Του Λόρεντς Κοβάτσι,
Ενώ βρισκόμαστε λίγες μέρες μακριά από τις πρόωρες προεδρικές εκλογές στον Ισημερινό στις 20 Αυγούστου, η χώρα διανύει μια από τις χειρότερες πολιτικές κρίσεις στην ιστορία της, με αποκορύφωμα το διάχυτο κλίμα φόβου και ανασφάλειας που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες, με αφορμή τις μαφιόζικες εκτελέσεις ενός υποψηφίου για την προεδρία πολιτικού και άλλων σημαντικών προσώπων της πολιτικής. Πιο συγκεκριμένα, στις 9 Αυγούστου δολοφονήθηκε το μεγάλο φαβορί για την προεδρία, Φερνάντο Βιγιαβισένσιο, ενώ ακολούθησε στις 14 Αυγούστου η στυγερή εκτέλεση του πολιτικού Πέδρο Μπριόνες, χωρίς να ξεχνάμε και το γεγονός που αποτέλεσε την αφορμή να τεθεί η χώρα νωρίτερα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης: τη δολοφονία του δημάρχου της πόλης Μάντα, Αγουστίν Ιντριάγκο και της ποδοσφαιρίστριας Αριάνα Τσάνσει στις 23 Ιουλίου.
Κοινό σημείο αυτών των αποτρόπαιων εγκλημάτων ήταν το γεγονός ότι αυτά τα άτομα, με την πολιτική τους δράση και στάση, προσπαθούσαν σθεναρά να καταπολεμήσουν την συστημική διαφθορά και την εγκληματικότητα, που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την χώρα, με τα καρτέλ οργανωμένου εγκλήματος να έχουν στην κατοχή τους την εξουσία στις φυλακές και να διακινούν τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών. Πολλές φορές, βρίσκονται στην δίνη των συγκρούσεων των αντίπαλων συμμοριών αθώοι πολίτες, με αποτέλεσμα την αύξηση των ανθρωποκτονιών και την εδραίωση του φόβου στον λαό. Παράλληλα, έχει ενταθεί και το φαινόμενο των εκβιασμών και των απαγωγών, για να αποσπάσουν χρηματικά ποσά από τα θύματά τους, κυρίως από πολίτες που προέρχονται από τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις.
Όλα αυτά έχουν οδηγήσει την υποτονική κυβέρνηση στο να θέσει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ουκ ολίγες φορές, με τον στρατό να περιπολεί στους δρόμους, για να δοθεί μια αίσθηση ασφάλειας στους ανήσυχους πολίτες. Βέβαια, η κατάσταση στον Ισημερινό δεν ήταν πάντοτε η σημερινή. Αντιθέτως, το κράτος αυτό της Νότιας Αμερικής χαρακτηριζόταν ως ένα από τα πιο ειρηνικά κράτη της περιοχής αυτής, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το κλίμα πολιτικής αστάθειας και της υψηλής εγκληματικότητας που μάστιζαν τα γειτονικά κράτη, όπως η Κολομβία. Όμως, η διείσδυση των οργανωμένων καρτέλ ναρκωτικών λόγω των πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων και της κομβικής γεωγραφικής θέσης, κατέστησαν τη χώρα ως σημαντικό σταθμό για τη διακίνηση ναρκωτικών, φέρνοντας στο προσκήνιο μια κατάσταση βίας και νοθείας χωρίς προηγούμενο.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές λιτότητας των προηγούμενων κυβερνήσεων έπαιξαν και έναν σημαντικό ρόλο και στην αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος των νέων να αποδημήσουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Το αστυνομικό και δικαστικό σώμα υπέστησαν πλήγμα στην αξιοπιστία τους, λόγω της πληθώρας σκανδάλων διαφθοράς και έχασαν την ουσιαστική ικανότητα να ασκούν αποτελεσματικά τον ρόλο τους. Αυτό, σε συνδυασμό με τις αδύναμες κυβερνήσεις που δεν κατόρθωσαν να επιφέρουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα με τις πολιτικές τους και με τον καταιγισμό ειδήσεων για διαφθορά και χρηματισμό πολιτικών, ώθησαν ακόμα περαιτέρω την κρίση στο πολιτικό σύστημα. Συμπαρέσυραν, έτσι και ολόκληρη τη χώρα σε μια πρωτόγνωρη καθημερινότητα.
Αδυνατώντας να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα πραγματικότητα και με την εγκληματικότητα να καλπάζει, η κυβέρνηση του Γκιγιέρμο Λάσο προκήρυξε πρόωρες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Υποψήφιοι για το προεδρικό αξίωμα έκαναν τις προεκλογικές τους δηλώσεις, καθιστώντας σαφές το αίτημα του λαού για ριζική αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης και την πάταξη της διαφθοράς και της εγκληματικότητας. Όμως, τα καρτέλ ναρκωτικών αποκομίζουν τεράστια κέρδη από αυτές τις δραστηριότητες και δεν θα αποχωρήσουν αμαχητί. Πράγματι, πολλοί πολιτικοί έχουν λάβει αμέτρητες απειλές για τη ζωή τους και των συγγενών τους, ανάμεσα τους και ο Φερνάντο Βιγιαβισένσιο, δημοσιογράφος και πολιτικός, ένας εκ των σημαντικότερων υποψήφιων για τις προεδρικές εκλογές, που είχε καταγγείλει προηγούμενη κυβέρνηση για συμμετοχή σε σκάνδαλο διαφθοράς.
Επιλογικά, ο Ισημερινός βιώνει μια κρίση με πολλαπλά μέτωπα, που αλλοιώνει τα δημοκρατικά του στοιχεία, καθιστώντας τη χώρα έρμαιο του οργανωμένου εγκλήματος και της εγκληματικότητας. Ήδη, μετράμε αρκετά θύματα και ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί, εάν δεν υπάρξει ένα ισχυρό μέτωπο που θα προασπίζει τα δικαιώματα των πολιτών και θα δώσει ένα τέλος στην αναρχία. Η καταστολή των διακινητών στις φυλακές αποτελεί μια προσωρινή λύση, επιβάλλεται να υπάρξει μια συνολική μεταρρύθμιση της κοινωνίας, της οικονομίας, της πολιτικής και της δικαιοσύνης, προκειμένου να υπάρξουν απτά αποτελέσματα στον μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Εάν δεν υπάρξει γρήγορη κινητοποίηση από σύσσωμη τη χώρα, τότε αναμένεται να επιδεινωθεί η κατάσταση, με ολέθριες συνέπειες για τους πολίτες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Στο έλεος ναρκοβαρώνων ο Ισημερινός, η Καθημερινή, διαθέσιμο εδώ
- Ισημερινός: Ένοπλοι δολοφόνησαν και δεύτερο υψηλόβαθμο πολιτικό παραμονές των προεδρικών εκλογών, iefimerida, διαθέσιμο εδώ
- Third politician in a month killed in Ecuador, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
