Της Γιάννας Κοντοκώστα,
Ο Πρίγκιπας Πέτρος της Ελλάδας (και της Δανίας) γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1908 στο Παρίσι. Ήταν ο μοναδικός γιός του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και Δανίας και της Πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Ήταν, επίσης, εγγονός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε γόνος βασιλικής οικογένειας, δεν κατάφερε να καθίσει στον βασιλικό θρόνο και να κυβερνήσει.
Ο Πρίγκιπας είχε μια αξιοσημείωτη ακαδημαϊκή πορεία. Αποφοίτησε από το γαλλικό Λύκειο Παρισίων και κατά τη διάρκεια της φοίτησής του έμαθε την ελληνική γλώσσα. Τον δίδαξαν η Λουκία Γεωργιάδη και ο Αρχιμανδρίτης Λεγάκης. Στη συνέχεια, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Παρισίων από το 1927 έως το 1934 και απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα με θέμα: «Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της Δανίας και η εξωτερική αγορά». Προχώρησε, όμως, περαιτέρω τις σπουδές του. Φοίτησε και στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1934-1935), αλλά δεν κατάφερε να αποφοιτήσει και διέκοψε τις σπουδές του. Αυτό συνέβη λόγω της παλινόρθωσης της Βασιλείας στην Ελλάδα.
Βέβαια και κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του, έλαβε πολλές διακρίσεις, αναφορικά με τα στρατιωτικά αξιώματα. Όταν ξέσπασε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Πρίγκιπας Πέτρος κατατάχθηκε στα στελέχη εφεδρείας του ελληνικού στρατού, παίρνοντας τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Λίγο αργότερα, προήχθη στον βαθμό του εφέδρου Υπολοχαγού του Πεζικού. Το 1940, επίσης, επιστρατεύτηκε ως έφεδρος λοχαγός του Πεζικού και τοποθετήθηκε στο Γενικό Στρατηγείο, στο οποίο οργάνωσε το Γραφείο Συνδέσμου με τις ξένες Στρατιωτικές Αποστολές.
Λίγο πριν την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς, διορίστηκε ως Υπασπιστής του Βασιλιά Γεωργίου Β΄, τον οποίο ακολούθησε στην Κρήτη και τη Μέση Ανατολή. Εκεί, ο Πρίγκιπας, προήχθη στον βαθμό του Ταγματάρχη στον Ιερό Λόχο. Αξιοσημείωτη ήταν και η συμμετοχή του στις διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις στην Τριπολίτιδα. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, ο Πρίγκιπας Πέτρος επέστρεφε στην Ελλάδα, όντας έφεδρος Αντισυνταγματάρχης. Μετά την αποστράτευσή του, έφυγε στη Γαλλία.
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1939, στις Ινδίες, ο Πρίγκιπας Πέτρος τέλεσε πολιτικό γάμο με τη Ρωσίδα πρόσφυγα Ειρήνη Αλεξάνδροβα Οβισινίκοβα, η οποία ήταν κόρη του κοσμηματοπώλη της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Αυλής και είχε διαφύγει μέσω της Κριμαίας το 1918. Παιδιά δεν απέκτησαν. Η τέλεση, όμως, πολιτικού γάμου είχε σοβαρές συνέπειες τόσο για τον Πρίγκιπα, όσο και για τη σύζυγό του. Ο πολιτικός γάμος δεν αναγνωριζόταν από το τότε ελληνικό Οικογενειακό Δίκαιο και αυτό αρχικά είχε ως αποτέλεσμα ο γάμος τους να μην αναγνωριστεί ποτέ από την Ελλάδα. Η Ειρήνη δεν εμφανίστηκε επίσημα ποτέ στη χώρα και ο Πρίγκιπας Πέτρος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια απόφαση –την πιο σκληρή ίσως– του πατέρα του. Ο Γεώργιος, μιας και διαφωνούσε με τον πολιτικό γάμο που τέλεσε ο γιος του, διέταξε τη διαγραφή του από τη σειρά διαδοχής για τον ελληνικό θρόνο. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ο Πέτρος δεν έγινε ποτέ Βασιλιάς.
Ο Πέτρος μπορεί να μην έγινε Βασιλιάς, ωστόσο, είχε σημαντική επιστημονική δραστηριότητα και διακρίθηκε γι’ αυτή. Το 1937, πραγματοποίησε περιοδεία στην Ινδία, το Θιβέτ και την Κεϋλάνη και εξέδωσε, στη συνέχεια, τις εντυπώσεις του, με τίτλο «Αντ’ Αθηνών εις Καλκούταν». Επιπλέον, όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Λονδίνο, ασχολήθηκε με τη μελέτη των πρωτόγονων κοινωνιών, και ειδικότερα των ασιατικών. Το 1957 ανακυρήχθηκε επίτιμος Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και κατά τη διάρκεια της τελετής, εκφώνησε λόγο με θέμα την επίδραση της ελληνιστικής περιόδου στην Κεντρική Ασία.
Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στο Θιβέτ, πραγματοποίησε 5.000 ανθρωπομετρικές μετρήσεις και ασχολήθηκε με τη μελέτη του θεσμού του πολυανδρικού γάμου. Τα πορίσματα της μελέτης του, τα συμπεριέλαβε στη διδακτορική διατριβή του, την οποία εκπόνησε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αποκτώντας, έτσι, και δεύτερο διδακτορικό δίπλωμα. Ως συγγραφέας, συνέγραψε δύο έργα. Το πρώτο ήταν το «The Eternal Question» (1932) και το «The Science of Anthropology» (1969), ενώ υπήρξε και αρθρογράφος σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά. Το 1960 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Ο Πρίγκιπας Πέτρος υπήρξε μια πολύπλευρη προσωπικότητα και η συμβολή του τόσο στην επιστήμη όσο και στον στρατό υπήρξε σημαντική. Μπορεί να μην κατάφερε να αποκτήσει τον βασιλικό θρόνο, μπόρεσε, όμως, να διακριθεί μέσω των επιτευγμάτων του. Ο Γάλλος Διπλωμάτης, Γκυ ντε Ζιράρ Σαρμπονιέρ, στο βιβλίο του για τους Βασιλείς της Ελλάδας, έκανε μια ενδιαφέρουσα αναφορά για τον Πρίγκιπα Πέτρο. Έγραψε χαρακτηριστικά πως, αν και το εξωτερικό παράστημα του Πέτρου δεν ήταν ανάλογο αυτού ενός Πρίγκιπα, είχε μια αύρα που τον καθιστούσε πιο οξυδερκή, συγκριτικά με άλλους Πρίγκιπες. Ο Πρίγκιπας Πέτρος απεβίωσε στις 15 Οκτωβρίου 1980 στο Λονδίνο και τάφηκε στη Δανία. Δέκα χρόνια αργότερα, τάφηκε εκεί και η σύζυγός του, Ειρήνη. Η οδός της πόλης της Αθήνας, στα όρια Γλυφάδας και Βούλας, πήρε το όνομά του για να τιμηθεί η μνήμη του (Οδός Πρίγκιπος Πέτρου).
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Πρίγκιπας Πέτρος: Η άγνωστη ιστορία του, noupou.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Πρίγκιπας Πέτρος: Ο κόκκινος (παρ’ ολίγον…) βασιλιάς!, pasatempo.wordpress.com, Διαθέσιμο εδώ
- Νικολούδης, Ν. (2020), Πρίγκιπας Πέτρος. Η περιπετειώδης ζωή ενός ταλαντούχου Έλληνα γαλαζοαίματου, Αθήνα: Εκδόσεις Πολιτεία.
