Του Ανδρέα Βλάχου,
Το “Back to Black”, το άλμπουμ του 2006 από το οποίο πήρε τον τίτλο η νέα βιογραφική ταινία της Amy Winehouse, είναι ένας δίσκος που βασίζεται σε μια εξαιρετική αντίφαση. Η μουσική γεύση από ρετρό-ποπ στοιχεία, μια ποιότητα που επεκτείνεται στη φωνή της Winehouse, η οποία παίρνει τα στυλ των θρύλων της τζαζ, όπως η Sarah Vaughan και η Billie Holiday, και τους κάνει κάτι παιχνιδιάρικα άγριο. Ωστόσο, όταν επικεντρωθεί κανείς στους στίχους αντιλαμβάνεται ότι είναι τόσο σκοτεινοί όσο τα μεσάνυχτα.
Η τελευταία φορά που η Sam Taylor-Johnson σκηνοθέτησε μια ταινία για τα ναρκωτικά ήταν το “A Million Little Pieces” το 2019, βασισμένη στα διαβόητα αναξιόπιστα απομνημονεύματα του James Frey για τον εθισμό – και την τελευταία φορά που έκανε μια ταινία για έναν θρύλο της μουσικής ήταν το “Nowhere Boy” το 2009 για τον Τζον Λένον.
Τώρα, φέρνει τους δύο μαζί σε αυτό που είναι εύκολα το καλύτερό της έργο μέχρι στιγμής: μια ζεστή, εγκάρδια δραματοποίηση, σε σενάριο του Matt Greenhalgh, της ζωής της Amy Winehouse, της λαμπρής τραγουδίστριας σόουλ από το Λονδίνο που πέθανε στα 27 της χρόνια, το 2011. Είναι μια ταινία με την απλότητα, ακόμα και την αφέλεια ενός θαυμαστικού αφιερώματος. Αλλά υπάρχει μια πολύ συναρπαστική και γλυκιά ερμηνεία από την Marisa Abela ως Amy – αν και αναμφισβήτητα αφαιρεί τα πιο «τραχιά» άκρα. Η μόνη φορά που η Abela είναι λιγότερο πειστική είναι όταν πρέπει να τσακωθεί στους δρόμους του Camden στο βόρειο Λονδίνο.
Και ο Jack O’Connell είναι μια ψύχραιμη χαρισματική και μυώδης παρουσία ως ο μη καλός σύζυγός της και ο Blake Fielder-Civil που προωθεί τον εθισμό. Ο O’Connell δεν μπορεί να μην είναι μια έξυπνη, ικανή παρουσία στην οθόνη και κάνει τον Blake πολύ πιο συμπαθητικό και λιγότερο «τρωκτικό» από ό,τι εμφανιζόταν στην πραγματική ζωή. Κι όμως μέρος του (λογικού) σημείου της ταινίας είναι ότι ήταν άνθρωπος. Φοβάται, λοιπόν, ότι η Amy θα τον άφηνε για άλλη διασημότητα και ότι οι εικόνες των μέσων ενημέρωσης είναι παραπλανητικές.
Υπάρχει μια υπέροχη σκηνή στην οποία ο Blake συναντά για πρώτη φορά την Amy στην παμπ The Good Mixer στο Camden Town (ήδη διάσημη για τη σχέση της με το cool Britannia και το Blur της δεκαετίας του ’90), σφύζει από τα κέρδη του σε ιπποδρομίες και παραμένει ασυγκίνητος όταν η ήδη συναρπασμένη Amy τον προκαλεί σε ένα παιχνίδι μπιλιάρδου, ενώ εκείνος την αφήνει αναιδώς (και εμάς) να υποθέσουμε ότι δεν ξέρει ποια είναι. Αλλά, φυσικά, το κάνει και μάλιστα την αναγκάζει με μουσικές συζητήσεις να παραδεχτεί ότι δεν έχει ακούσει ποτέ για το Leader of the Pack του Shangri-Las, το οποίο βάζει στο τζουκ μποξ και μιμείται υπερβολικά. Υπάρχει μια αυξανόμενη θλίψη στη συνειδητοποίηση ότι αυτή η εκστατική πρώτη συνάντηση είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που θα είναι πραγματικά ευτυχισμένοι μαζί.
Ίσως οποιαδήποτε ταινία για την Winehouse θα είχε μεγάλη «αντιπαλότητα» σε σύγκριση με το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ με μωσαϊκό αρχείου του Asif Kapadia, “Amy” του 2015, το οποίο απέδωσε την ίδια τη γυναίκα και επίσης έδωσε μια πιο ξεκάθαρη ιδέα για την απαιτητική μουσικότητα και τον επαγγελματισμό της, μακριά από την περσόνα των καταχρήσεων. Αλλά αυτή η ταινία προσπαθεί να κατανοήσει τον ρόλο που έπαιξε ο ρομαντισμός στη ζωή της Amy Winehouse και την αφήγηση της δυστυχίας που δημιούργησε στο έργο της: μια δηλητηριώδη πηγή έμπνευσης.
Και η ταινία της Taylor-Johnson είναι, επίσης πολύ πιο φιλικά προσκείμενη προς τον πατέρα της Winehouse, Mitch, τον οδηγό ταξί που ήταν αποξενωμένος από τη μητέρα της Amy, που επέστρεψε στη ζωή της για να βοηθήσει στη διαχείριση της καριέρας της και τη διάσημη συμβουλή να μην πάει στην απεξάρτηση. Ο Mitch χαίρει καλύτερης μοίρας εδώ γιατί έχει ερμηνευτή με μεγάλη γοητεία από τον Eddie Marsan. Πραγματικά αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να γυριστεί μια εξίσου καλή ταινία με το όνομα Mitch απλά για αυτή τη μοναχική και πολύπλοκη φιγούρα.
Καταληκτικά, το “Back to Black” είναι ουσιαστικά μια ευγενική, συγχωρητική ταινία και υπάρχουν άλλοι, πιο σκληροί, πιο ζοφεροί τρόποι για να βάλεις τη ζωή της Winehouse στην οθόνη – αλλά η Abela μεταδίδει την τρυφερότητά της, και ίσως το πιο οδυνηρό από όλα τα χαρακτηριστικά της, τα νιάτα της που έρχεται σε αντίθεση με αυτή τη σκληρή εικόνα και απόκοσμα ώριμη φωνή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Back to black, imdb.com, διαθέσιμο εδώ.
