Της Μαρίας Κουλούρη,
Λένε συχνά πως οι άνθρωποι, όταν ασχολούνται με κάτι που αγαπούν πολύ, αφοσιώνονται σε αυτό με όλο τους το «είναι». Κάποια στιγμή, όμως, αυτή η «ήρεμη» —σχεδόν μονότονη— καθημερινότητά τους διαταράσσεται από γεγονότα και πρόσωπα που τους επηρεάζουν και τους ανατρέπουν ολόκληρη τη ζωή. «Θύμα» μιας σχετικής κατάστασης αποτελεί ο Χριστόδουλος Παυλίδης, ο ήρωας του βιβλίου του Μένιου Σακελλαρόπουλου Πορφυρός Κώδικας, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος, αν και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θράκης, ασχολείται με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή. Μάλιστα, ειδικεύεται στην αθλητική δημοσιογραφία, έχοντας συνδέσει το όνομά του με μεγάλα αθλητικά γεγονότα και αθλητικές τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές. Γεννήθηκε στον Πειραιά, ασχολείται με τη δημοσιογραφία από 16 ετών, ενώ είναι μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων, της Πανελλήνιας Ένωσης Αθλητικού Τύπου, της ΕΣΗΕΑ, καθώς και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί 4 φορές. Έχει συνεργαστεί με γνωστές εφημερίδες όπως «Φως», «Βραδυνή», «Έθνος», “Sportime” κ.ά., ενώ έχει δουλέψει στα ραδιόφωνα «ΕΡΑ», “Sport FM” και “Sport 24 Radio”. Η αγάπη του για τη συγγραφή τον έχει οδηγήσει στην έκδοση δεκάδων βιβλίων, με τα αντίτυπά τους να ξεπερνούν τα 380.000. Κάποια από τα έργα του είναι Ο αρχάγγελος των βράχων, Πικρό γάλα, Ενός λεπτού σιγή και Πορφυρός κώδικας.
Μέσα στα 12 κεφάλαια του μυθιστορήματος ξετυλίγεται η ιστορία του Χριστόδουλου Παυλίδη, ενός αρχαιολόγου και συντηρητή, που εργάζεται στη βιβλιοθήκη της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο ιερό νησί της Πάτμου και αποτελεί τον «φύλακα άγγελο» των ιερών κειμηλίων που φυλάσσονται σε αυτή. Η ζωή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από πολλούς «μονότονη», αφού είναι αφιερωμένη ολοκληρωτικά στη δουλειά του, παραμερίζοντας την προσωπική του ζωή και τις κοινωνικές του σχέσεις. Όλα, ωστόσο, ανατρέπονται, όταν καταφθάνει στο νησί η Ιζαμπέλα Οντιτόρε, μια Ιταλίδα αρχιτέκτονας με ελληνικές ρίζες, η οποία γοητεύει τον Χριστόδουλο με την εντυπωσιακή ομορφιά της, αλλά και τις πολυάριθμες γνώσεις της. Οι δυο τους αναπτύσσουν μια ιδιόμορφη ερωτική σχέση, που έχει ως βασικό πυρήνα της την αγάπη και των δύο για την τέχνη, τα γράμματα, αλλά και τα ιερά αριστουργήματα της βιβλιοθήκης της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Το σημαντικότερο από αυτά τα ιερά κειμήλια είναι ο Πορφυρός Κώδικας, μια περγαμηνή σχεδόν χιλίων πεντακοσίων ετών βαμμένη με αυτοκρατορική πορφύρα —από την οποία πήρε το όνομά του το επίθετο «πορφυρογέννητος» που χαριζόταν στους βασιλιάδες και τους αυτοκράτορες— και γραμμένη με φτερό αετού. Γι’ αυτόν τον κώδικα δόθηκαν ολόκληρες περιουσίες, έγιναν μάχες, ακόμα και άνθρωποι σκοτώθηκαν. Και όλα συνέβησαν για χάρη αυτού του υψίστης πολιτιστικής αξίας κειμηλίου, που ο Χριστόδουλος «φυλούσε» σαν τα μάτια του. Κάποια στιγμή, όμως, αυτά τον «εγέλασαν». Ο Πορφυρός Κώδικας εξαφανίστηκε, ή καλύτερα, εκλάπη από τη βιβλιοθήκη της Μονής, ανοίγοντας μια μεγάλη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, η οποία άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της σε ολόκληρη την Πάτμο, αλλά, κυρίως, στον Χριστόδουλο. Η ζωή του αλλάζει ολοκληρωτικά ύστερα από αυτό το γεγονός, για το οποίο επιστρατεύονται άνθρωποι ακόμα και από την πολιτική, ώστε να βρουν τον κώδικα και να λύσουν την υπόθεση.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, που συνδυάζει το κοινωνικό και δραματικό στοιχείο με την ηθογράφηση χαρακτήρων της επαρχίας. Συγκεκριμένα, οι ήρωες του βιβλίου, οι οποίοι ζουν και δραστηριοποιούνται στην Πάτμο, παρουσιάζουν ποικιλομορφία, αλλά και αδυναμίες, που συχνά τους καθιστούν «έρμαια» των συναισθημάτων τους. Η μοναχικότητα και η πίστη συγκρούονται με τον τυχοδιωκτισμό και τη φιλαργυρία, η εξαπάτηση με την ειλικρίνεια και ο έρωτας με το ψέμα και την ιδιοτέλεια. Στο πρόσωπο του κεντρικού ήρωα του βιβλίου, του Χριστόδουλου Παυλίδη, βλέπουμε να παίρνουν «σάρκα και οστά» οι πιο «αγνές» αξίες του ανθρώπου, για τις οποίες ο ίδιος θυσίασε σχεδόν τα πάντα, όχι μόνο για να τις διατηρήσει σε όλη του τη ζωή, αλλά ακόμα και όταν η καθημερινότητά του ανατράπηκε από το συναίσθημα του έρωτα.
Στα αξιοσημείωτα στοιχεία του βιβλίου πρέπει να συμπεριληφθούν οι ακριβείς περιγραφές του νησιού της Πάτμου, της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, αλλά και των ιερών κειμηλίων αυτής, τα οποία περιγράφονται τόσο εξωτερικά όσο και ιστορικά με εξαιρετική λεπτομέρεια. Εν κατακλείδι, ίσως το μυθιστόρημα θα μπορούσε να αποτελεί την καλύτερη επιλογή ενός σκηνοθέτη, που αναζητά την επόμενη ταινία ή σειρά του.
