Του Στάθη Αποστόλου,
Αναμφίβολα, η επικράτηση σε συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις της Νέας Δημοκρατίας έχει αλλάξει και θα συνεχίσει να διαμορφώνει την πολιτική σκακιέρα, αλλά όπως το θέλει εκείνη για την ώρα τουλάχιστον. Από τις αρχές του 2019 που είχε παγιωθεί το προβάδισμα της Ν.Δ. έναντι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προαναγγείλει με προσωπική του απόφαση τη διεύρυνση της παράταξής του, με σκοπό, φυσικά, να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερο τον ευμετάβλητο κόσμο του Κέντρου.
Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που προέκυψε από τις εκλογές τις 7ης Ιουλίου 2019, είχε έντονα το στοιχείο της διεύρυνσης, κυρίως από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τρεις προσωπικότητες προερχόμενες από τον χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπουργοποιήθηκαν τόσο στην πρώτη Κυβέρνηση Μητσοτάκη, το 2019, όσο και στη δεύτερη, τον Ιούνιο του 2023. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης μαζί με τη Λίνα Μενδώνη, θεωρήθηκαν δύο κακές επιλογές, ενώ ο τρίτος, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, αποδείχθηκε μια εξαιρετική επιλογή που έχει αποκτήσει κύρος και ισχυρά ερείσματα τόσο σε κομματικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Αίσθηση προκάλεσε η πρόταση για υπουργοποίηση του Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η οποία, τελικά, δεν προχώρησε. Στη σημερινή Κυβέρνηση, πέραν των τριών προαναφερθέντων, υπάρχει ένας ακόμα «πράσινος», ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, που, όπως φαίνεται, δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά.
Πρόσφατα, ο Υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης, προσκάλεσε ανοιχτά τον πρώην Υπουργό και Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ανδρέα Λοβέρδο να προσχωρήσει στη Ν.Δ. Εδώ, πρέπει να γίνουν κάποιες αρκετά σημαντικές επισημάνσεις. Πρώτον, ο μόνος αρμόδιος για να απευθύνει τέτοια προσκλητήρια είναι ο αρχηγός της Ν.Δ. και Πρωθυπουργός της χώρας και δεύτερον, τα όποια ανοίγματα πρέπει να έχουν και κάποιο θετικό αποτύπωμα στη χώρα και την παράταξη. Προσκλητήρια στον αέρα, όταν, μάλιστα, ακολουθούν και δηλώσεις από τα πρόσωπα που προσκαλούνται πως «έχω αποφασίσει τι θα κάνω, αλλά δεν το έχω ανακοινώσει πουθενά», δημιουργούν ένα αίσθημα γελοιότητας και πλήρους αναδιοργάνωσης.
Οι Εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ρίχνουν αυλαία την Κυριακή, όμως η Κυβέρνηση έχει μπροστά της σε 8 μήνες άλλη μια εκλογική αναμέτρηση με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αυτή των Ευρωεκλογών 2024. Αυτοί οι 8 μήνες είναι ένας εύλογος πολιτικός χρόνος για τη διεύρυνση που επιθυμεί ο Πρωθυπουργός, αλλά και για τον δεδομένο ανασχηματισμό.
Πέραν του Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος έχει αποδείξει στην πράξη μεγάλη αναξιοπιστία μεταξύ λεγομένων και πράξεων –ιδίως τη δύσκολη εθνικά περίοδο της Κυβέρνησης Σαμαρά–, διότι ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, από τη μια, έκανε εσωτερική αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση και προσωπικά στον Ευάγγελο Βενιζέλο και, από την άλλη, όταν έγινε Υπουργός Παιδείας ξέχασε το αντάρτικο και συμπορεύτηκε για τη σωτηρία της Ελλάδος. Εδώ, όμως, υπάρχει και ο παράγοντας Ευάγγελος Βενιζέλος, που ούτε ο ίδιος επιθυμεί την επιστροφή σε ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Νίκου Ανδρουλάκη που πανηγυρίζει για το 11,84%, όμως δεν έχει κλείσει την πόρτα σε πιθανή επιστροφή.
Επομένως, ανοίγματα απλά για λουτρό οφθαλμών και τυμπανοκρουσίες δεν εξυπηρετούν πραγματικά, παρά μόνο υποδαυλίζουν σημαντικά το εγχείρημα επιστροφής από τον Άδη της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν επιβεβαιωθεί πως δύο ακόμα και σημαίνοντα στελέχη του και πρώην Υπουργοί, ταυτίζονται καλύτερα με την πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά με εκείνη του Νίκου Ανδρουλάκη. Αν επιβεβαιωθούν αυτά τα σενάρια και οι προσκλήσεις, τότε ήδη έχει γραφτεί και το αφήγημα της Ν.Δ. έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις Ευρωεκλογές του 2024.
