Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Η προτροπή του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που διαφωνούν με την επέκταση των δικαιωμάτων πολιτικού γάμου και τεκνοθεσίας στα ομόφυλα ζευγάρια ν’ απέχουν από τη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή, αντί να καταψηφίσουν, αποτελεί κορυφαίο δείγμα αλαζονείας. Οι διαφωνούντες, όμως, θα δεχτούν να καταγραφούν ως αδικαιολογήτως (για την Ιστορία και την πραγματική Κοινωνία) απόντες;
Για τον σημερινό Πρωθυπουργό, όπως και για τους υπόλοιπους εκπροσώπους των «πολιτικών τζακιών», τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: είτε ο βουλευτής θα σηκώνει το χέρι του για να επικυρώσει τις αποφάσεις του αρχηγού είτε δεν έχει λόγο ύπαρξης στην αίθουσα του Κοινοβουλίου. Οι Υπουργοί, οι Βουλευτές, τα στελέχη, οι ψηφοφόροι υπάρχουν απλώς για να υποστηρίζουν το όραμα και το συμφέρον του ηγέτη τους. Το αν η συνείδηση κάποιου επιτάσσει να πάει αντίθετα προς τις αποφάσεις της ηγεσίας εντάσσεται στα «ψιλά γράμματα». Το αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος διαφωνεί τεκμηριωμένα, μικρή σημασία έχει μιας και –σε τελική ανάλυση– ο αρχηγός δεν ρώτησε τη γνώμη του. Το ότι ο βουλευτής έχει ν’ απολογηθεί στο εκλογικό σώμα της Περιφέρείας του ουδόλως αφορά την ηγεσία, μιας και τον θεωρεί αναλώσιμο.
Πλέον, ο επικεφαλής της κυβερνώσας παράταξης, επιχειρεί να περιστείλει ακόμα και το δικαίωμα του βουλευτή της να εκφράσει τη διαφωνία του διά της ψήφου του. Γιατί μια μαζική καταψήφιση ενός νομοθετήματος που ο Μητσοτάκης έχει θέσει στην κορυφή της ατζέντας του κι επιμένει εμμονικά σε αυτό, θα αποτελούσε ρήγμα στο προφίλ παντοκράτορα που έχει χτίσει. Γιατί φοβάται, μέχρι τελευταία στιγμή, μήπως κάποιο από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης που θεωρούσε ότι σίγουρα θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο αλλάξει στάση, για τον οποιονδήποτε λόγο. Έτσι, πρέπει να πέσει ο αριθμός των παρισταμένων βουλευτών, επί του οποίου θα προκύψει η υπερψήφιση ή η καταψήφιση. Ο Πρωθυπουργός κάνει τη «χάρη» σε όσους βουλευτές του (και είναι πολλοί) διαφωνούν, απλώς να μην εμφανιστούν. Τυπικά, δεν θέτει στα μέλη της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας κομματική πειθαρχία. Ουσιαστικά, όμως, έστειλε το μήνυμα ότι όποιος κάνει το λάθος να καταψηφίσει αυτήν την –τεραστίας σημασίας για τον ίδιο και τον κύκλο του μεταρρύθμιση– μπαίνει στη «μαύρη λίστα»…
Κι εντάξει, ο Μητσοτάκης έχει εισέλθει στη ζώνη στην οποία εισέρχονται λίγο-πολύ όλοι οι ηγέτες, πόσο μάλλον όταν από την ιδιοσυγκρασία και την πολιτική τους συγκρότηση λείπει η τριβή με την πραγματική κοινωνία: Έχει αρχίσει ν’ απέχει από τη λογική και την πραγματικότητα. Περιτριγυρίζεται από πιστούς της «αγίας οικογένειας», οι οποίοι τον πείθουν ότι έχει δεσμεύσει εσαεί στο πλευρό του τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης και της «γαλάζιας» βάσης και πλέον μπορεί να περάσει στο στάδιο του πλήρους μετασχηματισμού της Ν.Δ. σ’ ένα υβρίδιο φιλελεύθερου κόμματος, το οποίο θα εισάγει και θα επιβάλλει στην Ελλάδα το σύνολο της ορθοπολίτικης ατζέντας, προκειμένου να προσεταιριστεί παραδοσιακά ακροατήρια της εγχώριας Αριστεράς. Οι ίδιοι οι βουλευτές, όμως, του κυβερνώντος κόμματος τι κάνουν;
