Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1868: Έφυγε από τη ζωή ο Βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄ (Ludwig Karl August von Pfalz-Birkenfeld-Zweibrücken), ένας από τους εμβληματικότερους φιλέλληνες της εποχής και πατέρας του Όθωνα, του πρώτου Βασιλιά της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1786 στο Hotel des Deux-Ponts στο Στρασβούργο και ήταν γιος του Μαξιμιλιανού Ιωσήφ της Βαυαρίας και της Αυγούστας Βιλελμίνης της Έσσης-Ντάρμστατ. Τον Ιανουάριο του 1806, ο πατέρας του έγινε Βασιλιάς του Βαυαρικού θρόνου και έτσι ο Λουδοβίκος έγινε Πρίγκιπας και διάδοχός του. Από νωρίς ο Μαξιμιλιανός είχε φροντίσει ώστε ο γιος του να λάβει επιμελημένη παιδεία στέλνοντάς τον στο Πανεπιστήμιο του Λάντσχουτ στο Μόναχο, με βασικό του δάσκαλο και μέντορα τον Regensburg Johann Michael Sailer. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, θα έρθει σε επαφή τόσο με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό όσο και με τον ρωμαϊκό, κάτι που θα τον συνοδεύει και στην υπόλοιπη ζωή του.
Η συμμαχία του πατέρα του με τον Γάλλο μονάρχη Ναπολέοντα θα φέρει τη Βαυαρία στο πλευρό του, με τον Λουδοβίκο να λαμβάνει μέρος στον πόλεμο, παρά τη διαφωνία του για τη συμπόρευση αυτή. Μάλιστα, υπό τις οδηγίες του, τα στρατεύματα που διοικούσε κατάφεραν να νικήσουν στη μάχη του Abensberg, την 20η Απριλίου 1809. Αργότερα, το βασίλειο θα εγκαταλείψει τη Γαλλία συμπλέοντας με τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Τον Οκτώβριο του 1810 θα τελεστεί ο γάμος του με τη Δούκισσα Θηρεσία της Σαξονίας-Χιλντμπουργκχάουζεν, ενώ ο γάμος τους θα συμπέσει και με την πρώτη διοργάνωση του Oktoberfest. Έπειτα, το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης βρίσκει τον Λουδοβίκο να υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα, σε αντίθεση με το γενικότερο κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή, ιδιαίτερα μετά από το Συνέδριο της Βιέννης κατά το οποίο είχε αποφασιστεί να διατηρηθεί η υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων. Η μόρφωση του διαδόχου του βαυαρικού θρόνου αποτέλεσε και τον λόγο που υπερασπίστηκε τα ελληνικά συμφέροντα καθιστώντας τον έναν από τους κύριους φιλέλληνες της εποχής, ιδρύοντας και τον φιλελληνικό Σύλλογο του Μονάχου, ενώ διέθεσε και σημαντικά οικονομικά ποσά από την προσωπική του περιουσία για τη στήριξη των αγωνιστών.
Το 1825 ανεβαίνει στον θρόνο ύστερα από τον θάνατο του πατέρα του. Η περίοδος της βασιλείας του συνδέθηκε στενά με την αναδιαμόρφωση της Βαυαρίας, εστιάζοντας στις τέχνες και τον πολιτισμό. Από τα σημαντικότερα έργα του ήταν η Γλυπτοθήκη του Μονάχου, ένα κτίριο που βασίστηκε στο νεοκλασικό σε σχέδια του Leo von Klenze, στο οποίο φιλοξενούνταν πλήθος έργων τέχνης από πολλές ιστορικές περιόδους. Επίσης, και η δημιουργία της Πινακοθήκης του Μονάχου αποτέλεσε ορόσημο στη βασιλεία του, με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν ως μαικήνα των τεχνών.
Κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων του 1848, ο Λουδοβίκος αντιμετώπισε αυξανόμενες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις από φοιτητές και μεσαία κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα την παραίτησή του στις 20 Μαρτίου 1848 υπέρ του μεγαλύτερου γιου του, Μαξιμιλιανού. Έζησε για άλλα 20 χρόνια μετά την παραίτησή του και πέθανε σαν σήμερα το 1868 στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 81 ετών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Louis I king of Bavaria, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Ludwig I, βασιλέας της Βαυαρίας, ένας από τους μεγαλύτερους Φιλέλληνες και ευεργέτες της Ελλάδος, eefshp.org, Διαθέσιμο εδώ
