Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση της χώρας μας βρίσκεται και πάλι «όμηρος» των καταλήψεων. Αφορμή, αυτήν τη φορά, η πρόθεση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη να νομοθετήσει τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων. Την ώρα που η εκπαιδευτική διαδικασία και η εξεταστική περίοδος έχουν τιναχθεί στον αέρα και η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών έχουν ν’ ανησυχούν, εκτός από τον προγραμματισμό των σπουδών τους και για τη σωματική τους ακεραιότητα, πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες αρνούνται να επιτελέσουν το καθήκον τους, εν προκειμένω ν’ αποκαταστήσουν τη νομιμότητα. Στο ίδιο έργο θεατές βρισκόμαστε και πάλι…
Ας τα πάρουμε από την αρχή: Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. αποφάσισε να προχωρήσει στη νομοθέτηση της δυνατότητας ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων. Το κάνει, θεωρώντας ότι υφίσταται συνταγματικά νόμιμη φόρμουλα, η οποία δεν καθιστά το εν λόγω Νομοσχέδιο αντιβαίνον στο ισχύον άρθρο 16 του Θεμελιώδους Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, η συνταγματικότητα ή μη της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης του ακαδημαϊκού τοπίου της χώρας μπορεί να κριθεί δεσμευτικά μόνο από τα όργανα τα οποία η Πολιτεία και το ίδιο το Σύνταγμα έχουν επιφορτίσει με την ανάλογη αρμοδιότητα. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της παράνοιας που επικρατεί στον τόπο μας, το γεγονός ότι εμφανίζονται ως υπερασπιστές του άρθρου 16 και της συνταγματικής νομιμότητας, εν γένει, άτομα που συμμετέχουν σε πολιτικά σχήματα των οποίων διακηρυγμένος στόχος είναι η ανατροπή του Πολιτεύματος και, φυσικά, η κατάλυση του Συντάγματος!
Κατά τα λοιπά, όσοι πραγματοποιούν τις καταλήψεις κτηριακών εγκαταστάσεων των Πανεπιστημίων κι εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία αυτών διαπράττουν παράνομες ενέργειες. Το ίδιο, φυσικά, κι όσοι ασκούν βία εις βάρος συμφοιτητών τους, μόνο και μόνο επειδή οι τελευταίοι διαφωνούν με τις πράξεις τους. Κι εδώ έρχεται ο ρόλος της πολιτικής και ακαδημαϊκής ηγεσίας της Παιδείας: Εφόσον διαπιστώνουν την τέλεση παρανόμων πράξεων, οφείλουν ν’ αποκαταστήσουν τη νομιμότητα και την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Προς ώρας, όχι μόνο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά Υπουργείο Παιδείας και Πρυτανικές Αρχές «πετούν» ο ένας στον άλλο το «μπαλάκι» των ευθυνών: Από τη μία, ο αρμόδιος Υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης κωλυσιεργεί στην κατάθεση του νομοσχεδίου. Αυτό συμβαίνει, κυρίως, διότι τόσο στον χώρο των δημοσίων Α.Ε.Ι. όσο και σε αυτόν της παροχής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από ιδιώτες (κολλέγια κ.λπ.), υφίστανται ισχυρά λόμπι «γαλάζιου χρώματος» που ξε-βολεύονται, εφόσον ιδρυθούν μη κρατικά Πανεπιστήμια. Την ίδια στιγμή, η Κυβέρνηση δείχνει τους Πρυτάνεις ως υπευθύνους για τη μη εφαρμογή των νομικών προβλεπομένων για την αποτροπή και τον τερματισμό των καταλήψεων. Προφανώς, οι Πρυτανικές Αρχές φέρουν πολύ μεγάλη ευθύνη, τόσο για τα σημερινά έκτροπα όσο και για την παγίωση του καθεστώτος ανομίας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση που διετάχθη από την Εισαγγελία Αθηνών βάζει στο «κάδρο των ευθυνών» όχι μόνο τους καταληψίες, αλλά και τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων, καθώς αφορά τ’ αδικήματα της διατάραξης δημοσίας υπηρεσίας, της παράνομης βίας, αλλά κι αυτό της παράβασης καθήκοντος.
