Του Άγγελου Μπαλαρά,
Δεν πάει πολύς καιρός, όταν πριν από 5 μήνες – μετά το φινάλε της Εθνικής στα προκριματικά του EURO – έγραφα ότι αυτή «Επιστρέφει στη συνείδηση του Έλληνα φιλάθλου». Πράγμα το οποίο ισχύει και αποδεικνύεται από το τεράστιο ενδιαφέρον και την προσμονή που υπήρξε για τα δύο εναπομείναντα ματς της Ελλάδας, με φόντο το Ευρωπαϊκό της Γερμανίας. Μέσω του Nations League, η Εθνική Ελλάδας «έπαιξε» την πρόκριση της στα τελικά της διοργάνωσης απέναντι σε Καζακστάν και Γεωργία. Μόνη της είχε κατορθώσει να φτάσει σε αυτό το σημείο, ένα βήμα πριν την πρόκριση, βγαίνοντας από έναν «βούρκο» αφάνειας και απαξίωσης στον οποίο είχε παρέλθει τα προηγούμενα χρόνια (πάλι με δική της υπαιτιότητα). Και σημαντική υποσημείωση ως προς αυτό: αναφερόμενος στην Εθνική Ομάδα συμπεριλαμβάνω άπαντες, από τον πρόεδρο της Ε.Π.Ο. μέχρι τον τελευταίο φροντιστή της ομάδας, τους παίκτες και τους φιλάθλους. Μετά, λοιπόν, από αυτή τη σκοτεινή περίοδο ο στόχος ήταν ένας και μοναδικός: η πρόκριση σε μια μεγάλη διοργάνωση και η επαναφορά της γαλανόλευκης στο προσκήνιο. Κάτι το οποίο δεν έγινε ούτε τώρα. Για δεύτερη φορά – μετά το 2014 στη Βραζιλία, απέναντι στην Κόστα Ρίκα – η Εθνική αποκλείστηκε στα πέναλτι (0-0 καν. διάρκεια, 4-2 πεν.).
Στην Τιφλίδα, μετά από έναν εξουθενωτικό (από πολλές απόψεις) αγώνα απέναντι στη Γεωργία, οι γηπεδούχοι ήταν αυτοί που πανηγύρισαν μια ιστορική για αυτούς πρόκριση. Και η Εθνική στο «καναβάτσο». Μετά από αυτόν τον δύσκολο ως προς τη διαχείρισή του αποκλεισμό, επιχειρώ το ξεδίπλωμα των σκέψεών μου, ανοίγοντας το «μαύρο κουτί» του αποκλεισμού της Εθνικής. «Τις πταίει», δηλαδή, και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μένει εκτός μεγάλων διοργανώσεων για 10η σερί χρονιά;
H «μέθη» του Καζακστάν
Τα πράγματα είχαν ξεκινήσει ιδανικά. Στην πρώτη αναμέτρηση αυτού του mini τουρνουά, τεθήκαμε αντιμέτωποι με την εθνική ομάδα του Καζακστάν. Ένα σύνολο σκληροτράχηλο μεν (γι’ αυτό και έφτασε μέχρι εδώ), αλλά με πολλά προβλήματα δε… Οι Καζάκοι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν πρωτάθλημα εν εξελίξει και το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα βρίσκονταν για μεγάλο διάστημα σε καθεστώς προετοιμασίας. Συν ότι αυτή την περίοδο οι μουσουλμανικές χώρες τελούν το Ραμαζάνι. Έτσι, οι Ασιάτες παρέταξαν ένα αμυντικογενές πλάνο ανάγκης, το οποίο γρήγορα κατέρρευσε υπό την πίεση της Εθνικής μας. Το τελικό σκορ (5-0), έφερε ντελίριο ενθουσιασμού στις τάξεις της Ελλάδας. Άλλωστε, πόσο συχνά βλέπουμε την Εθνική μας Ομάδα να σκοράρει πέντε γκολ (τέσσερα από ημίχρονο); Όχι και πολύ… Η νίκη είναι νίκη και σε αυτό το σημείο είναι και απολύτως απαραίτητη. Όμως, αυτό που δεν έγινε τότε αντιληπτό ήταν πως ο αντίπαλός μας ήταν κατώτερος των περιστάσεων, ώστε να διεκδικήσει κάτι από το παιχνίδι. Το σκορ αυτό ήταν παραπλανητικό για τις δυνατότητες της Εθνικής και για τις ανάγκες του παιχνιδιού που ακολουθούσε. Μάλιστα η Γεωργία το είχε ξαναζήσει το έργο!
