Του Στάθη Αποστόλου,
Τον Οκτώβριο του 2009 που ανέλαβε Πρωθυπουργός της χώρας ο Γιώργος Παπανδρέου είχε φανεί, πρώτον, η αδυναμία του να κυβερνήσει, αλλά και να χαλιναγωγήσει το κόμμα του και η επαπειλούμενη δημοσιονομική κατάρρευση. Δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2011, η χώρα μας ήταν ήδη σε πρόγραμμα διάσωσης πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ και μέσα στον ασφυκτικό κλοιό της ευρωπαϊκής εποπτείας και ο Γιώργος Παπανδρέου παρέδιδε την Πρωθυπουργία στον τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμο. Ο συγκεκριμένος σχημάτισε μια ετερόκλητη τρικομματική Κυβέρνηση με διάχυτη καχυποψία εντός των κόλπων της, στην οποία συμμετείχαν ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Νέα Δημοκρατία-ΛΑ.Ο.Σ., με ξεκάθαρη αποστολή και συγκεκριμένο προσδόκιμο ζωής, κατά τον τότε ηγέτη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά.
Ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν, καθώς υπουργοποιήθηκε για πρώτη φορά, ήταν ο τότε 47χρονος Δικηγόρος και Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., Μάκης Βορίδης. Η περίπτωση του Μάκη Βορίδη είναι πραγματικά δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί, διότι ενταγμένος από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια σε ακροδεξιά μορφώματα, κατάφερε ελέω Μνημονίου να μεταπηδήσει στο παραδοσιακά κεντροδεξιό κόμμα της Ν.Δ. Τον Φεβρουάριο του 2012, ο Μάκης Βορίδης υπερψήφισε το δεύτερο δανειακό πρόγραμμα διάσωσης, κόντρα στην κομματική πειθαρχία που είχε επιβάλλει ο Γιώργος Καρατζαφέρης και έτσι, από τους δρόμους ως φανατικός υπερασπιστής του χουντικού κατεστημένου και του ακροδεξιού Λεπέν της Γαλλίας, μεταμορφώνεται ως χαμαιλέοντας σε ένθερμο υπερασπιστή και υποστηρικτή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και των ιδεών βάσει των οποίων δημιούργησε τη Νέα Δημοκρατία.
Από το 2012 μέχρι και σήμερα, ο Υπουργός έχει έντονη πολιτική παρουσία τόσο στα κυβερνητικά σχήματα όσο και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος εντός Κοινοβουλίου. Έντονα αρνητικό, ωστόσο, μπορεί να χαρακτηριστεί και το πέρασμα του από το Υπουργείο Υγείας ως διάδοχος του «εκρηκτικού» Άδωνι Γεωργιάδη. Η πιστή υπακοή στα κελεύσματα και τις εντολές της Τρόικα και η μη προσπάθεια διαπραγμάτευσης σύμφωνα με τους δανειστές, αλλά και η συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής του προκατόχου του με το κλείσιμο δημοσίων δομών υγείας, θέτοντας σε αναστολή αρκετούς υγειονομικούς, καθιστούν το πέρασμά του από τον πολύπαθο τομέα της Υγείας πλήρως ζημιογόνο για τη χώρα, αν αναλογιστεί κανείς την ανάγκη που δημιουργήθηκε για την ύπαρξη ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού και κλινών νοσοκομείου το δύσκολο και πρωτόγνωρο διάστημα της πανδημίας.
Με τη σαρωτική επάνοδο της Ν.Δ, και την ορκωμοσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της χώρας, για πρώτη φορά ο Μάκης Βορίδης κλήθηκε να υπηρετήσει ως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Δεύτερος σταθμός του κατά την πρώτη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν το Υπουργείο Εσωτερικών όπου οργάνωσε με αρτιότητα τις Εθνικές Εκλογές, προχώρησε στον σχεδιασμό και την εφαρμογή νέου Νόμου για τις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ των προϊσταμένων του δημοσίου και τρίτον μια σημαντική τομή κατά την άποψη του γράφοντος: Κατήργησε την αναγκαιότητα ένας αιρετός αξιωματούχος Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης να χρειάζεται 50%+ για να εκλεγεί και το μείωσε στο 43%, πράγμα απόλυτα λογικό και αναγκαίο, αν αναλογιστεί κάνεις πως οι εθνικές Κυβερνήσεις λαμβάνουν ποσοστά κάτω του 45% με κάποιες εξαιρέσεις από τη Μεταπολίτευση και έπειτα.
Ο Δεκέμβριος, εκτός από μήνας προθάλαμος για τον ερχομό του νέου έτους, του 2024, αποτελεί και το ορόσημο συμπλήρωσης 6 μηνών από την επανεκλογή της Ν.Δ. στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτούς τους περίπου 6 μήνες ο Μάκης Βορίδης αναβαθμίστηκε σε Υπουργό Επικρατείας. αρμόδιο για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και την εκπροσώπηση, εντός Κοινοβουλίου, του Πρωθυπουργού. Ουσιαστική αναβάθμιση για έναν άνθρωπο που καταφέρνει με πολύ ψύχραιμο και ήρεμο τρόπο να διαλύσει ένα αφήγημα 50 ετών για τη θέση της Νέας Δημοκρατίας στην Ελληνική κοινωνία.
Ο Μάκης Βορίδης, όμως, θυμήθηκε ξανά τον παλιό εαυτό του, καθώς ως εκπρόσωπος μιας ακραίας ομάδας ψηφοφόρων της Ν.Δ., έστειλε μήνυμα πως δεν θα ψηφίσει, αν και όταν έρθει, το νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων και πως θα παραιτηθεί της Υπουργικής του θέσης. Η δήλωση αυτή είναι ευθεία προειδοποίηση προς τον Πρωθυπουργό να ανακόψει τον ερχομό του Νομοσχεδίου στη Βουλή, διότι τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ζήσει η Ν.Δ. καταστάσεις ανάλογες με το 1993.