Από εκεί και πέρα όμως, είναι φανερό ότι ο Πιερρακάκης προσπαθεί κατ’ εντολή Μητσοτάκη να κάνει μια πρόχειρη διαχείριση της κατάστασης και να μη δώσει οριστική λύση. Πιέζει τους Πρυτάνεις να διεξάγουν μαθήματα κι εξετάσεις «ηλεκτρονικά», όπως συνέβη επί καραντίνας. Τους πιέζει να υιοθετήσουν, δηλαδή, μία μέθοδο η οποία είναι γνωστό και στον πλέον αδαή ότι μειώνει την ποιότητα των παραδόσεων πανεπιστημιακών μαθημάτων και να δεχθούν να συμμετέχουν στον τραγέλαφο των διαδικτυακών εξετάσεων, που η αποτελεσματική επιτήρηση είναι αδύνατη και που τα αποτελέσματα δε θ’ αντικατοπτρίζουν την ικανότητα και την εργατικότητα των φοιτητών, αλλά μάλλον την εφευρετικότητα και την οργάνωσή τους στην… αντιγραφή. Μια μέθοδος διδασκαλίας κι εξέτασης η οποία εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, ένεκα δηλαδή μιας ακραίας συγκυρίας, κατά την οποία η υγεία και η ζωή των πολιτών βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο, θα πρέπει να εφαρμοστεί και σε συνθήκες γενικής ομαλότητας. Γιατί; Διότι μια ισχνή μειοψηφία φασιστοειδών το επιβάλει! Τ’ αρμόδια όργανα του κράτους, λοιπόν, ουσιαστικά δικαιώνουν την παρανομία και την κοινή αλητεία, ώστε να είναι όλοι λίγο-πολύ ευχαριστημένοι: Και οι μπαχαλάκηδες θα κάνουν την επαναστατική τους γυμναστική ατιμώρητοι και η εξεταστική δεν θα χαθεί και όλοι οι φοιτητές θα περάσουν τα μαθήματα και οι διοικήσεις των Α.Ε.Ι. θα βγουν από τη δύσκολη θέση και η Κυβέρνηση θα κερδίσει χρόνο. Ελλάς το μεγαλείο σου!
Είναι προφανές ότι η ανωτέρω συμπεριφορά της Κυβέρνησης μόνο μεταρρυθμιστική πολιτική δεν αποτελεί. Αποτελεί κουτοπόνηρη ρουσφετολογική κομματάρχη παλαιάς κοπής. Αυτό, άλλωστε, είναι και το πνεύμα που διακατέχει την κυβερνητική πλειοψηφία, όσο κι αν τα «λιβανιστήρια» του Μητσοτάκη πασχίζουν να μας παρουσιάσουν το αντίθετο. Το ζήτημα είναι ότι και πάλι «την πληρώνουν» οι πολλοί, οι νομοταγείς, οι συνεπείς. «Την πληρώνει» ο μέσος φοιτητής, ο οποίος σπουδάζει με χιλιάδες στερήσεις αυτού και της οικογενείας του, που πασχίζει να πάρει το πτυχίο του, για να προγραμματίσει όσο μπορεί τη ζωή του. Να συνεχίσει ενδεχομένως τις σπουδές του σ’ επόμενο στάδιο, να βρει δουλειά, να πάει στρατό αν είναι άντρας. «Την πληρώνει» ο μέσος γονιός, ο οποίος δουλεύει σκληρά και νυχθημερόν, στερούμενος πολλές φορές ο ίδιος το φαγητό και τη θέρμανσή του, ώστε να βοηθήσει τα παιδιά του να σπουδάσουν και να διεκδικήσουν μια ζωή καλύτερη από τη δική του. «Την πληρώνει», γενικότερα, ο Έλλην φορολογούμενος, ο οποίος πληρώνει από το υστέρημά του το κράτος για να μπορεί να επιδιορθώνει τις ζημιές που άφησε πίσω του ένας όχλος κακομαθημένων που έχει μάθει να λειτουργεί εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, χωρίς να βιώνει τις συνέπειες. Και ποιος να νοιαστεί για το δράμα όλων των ανωτέρω; Μέσοι άνθρωποι, γονείς, φοιτητές έχουν την ατυχία να συγκροτούν μια μεγάλη πλειοψηφία.
Στις μέρες, όμως, για να νοιαστεί το σύστημα για σένα πρέπει να είσαι μέλος ακραίας μειοψηφίας και να ζητάς επιτακτικά ό,τι παράλογο σου έρθει στο μυαλό. Γιατί να ενδιαφερθεί ο Μητσοτάκης για τα δικαιώματα των ανθρώπων που αποτελούν το πιο παραγωγικό και το πιο ελπιδοφόρο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας; Έχει ν’ ασχοληθεί με το «δικαίωμα» των ομόφυλων ζευγαριών να παντρεύονται και να τεκνοποιούν. Ομοίως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αντί να υιοθετήσει τα αιτήματα όλων αυτών των λαϊκών οικογενειών, αντί να ξανακάνει τα μέλη τους βάση του, ασχολείται με τη δημιουργία νέων μορφών οικογένειας δυο μπαμπάδων και δυο μαμάδων.
Τα μη κρατικά Πανεπιστήμια θα έρθουν στην Ελλάδα όχι ως κάποια ρηξικέλευθη μεταρρύθμιση, αλλά ως αναγκαιότητα, βάσει της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η αγορά εργασίας στη χώρα μας. Υπό νορμάλ συνθήκες, θα μπορέσουν τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια να τραβήξουν και τα δημόσια προς τα πάνω, στο πλαίσιο ενός υγιούς ανταγωνισμού. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι κι αυτά θα λειτουργήσουν υπό μία πολιτική ηγεσία, η οποία στην κορυφή της ιεραρχίας τοποθετεί την αναπαραγωγή του εαυτού της στην εξουσία και την εξυπηρέτηση συμφερόντων ημετέρων και δυναμικών μειοψηφών. Και το Harvard να έρθει, στην Ελλάδα του 2024 θα έρθει…
