Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Η προκλητική ενέργεια του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου να ακυρώσει την προγραμματισμένη του συνάντηση με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, λίγη ώρα πριν αυτή λάβει χώρα, στρέφεται εναντίον της χώρας μας συνολικά. Σε ζητήματα όπως αυτά, απαιτείται η σύμπτυξη ενός εθνικού μετώπου, ώστε να καταστεί σαφές σε όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα δεν δέχεται τέτοιες συμπεριφορές.
Η επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα στον φυσικό τους χώρο αποτελεί πάγιο ελληνικό αίτημα εδώ και δεκαετίες. Κυβερνήσεις διαφορετικών κομμάτων συνέχιζαν να θέτουν το ζήτημα, ενώ η ανακίνηση αυτού στο πλαίσιο μιας διμερούς συνάντησης με την πολιτική ηγεσία της χώρας, εντός της οποίας βρίσκεται το κλαπέν τμήμα των Γλυπτών, είναι απολύτως φυσιολογική και θεμιτή. Το γεγονός ότι ο Rishi Sunak βρίσκεται σε εξαιρετικά δεινή πολιτική θέση στο μέτωπο της βρετανικής πολιτικής σκηνής, οδεύοντας προς μια εκλογική συντριβή στις εκλογές του 2024, ουδεμιά δικαιολογία μπορεί να αποτελέσει για τον τρόπο που λειτούργησε. Οι εξωτερικές σχέσεις των κρατών δεν είναι δυνατόν να καθορίζονται με βάση σπασμωδικές αντιδράσεις επικεφαλής κυβερνήσεων τελούντων υπό το κράτος του πανικού. Πρέπει να χαρακτηρίζονται από μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αξιοπιστία και «επαγγελματισμό». Πάνω απ’ όλα, οφείλουν οι ασκούντες εξωτερική πολιτική να έχουν πάντα στον νου τους ότι εκπροσωπούν κράτη και έθνη.
Η συμπεριφορά Sunak έχει αντίκτυπο στο σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι σφοδρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του κράτους του οφείλονται ακριβώς στο ότι στην κοιτίδα του κοινοβουλευτισμού η έννοια της αντιπροσώπευσης είναι πολύ βαθιά και πολυδιάστατη, υποσκελίζοντας, εν προκειμένω, ακόμα και φαντασιώσεις παρελθόντος αυτοκρατορικού μεγαλείου.
Εντός των ελληνικών τειχών, αν και η πλειοψηφία των δημοσίων αντιδράσεων περιλαμβάνει τη στήριξη τόσο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ως Πρωθυπουργός της χώρας, επιτελώντας το καθήκον της διεθνούς εκπροσώπησης αυτής, δέχθηκε τη βρετανική προσβολή όσο και ως προς το αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών, δεν έλειψαν και οι παραφωνίες.
Δυστυχώς, η μικροψυχία είναι μία από τις εθνικές μας ασθένειες. Αν μια Κυβέρνηση συγκροτείται από αντίπαλο πολιτικό χώρο, πρέπει, για κάποιους, να αποτύχει, ακόμα κι αν η αποτυχία της αυτή συμπαρασύρει τις τύχες της χώρας. Την ίδια στιγμή που οι ίδιοι οι Βρετανοί, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, υιοθετούν τις ελληνικές θέσεις υπέρ της επανένωσης των Γλυπτών και κατακρίνουν την παιδιάστικη αντίδραση του Πρωθυπουργού τους, στην Ελλάδα κάποιοι δικαιολογούν ή και επιχαίρουν για το «σνομπάρισμα» του Sunak.
Στην πρώτη κατηγορία, είναι οι δήθεν «υπεύθυνοι» και «ρεαλιστές» της ελληνικής δήθεν αστικής ψευτο – ελίτ που θεωρούν ντεμοντέ το ζήτημα της επιστροφής του προϊόντος της κλοπής του Έλγιν στους πραγματικούς του ιδιοκτήτες. Είναι αυτοί που, κατά βάση, υποτιμούν τις εθνικές ευαισθησίες των Ελλήνων και αρνούνται να αναγνωρίσουν το χρέος έναντι του σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού απέναντι στην Ιστορία του. Στη δεύτερη κατηγορία, βρίσκουμε τη σύγχρονη ελληνική Αριστερά της αμορφωσιάς, της καφρίλας, του εθνομηδενισμού. Αυτή που πανηγυρίζει για οτιδήποτε θεωρεί πλήγμα εις βάρος της χώρας, θεωρώντας ότι αυτό αποτελεί πλήγμα εις βάρος του αστικού κράτους κατά του οποίου δήθεν αντιμάχεται. Εν ολίγοις, το μέρος του Sunak εμμέσως ή αμέσως λαμβάνουν τα δύο πλέον παρακμιακά ρεύματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι τόσο τους δήθεν φιλελεύθερους όσο και τους δήθεν επαναστάτες της Αριστεράς ενώνει το εξής μότο: Όλοι έχουν δίκιο εκτός από τους Έλληνες.
Η επιστροφή των κλεμμένων Γλυπτών του Παρθενώνα από τη Βρετανία στην Ελλάδα αποτελεί ένα διαχρονικό εθνικό ζήτημα. Τα εθνικά ζητήματα έχουν ακριβώς τον χαρακτήρα της υπέρβασης των επί μέρους πολιτικών αντιπαραθέσεων. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος κι εν συνόλω η κοινή γνώμη οφείλουν να συμπαραταχθούν στην προσπάθεια δικαίωσης της ελληνικής Ιστορίας, του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και, εν τέλει, στην πρόσδοση νέας πνοής στο σύνολο του δυτικού πολιτισμικού οικοδομήματος που βάλλεται σφοδρότατα και πανταχόθεν στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, της ισοπέδωσης και της ποσοτικοποίησης των πάντων.
