Της Γεωργίας Διπλού,
Έχω ακούσει και έχω βιώσει καταστάσεις χειριστικών ανθρώπων και ανθρώπων που ήταν δύσκολο να πάρουν αποφάσεις αντίστοιχα. Όταν αποδαιμονοποιείς κάτι και το αφήνεις μια για πάντα πίσω σου, τότε εκτίθεσαι και το συζητάς… Έτσι λένε… και αυτό ισχύει. Η μεγαλύτερη παγίδα ανθρώπου είναι εκείνος που μια θέλει και μια όχι. Αυτός που άθελα παίζει με τα δικά σου συναισθήματα. Ένας τέτοιος άνθρωπος λες στην αρχή ότι είναι πολύ ωραίο «τυπάκι», γιατί δείχνει όλα τα σημάδια ενός ωραίου και προσεγμένου φλερτ. Σημάδια, τα οποία είναι ξεκάθαρα σε όλους εκτός από τον ίδιο. Προσοχή όμως! Ποτέ μα ποτέ δεν λέει τίποτα, οπότε οτιδήποτε και να υποθέσεις είναι αβάσιμο και ας σου έχει δώσει με τον τρόπο του το πράσινο φως. Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που τη μια φέρεται ιπποτικά και είναι εκεί και την άλλη εξαφανίζεται εν μια νυκτί. Ενώ, όπως είπαμε σου έχει δώσει το πράσινο φως με τις πράξεις του και τις κινήσεις του, όταν θα πας να επικοινωνήσεις εκείνος δεν θα το έχει αντιληφθεί και ούτε φυσικά (!) θα έχει υποκινήσει και κάτι, για να δημιουργηθούν αυτά.
Μετά λύπης μου λέω ότι κυνηγάς την επιβεβαίωση ενός ατόμου που δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή του και δεν βλέπει «κάτω από τη μύτη του». Κανόνας στη ζωή είναι ότι δεν παρακαλάμε κανέναν για λίγη σημασία. Είναι δύσκολο να απελευθερωθούμε από τις ανασφάλειές μας, αλλά αν κάτι αξίζει προσπάθεια και επιμονή είναι αυτό. Άσε με να σου πω εγώ ότι αξίζεις πολλά. Αξίζεις πολλά, για να τρέχεις πίσω από ανθρώπους που στο κάτω κάτω δεν τους νοιάζει ιδιαίτερα η απουσία σου. Μάθε να αναγνωρίζεις τα καλά που έρχονται στη ζωή σου και μάθε να επιβραβεύεις τους ανθρώπους που είναι εκεί για εσένα.
Άσε με να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο. Σου αρέσει να χάνεις τον εαυτό σου, για να σε προσέξει ένας άνθρωπος; «Είσαι πολύ μπρουτάλ». Αυτά τα άκουγα εγώ για αρκετούς μήνες, όπως και ένα σορό άλλες κοπέλες, που ζουν μέσα από τον δυναμισμό τους και που είναι το στοιχείο του χαρακτήρα τους που τις κάνει να προχωράνε και να αισθάνονται ασφάλεια. Αυτός που σε θέλει, θα θέλει και τον δυναμισμό σου, θα του αρέσει να του λες τις ωμές αλήθειες και να μην του «χαϊδεύεις τα αυτιά», δεν θα απειλείται από αυτόν. Θα σου βγάζει μια όμορφη και φυσική θηλυκή ενέργεια, όποτε βρίσκεσαι μαζί του και αυτό είναι που χρειάζεται, χωρίς να είναι αναγκαίο να αλλάξεις εσύ συθέμελα.
Είμαι ελεύθερος/η ν’ αγαπώ όποιον θέλω. Είσαι ελεύθερος/η να αγαπήσεις και να πάρεις πίσω την αγάπη και την ενέργεια που δίνεις. Δεν κάνουμε φιλανθρωπίες με την καρδιά μας και δεν δίνουμε όλο μας το «είναι», ενώ σαν αντάλλαγμα παίρνουμε πίκρες και αδιαφορία. Όταν είσαι καλά με μια κατάσταση, δεν κλαις και δεν μισείς το πετσί σου. Και όχι, δεν ευθύνονται πάντα οι άλλοι για το πώς νιώθεις εσύ. Φταίνε, όμως, όταν ξέρουν πώς νιώθεις και αποφασίζουν να εθελοτυφλούν σαν να μην έχουν ειπωθεί ποτέ κουβέντες, σαν να μην έχουν τσακίσει ποτέ συναισθήματα και με μεγάλη άνεση πάνε στον «δεύτερο γύρο». Το καλό πάντα έρχεται μετά από μια καταιγίδα. Πάντα βγαίνει ουράνιο τόξο. Άλλες φορές γρήγορα και άλλες αργά, αλλά πάντα βγαίνει.
Οπότε κλείνοντας, θεωρώ ότι οι επιλογές μας αντικατοπτρίζουν το ποιοι είμαστε σε όλα τα επίπεδα. Το να κάνουμε καλές επιλογές φανερώνει το πόσο σεβόμαστε τον εαυτό μας και την ψυχή μας. Το να γίνουν λάθη είναι αναμενόμενο ειδικά σε μικρή ηλικία και δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε για αυτά. Το ζήτημα είναι να έχουμε το θάρρος να ξεκόψουμε και να απομακρυνθούμε όσο και αν στην αρχή μας πονάει. Μετά πάντα μας ανακουφίζει και μας απελευθερώνει. Είναι λεπτά τα όρια ανάμεσα στον φόβο και την εμπιστοσύνη. «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή». Εγώ έχω κάνει κανόνα ζωής αυτή την πρόταση, εσύ;
