Της Κωνσταντίνας Βουδούρη,
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόση δύναμη «κρύβεις» μέσα σου; Έχεις σκεφτεί πώς μπόρεσες να καταφέρεις αυτά που πίστευες πως δεν μπορούσες και να ξεπεράσεις όσα σε «πονούσαν» και σε «στοίχειωναν»; Έχεις αναλογιστεί ποτέ ότι αυτά που πίστευες ότι θα σε «βαραίνουν» για πάντα, τελικά κάποια μέρα τα ξέχασες ή άρχισες να ζεις με αυτά, χωρίς να σε «πονούν» τόσο πολύ; Έχεις πολλή δύναμη μέσα σου και είναι πολύτιμη, καθώς αυτή είναι που θα σε βοηθήσει να πηγαίνεις κάθε φορά παρακάτω. Σε πολλές φάσεις της ζωής του ο άνθρωπος και ιδιαίτερα σε τραγικές και πολύ δύσκολες καταστάσεις λυγίζει, στενοχωριέται και ίσως τα παρατάει, δίχως να προσπαθεί άλλο για το αίσιο αποτέλεσμα. Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να είναι από κάποιες σοβαρές προαγωγικές εξετάσεις μέχρι και έναν χωρισμό. Φοβάται ότι δε μπορεί να καταφέρει όλα αυτά που επιθυμεί και στο άκουσμα μιας πιθανής αποτυχίας, σταματάει να προσπαθεί, για να μη βιώσει αυτό το πιθανό αποτέλεσμα. Όταν μπορείς να επηρεάσεις μια κατάσταση θετικά είναι σημαντικό να το προσπαθήσεις. Το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση δεν έχει τόση σημασία, αλλά η ίδια η προσπάθεια.
Ωστόσο, υπάρχουν και πολλές στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου που δε μπορεί να «αλλάξει» μια κατάσταση, αλλά και την έκβαση αυτής. Απλά περιμένει και αυτό το κομμάτι πιθανώς είναι και το δυσκολότερο: «Να μη μπορείς να κάνεις τίποτα». Όπως γίνεται κατανοητό, η πλειοψηφία τέτοιων καταστάσεων, δηλαδή καταστάσεων που είναι δύσκολο να επηρεάσει κανείς την έκβαση τους είναι περιπτώσεις ιατρικής φύσεως. Όταν ακόμη αφορούν ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα υγείας ή ακόμα και μια ανθρώπινη απώλεια, η οποία μπορεί και να μη σχετίζεται με ένα ιατρικό ζήτημα, τότε είναι που πραγματικά το άτομο νιώθει ότι δεν έχει καθόλου δύναμη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Πιστεύεις πως κάτι τέτοιο θα σε «βαραίνει» συνεχώς ψυχολογικά μην έχοντας τη δυνατότητα εσύ ο ίδιος να ξεπεράσεις μια κατάσταση ή και ένα μεμονωμένο γεγονός. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι, έτσι ώστε να μπορεί να υπομένει και να αντέχει πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Σαφώς, υπάρχουν πολυάριθμες εξαιρέσεις ανθρώπων, αλλά στη γενική αναλογία ο άνθρωπος περνάει από πολλές απαιτητικές καταστάσεις στη ζωή του, άλλες φορές ξεπερνώντας τες και άλλες φορές απλά μαθαίνοντας να ζει με αυτές. Αυτό το γεγονός οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο άνθρωπος «κρύβει» πάρα πολύ δύναμη μέσα του.
Ακόμα, και όταν νόμιζες ότι δε θα ξαναπεράσεις καλά, δε θα ξαναγελάσεις και γενικότερα δε θα ξαναγίνεις όπως ήσουν πριν από ένα συγκεκριμένο συμβάν, ο χρόνος σου είχε «επιφυλάξει» μια έκπληξη. Υπάρχουν διάφορα «κλισέ» με τη μορφή πολύ γνωστών γνωμικών, όπως «Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» και «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται», τα οποία όταν βρίσκεσαι σε μια πολύ δύσκολη θέση στη ζωή σου δε μπορείς εκείνη τη χρονική περίοδο να καταλάβεις το νόημα τους και την αλήθεια που «φυλάσσουν» μέσα τους. Και, όμως ισχύουν. Ο χρόνος σταδιακά θα «μειώνει» την ένταση του πόνου, ενώ παράλληλα η ζωή με, ή χωρίς τη θέλησή σου θα σε «παρασύρει» ξανά στη ροή της. Στην αρχή, το μυαλό σου θα είναι συνεχώς εκεί, ο κόσμος θα περνάει από δίπλα σου, εσύ θα ζεις κανονικά όπως ζούσες τη μέρα σου, αλλά μηχανικά. Δε θα είναι για πάντα έτσι. Θέλεις χρόνο, υπομονή και επιμονή, για να «απαλύνεις» τον πόνο και να ξεπεράσεις μια κατάσταση.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ζωή δεν έχει “pause” και δε μπορείς να σταματήσεις τη ζωή σου, εξαιτίας δύσκολων καταστάσεων που θα οφείλεις να αντιμετωπίσεις κατά τη διάρκεια αυτής. Η ζωή δεν «περιμένει» και κάθε λεπτό, κάθε στιγμή είναι σημαντική και μοναδική και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον καθένα είτε βιώνει μια σκληρή φάση στη ζωή του, είτε όχι, όσο κυνικό και αν ακούγεται.
