Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Ο δεύτερος μήνας του 2024 αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολος για το κυβερνών κόμμα, το οποίο δοκιμάζεται σε διάφορα μέτωπα: από τη μία, οι αντιδράσεις για τα νομοσχέδια της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών και, από την άλλη, το ζήτημα της ακρίβειας και η διεξαγωγή της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διαλεύκανση της υπόθεσης του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Η όλη διαδικασία ξεκίνησε με αργούς ρυθμούς, καθώς οι πρώτες τέσσερις συνεδριάσεις αναλώθηκαν σε διαδικαστικά ζητήματα, ενώ η πρώτη κατάθεση μάρτυρα πραγματοποιήθηκε στην έκτη! Σχεδόν έναν χρόνο μετά, έφτασε η στιγμή της κατάθεσης του πρώην Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Κώστα Αχ. Καραμανλή. Αρκεί μία παραίτηση –που έχει γίνει σημαία– για την απόδοση των ευθυνών; Αρκεί η δήλωση για ανθρώπινο λάθος, ώστε να απεκδυθεί τις κατηγορίες που τον βαραίνουν; Ή η δήλωση ότι δεν κατέστη εφικτή η αναδιαμόρφωση του Δημοσίου; Και πώς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, αφού πρόσφατα αποκαλύφθηκε δημοσίως ότι προσελήφθησαν 210 άτομα εκτός Α.Σ.Ε.Π., που προέρχονται (τυχαία;) από την εκλογική του περιφέρεια.
Από την εν λόγω κατάθεση μπορούμε να εξάγουμε τα εξής συμπεράσματα: η ευθύνη του πρώην Υπουργού είναι ΜΟΝΟ πολιτική και την ανέλαβε με την παραίτησή του –έστω για την τιμή των όπλων– ως ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των νεκρών. Το λάθος ήταν ανθρώπινο και αποδίδεται στον σταθμάρχη που τοποθετήθηκε στη συγκεκριμένη θέση, έχοντας λάβει ελλιπή εκπαίδευση και, φυσικά, πάντα οι ευθύνες βαραίνουν τους προηγούμενους, στην προκειμένη περίπτωση τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Παράλληλα, δήλωσε πως δεν φέρει καμία ευθύνη για τη μη τήρηση των κανονισμών, ενώ απάντησε προκλητικά για το εξώδικο που έστειλε η Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης, «παίζοντας» με τις λέξεις…
Μια μέρα μετά την κατάθεση, η εφημερίδα Δημοκρατία αποκάλυψε ότι το 2021 ο Φίλιππος Τσαλίδης, τότε Διευθύνων Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, «έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου» στον Υπουργό, αποστέλλοντας σχετικό έγγραφο, αλλά δεν εισακούστηκε.
Από πού προκύπτει η έπαρση του Καραμανλή; Από το γεγονός ότι τα πολιτικά πρόσωπα προστατεύονται λόγω της ασυλίας; Από τη στήριξη που έλαβε στις πρόσφατες εκλογές; Από την αίσθηση ότι είναι άτρωτος, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα και κάποιοι ζητούν την απόδοση Δικαιοσύνης; Με αυτό το ύφος, το προκλητικό και επιθετικό, δεν επιδεικνύεται σεβασμός. Η όποια ανάληψη της ευθύνης από την πλευρά του φαίνεται πως κράτησε λιγότερο από δύο μήνες, ώστε να «κοπάσει» η καταιγίδα, και ξανά προς τη Βουλή τράβηξε. Άραγε, ο τρόπος με τον οποίο ανέλαβε την ευθύνη ικανοποιεί τους 24.651 ψηφοφόρους του;
Προς το παρόν βλέπουμε μηδενική ενσυναίσθηση, μηδενική μεταμέλεια. Ας ελπίσουμε ότι στο τέλος της διαδικασίας θα αποδοθούν ευθύνες και δεν θα αθωωθούν οι ένοχοι.
