Της Μαρίλιας Μπλέτσα,
Ο ζωγράφος Γιώργος Ιωάννου σπούδασε ζωγραφική στην Αθήνα και στην Ακαδημία Julian στο Παρίσι. Η πρώτη ατομική του έκθεση στη Galerie Ζυγός έγινε το 1959. Έπειτα, ακολούθησαν ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπήρξαν 23 ατομικές παρουσιάσεις σε galerie της Αθήνας και του εξωτερικού, όπως στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Οστάνδης, στη galerie Isy Brachot (Βρυξέλλες) και στη galerie Pagani (Μιλάνο). Δύο ευρέως γνωστές ήταν το 1970 η Μπιενάλε της Βενετίας και το 1982 τα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες. Έχει συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις, οργανωμένες από galerie της Αθήνας, την Εθνική Πινακοθήκη κ.λπ. Θεωρείται ο βασικός εκπρόσωπος και πρωτοπόρος της Pop Art στην Ελλάδα.
“Pop Art” είναι το καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε στην Αγγλία και τη Νέα Υόρκη. Άσκησε άμεση έλξη στους νέους όλου του κόσμου. Είναι μια τέχνη που απευθύνεται στον λαό, δηλαδή στο ευρύ κοινό. Αποτέλεσε μια αντίδραση της σύγχρονης κουλτούρας. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της pop art είναι οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις και η απόρριψη του παραδοσιακού τρόπου ζωγραφικής. Κύριο προτέρημα της pop art είναι ότι έχει να κάνει πολύ περισσότερο με το μέλλον, παρά με το παρελθόν. Οι καλλιτέχνες της pop art, μάλιστα, έχουν τη δυνατότητα να αναμείξουν στοιχεία της λαϊκής κουλτούρας με τις εικαστικές τέχνες. Επηρεασμένοι, σε μεγάλο βαθμό, από τον Dada-Σουρεαλισμό και από καλλιτέχνες όπως ο Rene Magritte και ο Salvador Dali. Δημιουργούν εικόνες στη σύγχρονη τέχνη, ανατρέποντας τις παραδοσιακές ιεραρχίες της με την απεικόνιση καθημερινών αντικειμένων στα έργα τους. Η pop art αποτελεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της μοντέρνας τέχνης.
Στο έργο του διακρίνονται συμβολικοί τύποι και αινιγματικά χαρακτηριστικά. Οι μορφές των ανθρώπων ντυμένες είναι με ρούχα διάφορων εποχών και τα αντικείμενα ακαθόριστα στον χώρο με διάφορα σουρεαλιστικά στοιχεία. Τα σχέδιά του αποβλέπουν να εκφράσουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του κόσμου μας. Στη θεματική ζωγραφικής του διακρίνουμε σιδηροδρομικούς σταθμούς, ανθρώπινες μορφές, θεατρικές σκηνές, αρχαία αγάλματα, τραίνα κ.ά., όλα παρουσιάζονται μ’ ένα συμβολικό και αινιγματικό στοιχείο. Οι πίνακές του χαρακτηρίζονται από μια εκφραστική δύναμη. Τα θέματα συνδυάζουν στοιχεία από διαφορετικές εποχές, με την αινιγματική εκφραστική γλώσσα του καλλιτέχνη και την προσωπική σουρεαλιστική διάθεση. Επιπλέον, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ίδιος ο καλλιτέχνης σκηνοθετεί και σκηνογραφεί τις μορφές στα έργα του. Ο λόγος που κυριαρχεί στα έργα του είναι συμβολικός, αλληγορικός, μεταφορικός και πολλές φορές ανατρεπτικός. Παράλληλα με τη ζωγραφική, υπάρχουν άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει βραβευθεί από πολλά πανεπιστήμια και κέντρα τέχνης. Ασχολήθηκε και με τη χαρακτική, που εκδόθηκε και το «Λεύκωμα 1940-1974» με 100 μονοτυπίες εμπνευσμένες από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, την Αντίσταση, την Κατοχή, τη Δικτατορία και τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Τον Γιώργο Ιωάννου θα τον χαρακτηρίζαμε ως πρωτοπόρο της δεκαετίας του ’70 που διαμόρφωσε μια προσωπική εικαστική εικόνα. Η ζωγραφική του είναι έντονα συναισθηματική. Τον απασχολεί η αποτύπωση του χώρου, του χρόνου και της μνήμης. Η βασική επιρροή του ήταν από τα comics. Ήθελε μέσα από τα έργα του να περάσει μηνύματα. Οπότε, η αμεσότητα της γλώσσας ήταν πολύ έντονη εκείνη την εποχή, του ’70. Συνθέτει διάφορους κόσμους πολλές φορές με φανταστικά στοιχεία που κρύβουν μια ιστορία. Ένας ζωγράφος με αφηγηματικές δεξιότητες στο περιεχόμενο των έργων του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Γιώργος Ιωάννου: Οι παράξενες εικόνες ενός αθόρυβου πρωτοπόρου των ’70s, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
- «Γιώργος Ιωάννου: Εσωτερική διαδρομή»: Αναδρομική έκθεση με πάνω από 150 έργα από όλες τις περιόδους του ζωγράφου στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, elculture.gr, διαθέσιμο εδώ
