Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
960: Ξεκινάει στην Κίνα μια νέα δυναστεία, που θα αλλάξει τη μορφή της αχανούς χώρας που κράτησε την εξουσία για πάνω από τρεις αιώνες. Ο λόγος για τη δυναστεία των Song με ιδρυτή της τον Taizu, ο οποίος σφετερίστηκε τον θρόνο καταλύοντας την προηγούμενη δυναστεία των Zhou.
Η νέα αυτή δυναστεία είχε να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις. Αρχικά για ένα διάστημα η εξουσία της περιοριζόταν στο βόρειο τμήμα της χώρας με πρωτεύουσα την Bianjing (Μπιαντζίνγκ) — θα μπορούσαμε να την τοποθετήσουμε, με σημερινούς γεωγραφικούς όρους, στην ευρύτερη ανατολική Κίνα. Εκεί, η ηγεμονία της δυναστείας ξεκινά με την αρχή της θεμελίωσής της, το 960, και εκτείνεται μέχρι το 1127, όταν χάνεται από μια νέα δύναμη που κάνει την εμφάνισή της, αυτή των Jin. Ακολούθησαν διάφορες πολεμικές συγκρούσεις, γνωστοί ως Πόλεμοι Song-Jin, με αποτέλεσμα τη σταδιακή υποχώρησή τους και τη δημιουργία μιας νέας έδρας στα νότια, πέρα από τον ποταμό Huai (Χουάι), με πρωτεύουσα τη Lin’an, όπου θα διατηρήσουν την εξουσία τους μέχρι την πτώση της δυναστείας το 1279.
Είναι αξιοσημείωτο πως μέσα σε όλο αυτό το διάστημα υπήρξε ιδιαίτερη άνθηση σε πολλούς τομείς τόσο στις επιστήμες και τη φιλοσοφία (με τους Cheng Yi, Zhu Xi και άλλους) όσο και στην τεχνολογία με ιδιαίτερη έμφαση στα πολεμικά όπλα. Είναι χαρακτηριστικό πως στην περίοδο της δυναστείας των Song τοποθετείται η ανακάλυψη της πυρίτιδας, ενός μέσου που θα αλλάξει πλήρως τον τρόπο που θα διεξάγονταν οι μάχες τόσο στην ανατολή όσο και στη δύση. Επιπλέον, εξελίξεις συναντάμε και στον οικονομικό τομέα με την εμφάνιση των χαρτονομισμάτων στις συναλλαγές, μια χρήση που φτάνει μέχρι και τις μέρες μας. Παράλληλα με όλα αυτά τα γεγονότα, συναντάμε και μια δημογραφική αύξηση, κάτι που είναι λογικό με τη γενικότερη ανάπτυξη που επικρατούσε.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να δούμε λίγα πράγματα και για τον ιδρυτή της δυναστείας, τον αυτοκράτορα Taizu. Γεννημένος το 927 στην περιοχή Luoyang, ως Zhao Kuangyin, ήταν γιος στρατιωτικού διοικητική και, έτσι, μεγάλωσε με κάποια βασικά μαθήματα γύρω από την τέχνη του πολέμου, ενώ ήταν και δεινός τοξοβόλος. Μερικά χρόνια αργότερα, αφού είχε μεγαλώσει, εντάχθηκε στον στρατό του Guo Wei, βοηθώντας τον στην καταστολή της εξέγερσης του Li Shouzhen. Έπειτα, ακολούθησε μια ανοδική πορεία στον στρατό, κατακτώντας διάφορα αξιώματα.
Όλα αυτά τού δημιούργησαν μεγαλύτερες προσδοκίες αποβλέποντας όλο και ψηλότερα. Έτσι, ηγήθηκε του πραξικόπημα στη γέφυρα Chen και δεν άργησε να καθαιρέσει τον αυτοκράτορα Gong, τον τελευταίο της δυναστείας των Zhou. Ο Zhao Kuangyin γίνεται πλέον αυτοκράτορας Taizu και επί της βασιλείας του ενοποιήθηκε μεγάλο μέρος της Κίνας. Για να μπορέσει να επιβληθεί και να διαρκέσει στον χρόνο, πήρε πολλές εξουσίες πάνω του, μειώνοντας τη δύναμη των στρατηγών του, ενισχύοντας άτομα της κρατικής διοίκησης. Η ηγεμονία του, τελικά, διήρκεσε δεκαεπτά χρόνια, μέχρι το 976, οπότε και πέθανε με τον μικρότερο αδελφό του να τον διαδέχεται—παρόλο που είχε δύο μεγάλους γιους.
Μέσα, λοιπόν, από τη δυναστεία των Song, η Κίνα πέρασε σε μια νέα περίοδο, αλλάζοντας πολλά από τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της και προχωρώντας μπροστά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Song dynasty, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- China in 1000 CE The Most Advanced Society in the World, afe.easia.columbia.edu, Διαθέσιμο εδώ
- Song Dynasty, worldhistory.org, Διαθέσιμο εδώ
- Taizu, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
