13.7 C
Athens
Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΔιεθνήΙνδία: Η εξέλιξη της χώρας από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή

Ινδία: Η εξέλιξη της χώρας από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή


Της Σοφίας Αρσονιάδου,

Η Ινδία είναι χώρα στη Νότια Ασία, της οποίας το όνομα προέρχεται από τον ποταμό Ινδό και αποτελεί παγκοσμίως τη μεγαλύτερη χώρα σε πληθυσμό, ξεπερνώντας την Κίνα με 1.387.284.855 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Η Ινδία, κατά τη διάρκεια της ιστορίας, υπήρξε κοιτίδα και σταυροδρόμι πολλών σημαντικών πολιτισμών και θρησκειών.  Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, σταδιακά υποτάχθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ το 1947 απέκτησε την ανεξαρτησία της μετά από γενικευμένο αγώνα αυτοδιάθεσης που χαρακτηρίστηκε από μη βίαιες αντιδράσεις. Σήμερα, ωστόσο, η Ινδία είναι από τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες, παρόλο που η φτώχεια παραμένει έντονο κοινωνικό φαινόμενο.

Από την αρχαιότητα, η ιστορία της Ινδίας ενέχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για πολλούς πολιτισμούς. Η δραστηριότητα των ανθρώπων στην ινδική υποήπειρο χρονολογείται πάνω από 250.000 χρόνια και πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες κατοικημένες περιοχές του πλανήτη. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές οδήγησαν στην ανακάλυψη αντικειμένων, που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι άνθρωποι, ενώ οι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου έχουν αναγνωριστεί για την περίφημη συμβολή τους στον πολιτισμό. Ωστόσο, η Ινδία έχει συχνά αγνοηθεί, κυρίως από τη Δύση, παρόλο που η ιστορία και ο πολιτισμός της αποτελεί σημείο ενδιαφέροντος για μελέτη και έρευνα. Σημαντικό ρόλο κατέχουν και οι Μεγάλες Αυτοκρατορίες της Αρχαίας Ινδίας, καθώς η Περσία κυριαρχούσε στη βόρεια Ινδία μέχρι την κατάκτηση της περιοχής από τον Μέγα Αλέξανδρο το 330 π.Χ., ο οποίος εισέβαλε στην Ινδία μετά την πτώση της Περσίας.

Πίνακας του Charles Le Brun που απεικονίζει τον Αλέξανδρο και τον Πόρο (Puru) κατά τη διάρκεια της Μάχης του Υδάσπη. Πηγή εικόνας και δικαιώματα χρήσης: Wikimedia Commons

Παρατηρείται ότι ξένες επιρροές ασκήθηκαν στην περιοχή και δημιούργησαν τον ελληνοβουδιστικό πολιτισμό, ο οποίος φάνηκε να επηρέασε όλους τους τομείς του πολιτισμού στη βόρεια Ινδία, πιο συγκεκριμένα από την τέχνη μέχρι τη θρησκεία και την ενδυμασία των ανθρώπων. Ύστερα από την αποχώρηση του Μέγα Αλεξάνδρου από την Ινδία, η αυτοκρατορία των Maurya ανήλθε υπό τη Βασιλεία του Chandragupta Maurya (321-297 π.Χ.), μέχρι το τέλος του 3ου αιώνα π.χ., και κυριάρχησε σχεδόν σε όλη τη βόρεια Ινδία. Όσον αφορά τον γιο του Chandragupta, Bindusara (298- 272 π.χ.), επέκτεινε την αυτοκρατορία σε ολόκληρη περίπου την Ινδία. Ίδρυσε πολλά μοναστήρια, έδωσε πλουσιοπάροχα δώρα στις βουδιστικές κοινότητες και ανήγειρε 84.000 στούπες, (κειμήλια Βουδιστών που περιέχουν τις στάχτες των μοναχών που έχουν αποτεφρωθεί), σε όλη τη χώρα προς τιμήν του Βούδα. Η αυτοκρατορία των Maurya παρακμάζει και πέφτει μετά τον θάνατο του Ashoka, με αποτέλεσμα η χώρα να διασπάται σε πολλά μικρά βασίλεια και αυτοκρατορίες. Τέλος, τον 4ο και 5ο αιώνα, η Αυτοκρατορία Gupta είχε δημιουργήσει ένα περίπλοκο σύστημα διοίκησης και φορολογίας στην ευρύτερη πεδιάδα του Γάγγη, το οποίο αποτέλεσε πρότυπο για μεταγενέστερα ινδικά βασίλεια.

