestalla. Το, ομολογουμένως, πολύ όμορφο και άκρως ποδοσφαιρικό γήπεδο των «Νυχτερίδων» είναι κατασκευής του 1923, αλλά πολλάκις ανακαινισμένο. Σήμερα, μπορεί να φιλοξενήσει έως και 49,430 θεατές, όντας το 8ο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας. Οι απότομες εξέδρες του γηπέδου δημιουργούν ένα επιβλητικό περιβάλλον, ειδικά για κάποιον που βρίσκεται μέσα στο χορτάρι. Στις κερκίδες του κυριαρχούν, επίσης, το πορτοκαλί και μαύρο χρώμα, σήμα κατατεθέν του συλλόγου, αλλά και της ίδιας της πόλης. Σημειώνεται ότι το όνομα του γηπέδου προήλθε από το αρδευτικό κανάλι, το οποίο τροφοδοτούσε με νερό την πόλη.
Ανά τα χρόνια η χρήση του γηπέδου έχει περάσει από πολλά κύματα, το ίδιο και η χωρητικότητα και η ονομασία του. Κατά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (1936 – 1939), οι εσωτερικοί χώροι των εγκαταστάσεων χρησιμοποιήθηκαν ως αποθήκες, ενώ οι τότε κερκίδες καταστράφηκαν σε βομβαρδισμούς. Επιπροσθέτως, το 1957 το γήπεδο υπέστη σοβαρές ζημιές λόγω πλημμύρας. Οι ουκ ολίγες ανακατασκευές οδήγησαν τη χωρητικότητα του γηπέδου σε δυσθεώρητα ύψη, ακόμα και στους 60,000 καθήμενους! Αναφορικά με το όνομα του γηπέδου, αυτό παραδοσιακά ήταν το Mestalla με μία μόνο εξαίρεση. Το 1969, το γήπεδο ονομάστηκε «Estadio Luis Casanova», προς τιμήν του τότε προέδρου του συλλόγου. Κάτι που διήρκησε αρκετό καιρό, έως ότου το 1994, με απόφαση του ιδίου, το γήπεδο έλαβε ξανά την αρχική του ονομασία. Να σημειωθεί επίσης ότι στα χρόνια λειτουργίας του γηπέδου αυτό έχει αποτελέσει έδρα της εθνικής Ισπανίας και έχει φιλοξενήσει αναμετρήσεις Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και τελικούς Copa Del Rey, αναδεικνύοντάς το ως ένα πολυχρηστικό γήπεδο για όλη τη χώρα. Μετρώντας 100 χρόνια ύπαρξης, το γήπεδο αυτό πλέον θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης της Βαλένθια και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατά της, με χιλιάδες τουρίστες να το επισκέπτονται ετησίως.
Nou Mestalla: 15 χρόνια στα… μπετά
Ένα τέτοιο γήπεδο, όσο ιστορικό και αν είναι, δεν παύει να χρήζει αναβάθμισης, ειδικά στη σύγχρονη εποχή. Όλα τα κλαμπ του πλανήτη, το καθένα στον δικό του χρόνο, φτάνουν σε αυτή τη διαπίστωση/σημείο καμπής. Ένα καινούριο γήπεδο δίνει επιπλέον έσοδα, κύρος, προσελκύει κόσμο και δίνει μια ξεχωριστή ώθηση σε μια ομάδα. Έτσι σκέφτηκαν και οι ιθύνοντες της Βαλένθια και εκκίνησαν το project για το «νέο» Mestalla (“Nou” Mestalla). Ο χώρος που βρίσκεται το παλιό Mestalla δεν επαρκεί για την ανέγερση ενός σύγχρονου και μεγαλύτερου γηπέδου, οπότε και βρέθηκε μια έκταση 4 χιλιόμετρα μακριά από τη φυσική έδρα της ομάδας. Ο προϋπολογισμός για το χλιδάτο «σπίτι» της Βαλένθια υπολογιζόταν περίπου στα 300 εκατομμύρια ευρώ και η χωρητικότητα του έως και τις 80,000 θέσεις! Τα χρήματα αρχικά θα δανείζονταν από την πολιτεία και θα αποπληρώνονταν από την παραχώρηση του παλιού Mestalla στο κράτος, μετά την παράδοση του νέου γηπέδου στα χέρια της Βαλένθια. Η εκκίνηση δόθηκε το 2007…
Ωστόσο από το 2009, λόγω οικονομικών προβλημάτων, η κατασκευή έχει μείνει με τα μπετά «γυμνά», όπως φαίνεται και στην εικόνα εξωφύλλου. Βλέπετε, οι ένδοξες μέρες της ομάδας – που το 2000 – 2001 βρισκόταν σε τελικούς champions league – είχαν δώσει τη θέση τους στα χρέη και στη μάχη για την παραμονή στην κατηγορία. Τα χρέη ύψους 550 εκατομμυρίων ευρώ αποκαλύφθηκαν μετά την παραίτηση του τότε προέδρου της ομάδας, Juan Bautista Soler. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γενικότερη οικονομική κρίση που «χτύπησε» εκείνη την περίοδο, οδήγησαν στην αποκαρδιωτική εικόνα που αντικρίζεται σήμερα με ημιτελές και παρατημένο κτίσμα του γηπέδου. Το 2013, το πλάνο επανεξετάστηκε και αποφασίστηκε η μείωση της χωρητικότητας, χωρίς αυτό να «ξεκολλήσει» τις διαδικασίες από το τέλμα στο οποίο είχαν βρεθεί. Ο σύλλογος την προηγούμενη δεκαετία πραγματοποίησε πολλές διαπραγματεύσεις με υποψήφιους χορηγούς, ωστόσο καμία δεν τελεσφόρησε. Σημαντικότατο γεγονός στο να γυρίσει το «χαρτί» αποτέλεσε η εξαγορά του κλαμπ από τον επιχειρηματία Peter Lin (Σιγκαπούρη) το 2014. Η δυσκολία που υπήρχε σε αυτή τη φάση ήταν η έλλειψη ευελιξίας, αφού η παρουσία του κυρίως «σκελετού» της φέρουσας κατασκευής του γηπέδου περιορίζει τις τροποποιήσεις που μπορούσαν να γίνουν. Μετά από χρόνια διαβουλεύσεων και διακανονισμών επί του project μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων, η νέα διοίκηση συμπορεύεται με την ομοσπονδία και τον δήμο, με φόντο την ολοκλήρωση του νέου Mestalla έως το 2030 και τη διοργάνωση του Mundial από την Ισπανία (μαζί με Πορτογαλία και Μαρόκο). Διαφαίνεται ότι, μετά από μια περίοδο επίπονης υπομονής, υπάρχουν οι συνθήκες ώστε το όνειρο των φιλάθλων αυτής της ιστορικής ισπανικής ομάδας μπορεί επιτέλους να γίνει πραγματικότητα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Valencia’s Nou Mestalla ‘gost ground’: After 15-year delay, will it finally be built?, theathletic.com, διαθέσιμο εδώ