Η φοβικότητα, η ατυχία και τα λάθη στον «τελικό»
Η Γεωργία, βλέπετε, προ τετραετίας είχε ξαναβρεθεί σε ματς – πρόκριση. Το 2020 είχε αποκλειστεί από τη Βόρεια Μακεδονία (0-1, με γκολ του «τεράστιου» Goran Pandev) στην αντίστοιχη φάση, για το περασμένο EURO. Η σκληρή αυτή εμπειρία, φυσικά, είχε πεισμώσει τους Γεωργιανούς παίκτες και πορώσει τους φιλάθλους τους, οι οποίοι γέμισαν την – χωρητικότητας 54.202 θέσεων – Μπόρις Παϊχάτζε Αρένα. Η αναμέτρηση ήταν εκ προοιμίου μια δύσκολη αποστολή για την Εθνική. Οι παίκτες της Γεωργίας μπήκαν δυνατά, δείχνοντας να αντλούν ώθηση από τον κόσμο τους. Η Ελλάδα ισορρόπησε και έτσι πέρασαν τα υπόλοιπα αγωνιστικά λεπτά της κανονικής διάρκειας, χωρίς κάποια αξιόλογη φάση. Σαν να φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη… Το μόνο αξιοσημείωτο ήταν μια εκτέλεση φάουλ της Γεωργίας και τα νεύρα μεταξύ των δύο πάγκων στο φινάλε του ημιχρόνου…
Το ματς οδηγήθηκε σε έξτρα μισάωρο και ειδικά για την πλευρά της Εθνικής – που στα «χαρτιά» ήταν ποιοτικά ανώτερη – αυτό δεν δρούσε προς όφελός της. Στην παράταση το παιχνίδι ζωήρεψε, ελέω και της κούρασης που προσέφερε περισσότερους χώρους εκατέρωθεν. Το αστέρι της Γεωργίας (Kvaratskhelia) έγινε αλλαγή, το ίδιο και καίριοι παίκτες μας (π.χ. Ιωαννίδης) όντας κατάκοποι. Η Εθνική, ωστόσο, δεν βοηθήθηκε από τις αλλαγές της (ίσως αυτές να μην ήταν και προς τη σωστή κατεύθυνση), το πλάνο αν και κυριαρχικό δεν έδειχνε να οδηγεί κάπου και γενικότερα η ομάδα – συνολικά – δεν απέδωσε στο ύψος των περιστάσεων. Παρόλα αυτά, έγιναν φάσεις και υπήρξαν στιγμές. Με αποκορύφωμα το δοκάρι στην κεφαλιά του Μαυροπάνου από κόρνερ του Τσιμίκα. Μια στιγμή μπορεί να αλλάξει ολόκληρη την ιστορία… Αλλά και η ατυχία είναι μέσα στο παιχνίδι! Στα πέναλτι που ακολούθησαν όλα τα ενδεχόμενα ήταν ισοπίθανα να συμβούν. Δεν τα αποκαλούν άδικα «Ρώσικη ρουλέτα». Και η μπίλια έκατσε υπέρ των γηπεδούχων. Η αλήθεια είναι πως εκεί φάνηκε ξεκάθαρα ποια πλευρά είχε την ψυχολογία να φτάσει ως το τέλος.
Το μέλλον και οι δυσοίωνες σκέψεις
Και… αποκλεισμός! Πέναλτι χάνονται και θα χάνονται. Και οι Γεωργιανοί έχασαν ένα. Το θέμα ήταν να μην φτάσει η πρόκριση να κρίνεται σε ένα χτύπημα από τα 11 βήματα… Όσο για την επόμενη μέρα; Αδιαμφισβήτητα, αναγνωρίζεται η σταδιακή πρόοδος της Εθνικής μας Ομάδας τα τελευταία χρόνια. Όμως, είναι ξεκάθαρη αποτυχία για μια πρώην πρωταθλήτρια Ευρώπης να μην μπορεί να προκριθεί στο EURO ξεπερνώντας μια ομάδα στα «κυβικά» της, όπως η Γεωργία. Και το πρόβλημα αυτό γιγαντώνεται, αφού η Εθνική πάλι «μένει πίσω». Το μονοπάτι για τις επόμενες διοργανώσεις, αρχής γενομένης από αυτής του Mundial 2026, γίνεται ακόμα πιο δύσβατο. Αφενός γιατί στις κληρώσεις των προκριματικών φάσεων είμαστε ξεκάθαρα ανίσχυροι, αφετέρου διότι στο Nations League «ανεβήκαμε» (και μπράβο μας για αυτό) στη Β’ κατηγορία και θα αντιμετωπίσουμε ισχυρόερους αντιπάλους. Το επόμενο βήμα, επομένως, θα πρέπει να είναι ακόμα πιο αποφασιστικό, πράγμα προφανέστατα δύσκολο, γιατί η Εθνική Ομάδα δεν είναι ένας σύλλογος. Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα επί του αγωνιστικού θέματος. Η δεξαμενή παικτών είναι το δεδομένο και ο προπονητής (όποιος και να έρθει ως διάδοχος του Poyet που μάλλον «χαιρετάει») θα πρέπει να βρει τον τρόπο μέσα σε λίγο χρόνο να κάνει πολλά… Μια αποτελεσματική φόρμουλα αναζητείται.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Εθνική Ελλάδας: Δέκα «σημειώσεις» με αφορμή τον αγώνα της στη Γεωργία, gazzetta.gr, διαθέσιμο εδώ
- Εθνική Ελλάδας: Το προφίλ της Γεωργίας, αντιπάλου της γαλανόλευκης στον τελικό των playoffs για το Euro 2024, sport24.gr, διαθέσιμο εδώ