Τις τελευταίες ημέρες ορισμένοι εξ’ αυτών που παρουσιάζονταν αρνητικοί στοn γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφύλων ζευγαριών, φαίνεται πως τελικά δεν θα τα καταψηφίσουν. Άλλοι θ’ απέχουν, πλασαριζόμενοι κουτοπόνηρα, σαν πιστοί στις αρχές τους, αλλά διευκολύνοντας, παράλληλα, την υπερψήφιση αυτού στο οποίο, κατά τ’ άλλα, αντιτίθενται. Άλλοι πάλι θα προχωρήσουν σε μεγαλοπρεπέστατη κυβίστηση και θα δώσουν τη θετική τους ψήφο, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενά τους, προ ολίγων ημερών, μιας και δήθεν πείστηκαν από τη συνέντευξη Μητσοτάκη στην Ε.Ρ.Τ. Θα πουν ότι η απουσία δυνατότητας χρήσης παρένθετης μητέρας, ώστε ν’ αποκτήσουν παιδιά με το δικό τους βιολογικό υλικό οι ομοφυλόφιλοι, αίρει τις επιφυλάξεις τους. Την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι θα μπορούν κι επισήμως ως ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά που διαβιούν σε ιδρύματα, άρα εξακολουθεί να υφίσταται μία μορφή τεκνοθεσίας γι’ αυτούς! Εν ολίγοις, θα επιχειρήσουν να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη της κοινής γνώμης μόνο και μόνο για να μην πάνε κόντρα στον Μητσοτάκη.
Υπάρχουν κι αυτοί οι οποίοι, όντως, θα καταψηφίσουν. Ο πρώην Πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος της Ν.Δ., Αντώνης Σαμαράς, προέβη σε μια ακόμα δημόσια διαφοροποίηση από τη γραμμή Μητσοτάκη. Μήπως, όμως, τελικά τόσο αυτός όσο κι αυτοί που συμμερίζονται τις απόψεις του κινούνται εκ του ασφαλούς, χωρίς να κάνουν κάτι ουσιαστικό προκειμένου ν’ αποτρέψουν την ψήφιση ενός νομοθετήματος που, σύμφωνα με τους ίδιους, προσβάλλει τον σκληρό πυρήνα του αξιακού τους συστήματος; Γιατί δεν προχωρούν σε συντεταγμένες ενέργειες στη βάση και στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος, ώστε ν’ αποτραπεί η ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου; Τη στιγμή μάλιστα που, σύμφωνα με τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, η συντριπτική πλειοψηφία των Νεοδημοκρατών συμφωνεί μαζί τους. Γιατί δεν συλλέγουν χιλιάδες υπογραφές μελών και δεν συντονίζουν μαζικές παραιτήσεις ανθρώπων που κατέχουν θέσεις στο κόμμα; Γιατί δεν παραιτούνται ακόμα και οι ίδιοι από τις βουλευτικές τους έδρες; Μήπως απλά βολεύει η κατοχύρωση ενός «παραμάγαζου» εντός του κυβερνώντος κόμματος;
Ζούμε ιστορικές στιγμές. Είναι ευχή και κατάρα για κάποιον να ζει και να πολιτεύεται σ’ ενδιαφέροντες καιρούς. Αργά ή γρήγορα όμως, οι καιροί αυτοί απαιτούν από τον καθέναν να σηκώσει το ανάστημά του, προκειμένου να αφήσει το αποτύπωμά του επ’ αυτών. Κι αν ακόμη οι συγκυρίες είναι τέτοιες που μια μάχη μοιάζει χαμένη, ας αναλογιστούν ορισμένοι ότι υπήρξαν μάχες που οι τυπικά ηττημένοι ήταν οι ηθικά δικαιωμένοι, οι πραγματικοί νικητές…