Η ινδική πρώιμη μεσαιωνική εποχή, από το 600 έως το 1.200 π.x., χαρακτηρίζεται από τα περιφερειακά βασίλεια και την πολιτιστική ποικιλομορφία. Τον 10ο αιώνα, οι μουσουλμανικές νομαδικές φυλές της Κεντρικής Ασίας, χρησιμοποιώντας ιππικό και δημιουργώντας τεράστιους στρατούς ενωμένους με βάση την εθνικότητα και τη θρησκεία, κατέλαβαν επανειλημμένα τις βορειοδυτικές πεδιάδες της Νότιας Ασίας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το Ισλαμικό Σουλτανάτο του Δελχί, το 1.206 π.χ.. Το σουλτανάτο είχε την ιδιότητα να ελέγχει μεγάλο μέρος της Βόρειας Ινδίας και να κάνει πολλές επιδρομές στη νότια Ινδία. Τον 16ο αιώνα, η Ινδία γνώρισε ριζικές αλλαγές στον πολιτισμό της, όπως η ανάπτυξη του σύγχρονου Ινδουισμού, η παρακμή του Βουδισμού και η καθιέρωση του Ισλάμ ως κυρίαρχης δύναμης στην περιοχή. Τα προαναφερθέντα είχαν ως αποτέλεσμα σημαντικές μεταρρυθμίσεις της χώρας σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό επίπεδο, αλλά και στον τομέα της τέχνης, της λογοτεχνίας και της αρχιτεκτονικής. Όσον αφορά τη μεσαιωνική εποχή της Ινδίας, ο νότιος πληθυσμός της δραστηριοποιούνταν στο θαλάσσιο εμπόριο του Ινδικού Ωκεανού.

Πηγή εικόνας: Pexels/Δικαιώματα χρήσης: do jip

Τελευταία και εξίσου σημαντική είναι η σύγχρονη εποχή, κατά την οποία υπάρχουν διακυμάνσεις σε σύγκριση με τις προαναφερθείσες εποχές. Οι αλλαγές, όπως οι σιδηρόδρομοι, τα κανάλια και ο τηλέγραφος, έφτασαν στην Ινδία λίγο μετά την εισαγωγή τους στην Ευρώπη. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, που ήταν ο μεγαλύτερος εταίρος της Ινδίας, καθώς και ο Πόλεμος του Κόλπου, είχαν ως αποτέλεσμα την απότομη άνοδο στις τιμές πετρελαίου, το οποίο οδήγησε στην κρίση ισοζυγίου δανείων της Ινδίας.  Η Ινδική χώρα ζήτησε ως βοήθεια 1,8 δις δολάρια, ως δάνειο διάσωσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), το οποίο με τη σειρά του απαίτησε μεταρρυθμίσεις. Το 2003, η Goldman Sachs προέβλεψε ότι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.) της Ινδίας σε τρέχουσες τιμές θα ξεπερνούσε τις τιμές της Γαλλίας και της Ιταλίας μέχρι το 2020, καθώς και της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας μέχρι το 2035. Αυτό θα αποτελούσε γεγονός ζωτικής σημασίας για την Ινδία, διότι θα ήταν η 3η μεγαλύτερη οικονομία μετά τις Η.Π.Α. και την Κίνα.

Όσον αφορά τη γλωσσική ταυτότητα της Ινδίας, με βάση το SIL Ethnologue, έχουν καταγραφεί 415 γλώσσες ως μητρικές στην Ινδία, από τις οποίες ως επίσημη έχει αποφασιστεί από την Κυβέρνηση τα χίντι και ως δεύτερη γλώσσα τα αγγλικά, ενώ κάθε επιμέρους ινδικό κρατίδιο έχει και διατηρεί τη δική του μητρική γλώσσα.

Πηγή εικόνας: Pexels/Δικαιώματα χρήσης: Mehmet Turgut Kirkgoz

Συμπερασματικά, ο πολιτισμός, η κουλτούρα και η κοινωνικοοικονομία της Ινδίας αποτελούν σημαντικό παράδειγμα εξέλιξης και ανάπτυξης της ενδοχώρας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ωστόσο, η Ινδία παρουσιάζει, παράλληλα, σημαντικές αντιφάσεις, καθώς μεγάλο μέρος του πληθυσμού της ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, παρόλο που το οικονομικό της υπόβαθρο δείχνει ανοδική εξέλιξη. Μήπως αυτό ταυτόχρονα φανερώνει την άνιση κατανομή πλούτου; Μήπως η οικονομική ανάπτυξη της χώρας δεν περιλαμβάνει καθολικά τον πληθυσμό, αλλά στοχευμένα κάποιο μέρος της κοινωνίας; Συνεπώς, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για το ποσοστό των ατόμων που χρήζουν άμεσης φροντίδας και προσφοράς για να επιτευχθεί η κοινωνική-οικονομική ισότητα.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Αρχαία Ινδία, World History Encyclopedia, διαθέσιμο εδώ 
  • The Indian Ocean World in the Early Middle Ages, Libre Texts Humanities, διαθέσιμο εδώ
  • Delhi Sultanate, Britannica, διαθέσιμο εδώ
  • Local Languages of India, SIL Languages, διαθέσιμο εδώ
  • Ινδία, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Σοφία Αρσονιάδου
Σοφία Αρσονιάδου
Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1996. Απόφοιτη του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Κοινωνικής Πολιτικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Κατέχει πτυχίο Αγγλικών και Γερμανικών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με τον τομέα της Διοίκησης, του Marketing και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στον ελεύθερο χρόνο της επιλέγει να διαβάζει πολιτικοοικονομικά και κοινωνικά θέματα, καθώς και να ενημερώνεται σχετικά με τα προαναφερθέντα σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.